Job 16
1 Y Job respondió y dijo:
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 Con frecuencia me llegan a los oídos tales cosas; son consoladores que solo dan problemas.
“Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.
3 ¿Pueden las palabras que son como el viento ser detenidas? ¿O qué te anima a darles respuesta?
Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?
4 No sería difícil para mí decir tales cosas si sus almas estuvieran en el lugar de mi alma; recopilando palabras contra ustedes y movería sobre ustedes mi cabeza.
Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.
5 Podría darte ánimo con mi boca, y el consejo de mis labios apaciguar tu dolor.
Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.
6 Si digo lo que tengo en mente, mi dolor no se reduce: y si me callo, ¿cuánto de eso va a salir de mí?
“Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?
7 Pero ahora él me ha vencido con cansancio y temor, y tu has asolado toda mi compañía.
Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.
8 Me has arrugado, ha surgido como testigo contra mí la flacura, se levanta como testigo a mi rostro.
Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
9 Estoy quebrantado por su ira, y su odio me persigue, ha afilado sus dientes contra mí; mis enemigos me miran con ojos crueles;
Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
10 Sus bocas se mofan contra mí, los golpes de sus palabras amargas están cayendo en mi cara; burlones, todos ellos se juntan a una contra mí.
İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.
11 Dios me entrega al poder de los pecadores, enviándome violentamente a las manos de los malhechores.
Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.
12 Estaba tranquilo, pero sus manos me habían quebrantado; me ha cogido por el cuello, sacudiéndome en pedazos; Él me ha puesto como una marca para sus flechas.
Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.
13 Sus arqueros me rodean; Sus flechas atraviesan mis riñones sin piedad, mi hiel se esparce en la tierra.
Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.
14 Estoy quebrado de herida tras herida; viene corriendo hacia mí como un hombre de guerra.
Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.
15 He cosido cilicio sobre mi piel, y mi fuerza está hundida en el polvo.
“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.
16 Mi cara está roja de llanto, y en mis ojos está la sombra de muerte;
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
17 Aunque mis manos no han hecho actos violentos, y mi oración es limpia.
Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.
18 ¡Oh tierra, que no se cubra mi sangre, y que mi clamor no tenga lugar de descanso!
“Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.
19 Aun ahora mi testigo está en el cielo, y mi testimonio está en lo alto.
Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.
20 Mis amigos se burlan de mi, a Dios están llorando mis ojos,
Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı'ya yaş döküyor;
21 Oh! que alguien intercediera por un hombre con Dios, como un hombre lo hace por su prójimo.
Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.
22 Porque los años contados vendrán, en poco tiempo me iré al viaje del cual no volveré.
“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
