< Job 16 >

1 Y Job respondió y dijo:
Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:
2 Con frecuencia me llegan a los oídos tales cosas; son consoladores que solo dan problemas.
-Mwen bouke tande pawòl sa yo! Pase nou konsole moun, se plis lapenn n'ap ba yo.
3 ¿Pueden las palabras que son como el viento ser detenidas? ¿O qué te anima a darles respuesta?
Kilè n'a sispann tout pale anpil sa a? Sa k'ap pouse nou konsa? Nou toujou pare pou reponn moun!
4 No sería difícil para mí decir tales cosas si sus almas estuvieran en el lugar de mi alma; recopilando palabras contra ustedes y movería sobre ustedes mi cabeza.
Si m' te nan plas nou, epi nou menm nan plas mwen, m' ta ka pale jan nou pale a tou, m' ta pase nou nan yon wonn tenten, m' ta vide bèl diskou sou nou.
5 Podría darte ánimo con mi boca, y el consejo de mis labios apaciguar tu dolor.
M' ta remoute kouraj nou ak konsèy, m' ta pale ak nou jouk nou ta soulaje.
6 Si digo lo que tengo en mente, mi dolor no se reduce: y si me callo, ¿cuánto de eso va a salir de mí?
Men, lè mwen pale, doulè a la pi rèd pou mwen. Lè mwen pa pale, se pa sa k'ap fè l' ban m' yon ti louga.
7 Pero ahora él me ha vencido con cansancio y temor, y tu has asolado toda mi compañía.
Koulye a, Bondye, se fini ou fini avè m'. Ou kite yo touye tout fanmi m'.
8 Me has arrugado, ha surgido como testigo contra mí la flacura, se levanta como testigo a mi rostro.
Ou mete men sou mwen, ou pa vle wè m' ankò. Mwen tounen zo ak po. Yo di se paske mwen antò ki fè sa rive m'.
9 Estoy quebrantado por su ira, y su odio me persigue, ha afilado sus dientes contra mí; mis enemigos me miran con ojos crueles;
Nan kòlè li, Bondye ap dechire m' moso pa moso. L'ap devore m' anba dan l'. L'ap louvri je l' sou mwen, li pa vle wè m'!
10 Sus bocas se mofan contra mí, los golpes de sus palabras amargas están cayendo en mi cara; burlones, todos ellos se juntan a una contra mí.
Moun prèt pou manje m'. Yo kouri sou mwen, y'ap joure m', y'ap touye m' anba souflèt.
11 Dios me entrega al poder de los pecadores, enviándome violentamente a las manos de los malhechores.
Bondye lage m' nan men mechan yo. Li jete m' anba grif san manman yo.
12 Estaba tranquilo, pero sus manos me habían quebrantado; me ha cogido por el cuello, sacudiéndome en pedazos; Él me ha puesto como una marca para sus flechas.
Mwen t'ap viv tou dousman, li bouskile m'. Li pran m' dèyè nwa kou, li kraze m', li fè m' tounen jwèt li.
13 Sus arqueros me rodean; Sus flechas atraviesan mis riñones sin piedad, mi hiel se esparce en la tierra.
L'ap voye flèch li sou mwen kote m' vire. Li pèse tout kò m', li san pitye pou mwen, li mete san m' deyò.
14 Estoy quebrado de herida tras herida; viene corriendo hacia mí como un hombre de guerra.
Kote m' vire li blese m', li vare sou mwen tankou yon sòlda nan lagè.
15 He cosido cilicio sobre mi piel, y mi fuerza está hundida en el polvo.
Mwen fè rad sak mete sou mwen, mwen woule kò m' nan pousyè tèlman mwen te nan lapenn.
16 Mi cara está roja de llanto, y en mis ojos está la sombra de muerte;
Je m' vin wouj afòs mwen kriye. Tout anba je m' gonfle vin tou nwa.
17 Aunque mis manos no han hecho actos violentos, y mi oración es limpia.
Men, mwen konnen mwen pa fè ankenn moun mechanste. Mwen lapriyè Bondye ak tout kè m'.
18 ¡Oh tierra, que no se cubra mi sangre, y que mi clamor no tenga lugar de descanso!
Ou menm latè, pa kache mizè mwen. Pa kite yo fèmen bouch mwen lè m'ap rele nan pye Bondye!
19 Aun ahora mi testigo está en el cielo, y mi testimonio está en lo alto.
Paske mwen konnen gen yon moun nan syèl la k'ap kanpe pou mwen, gen yon moun anwo a k'ap pran defans mwen.
20 Mis amigos se burlan de mi, a Dios están llorando mis ojos,
Zanmi m' yo ap pase m' nan betiz, men, m'ap kriye nan pye Bondye.
21 Oh! que alguien intercediera por un hombre con Dios, como un hombre lo hace por su prójimo.
Mwen bezwen moun pou plede kòz mwen ak Bondye a, menm jan yon moun plede kòz zanmi l'.
22 Porque los años contados vendrán, en poco tiempo me iré al viaje del cual no volveré.
M' pa lontan mouri. Mwen pral pran chemen kote moun pa janm tounen an.

< Job 16 >