Job 13

1 Verdaderamente, mi ojo ha visto todo esto, me han llegado noticias al oído y tengo conocimiento de ello.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

2 En mi mente están las mismas cosas que en la tuya; Soy igual a ustedes.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

3 Pero habría hablado con el Dios Todopoderoso, y mi deseo es tener una discusión con Dios.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

4 Pero ustedes son forjadores de mentiras; Todos ustedes son médicos vanos, no tienen ningún valor.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

5 ¡Si solo te callas, sería un signo de sabiduría!

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

6 Escucha el argumento de mi boca, y toma nota de las palabras de mis labios.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

7 ¿Dirás en el nombre de Dios lo que no está bien, y le pondrás palabras falsas en la boca?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

8 ¿Tendrán respeto por la persona de Dios en esta causa y se presentarán como sus partidarios?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

9 ¿Será bueno para ti ser examinado por él, o tienes el pensamiento de que puede ser guiado al error como un hombre?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

10 Él ciertamente te castigará, si muestras preferencia por las personas en secreto.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

11 ¿No te hará temer su gloria para que tus corazones sean vencidos delante de él?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

12 Tus recuerdos son solo polvo, y tus cuerpos son solo barro.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

13 Cállense y déjenme decir lo que tengo en mente, y que venga lo que venga sobre mí.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

14 Porque he de quitarme mi carne con mis dientes, y pondré mi vida en mis manos.

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

15 En verdad, él me pondrá fin; aun así esperaré en él, con tal de presentar ante el mi argumento;

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

16 Y esa será mi salvación, porque un malvado no vendría ante él,

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

17 Escuchen mis palabras con cuidado y mantengan lo que digo en sus mentes.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

18 Mira, he puesto en orden mi causa y estoy seguro de que seré justificado.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

19 ¿Alguien puede argumentar en mi contra? Si es así, me quedaría callado y me quedaría sin vida.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

20 Solo dos cosas quiero hacer, entonces no me esconderé de tu presencia.

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

21 Quita tu mano de mí; y no me asustes con tu terror.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

22 Entonces, al sonido de tu voz daré respuesta; o déjame exponer mi causa para que me des una respuesta.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

23 ¿Cuál es el número de mis malas acciones y mi pecado? dame conocimiento de mis transgresiones y mis pecados.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

24 ¿Por qué tu rostro está oculto de mí, como si estuviera contado entre tus enemigos?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

25 ¿Serás duro con una hoja en vuelo ante el viento? ¿Perseguirás a una paja?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

26 Porque escribes cosas amargas en mi contra, y me castigaste por los pecados de mi juventud;

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

27 Y pones cepos en mis pies, vigilando todos mis caminos, imprimes marcas en las plantas de mis pies;

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

28 Y él se consumirá como una cosa podrida, o como una túnica que se ha convertido en alimento para la polilla.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.