Job 12
1 Y Job respondió y dijo:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Sin duda ustedes son el pueblo, y la sabiduría terminará con ustedes.
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 Pero tengo una mente como ustedes; Soy igual a ustedes: sí, ¿quién no tiene conocimiento de cosas como estas?
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 ¡Parece que debo ser como uno que es motivo de burla a su prójimo, uno que hace su oración a Dios y recibe respuesta! ¡El hombre recto que no ha hecho nada malo es escarnecido!
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 En el pensamiento de aquel que está a gusto, no hay respeto por alguien que está en problemas; tal es el destino de aquellos cuyos pies se están deslizando.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Hay abundancia en las tiendas de aquellos que hacen la destrucción, y aquellos por quienes Dios es movido a la ira están a salvo; incluso aquellos los que Dios les ha dado el poder.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Pero ahora pregunta a las bestias, y aprende de ellas; o a las aves del cielo, y te informarán;
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 O a las cosas en la tierra, y te darán sabiduría; Y los peces del mar te darán noticias de ello.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 ¿Quién no ve por todos estos que la mano del Señor ha hecho esto?
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 En cuya mano está el alma de todo ser viviente, y el aliento de toda carne humana.
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 ¿No son las palabras probadas por el oído, al igual que la comida se prueba por la boca?
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 Los ancianos tienen sabiduría, y una larga vida da conocimiento.
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 En Dios hay sabiduría y poder. El consejo y el conocimiento son suyos.
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 En verdad, no hay reconstrucción de lo que es derribado por Dios; cuando un hombre es aprisionado por Dios, nadie puede soltarlo.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 En verdad, él retiene las aguas y están secas; Él los envía y la tierra se inunda.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Con él están el poder y la sabiduría; el que es guiado al error, junto con su guía, está en sus manos;
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Él quita la sabiduría de los guías sabios, y hace que los jueces sean necios;
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 Él deshace las cadenas de los reyes, y ata sus cinturas con lazos;
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Él hace a los sacerdotes prisioneros, volcando a los que están en posiciones seguras;
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Él hace las palabras de personas responsables sin efecto, y quita el entendimiento a los ancianos;
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Él avergüenza a los jefes, y quita el poder de los fuertes;
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Descubriendo cosas profundas de la oscuridad, y saca la sombra profunda a la luz;
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Engrandece a las naciones y las destruye; Extendiendo las tierras de los pueblos, y luego las reúne.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Él quita la sabiduría de los gobernantes de la tierra, y los envía vagando en un desierto donde no hay camino.
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 Ellos van a tientas en la oscuridad sin luz, tambaleándose, como los borrachos.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
