< Job 10 >
1 Mi alma está cansada de la vida; Dejaré que mis tristes pensamientos se liberen en palabras; Mi alma hará un clamor amargo.
Mǝn ɵz jenimdin nǝprǝtlinimǝn; Ɵz dǝrdimni tɵküwalay; Ⱪǝlbimdiki aⱨ-zarimni sɵzliwalay.
2 Diré a Dios: No me deseches como a un pecador; Dejame claro lo que tienes contra mi.
Mǝn Tǝngrigǝ: «Mening gunaⱨimni bekitmǝ; manga kɵrsǝtkinki, Sǝn zadi nemǝ üqün mǝn bilǝn dǝwalixisǝn?
3 ¿Qué beneficio tiene para ti oprimir, renunciar a la obra de tus manos, y resplandecer en él consejo de los impíos?
Adǝmni ǝzgining, Ɵz ⱪolung bilǝn yaratⱪiningni qǝtkǝ ⱪaⱪⱪining Sanga paydiliⱪmu? Yamanlarning suyiⱪǝstigǝ nur qaqⱪining yahximu?
4 ¿Tienes ojos de carne, o ves lo que el hombre ve?
Sening kɵzüng insanningkidǝk ajizmu? Sǝn adǝmlǝr kɵrgǝndǝk hirǝ kɵrǝmsǝn?
5 ¿Son tus días como los días del hombre, o tus años como los de él?
Sening künliring ɵlidiƣan insanning künliridǝk qǝklikmu? Sening yilliring insanning yilliridǝk ⱪisⱪimu?
6 Para que tomes nota de mi pecado, buscando mis faltas,
Sǝn mening rǝzil adǝm ǝmǝslikimni bilip turup, Sening ⱪolungdin ⱪutuldurƣudǝk ⱨeqkimning yoⱪluⱪini bilip turup, Nemixⱪa mening hataliⱪimni sorap yürisǝn? Nemixⱪa mening gunaⱨimni sürüxtürisǝn?» — dǝymǝn.
7 Aunque veas que no soy malvado; ¿Y no hay nadie que pueda salvarme de tus manos?
8 Tus manos me hicieron, y fui formado por ti, pero luego, cambiando tu propósito, me entregaste a la destrucción.
— Sǝn Ɵz ⱪolliring bilǝn meni xǝkillǝndürüp, bir gǝwdǝ ⱪilip yaratⱪansǝn; Biraⱪ Sǝn meni yoⱪatmaⱪqisǝn!
9 Oh, ten en cuenta que me hiciste de la tierra; ¿Y me enviarás de nuevo al polvo?
Sǝn layni yasiƣandǝk meni yasiƣiningni esingdǝ tutⱪaysǝn, dǝp yelinimǝn; Sǝn meni yǝnǝ tupraⱪⱪa ⱪayturamsǝn?
10 ¿No fui drenado como la leche, endureciendo como el queso?
Sǝn [ustiliⱪ bilǝn] meni süttǝk ⱪuyup qayⱪap, Meni irimqiktǝk uyutⱪan ǝmǝsmu?
11 Por ti estaba vestido con piel y carne, y unido con huesos y músculos.
Sǝn terǝ ⱨǝm ǝt bilǝn meni kiyindürgǝnsǝn, Ustihan ⱨǝm pǝy bilǝn birlǝxtürüp meni toⱪuƣansǝn.
12 Me has dado favor, y tu gracia ha estado conmigo, y tu cuidado ha mantenido a salvo mi espíritu.
Sǝn manga ⱨayat ⱨǝm meⱨir-xǝpⱪǝt tǝⱪdim ⱪilƣansǝn, Sǝn sɵygüng bilǝn roⱨimdin hǝwǝr alding.
13 Pero guardaste estas cosas en el secreto de tu corazón; Estoy seguro de que esto estaba en tus pensamientos:
Biraⱪ bu ixlar Sening ⱪǝlbingdǝ yoxuruⱪluⱪ idi; Bularning ǝslidǝ ⱪǝlbingdǝ püküklikini bilimǝn.
14 Que si me equivocaba, tomarías nota de ello y no me limpiarias del pecado:
Gunaⱨ ⱪilƣan bolsam, Sǝn meni kɵzitip yürgǝn bolatting; Sǝn mening ⱪǝbiⱨlikimni jazalimay ⱪoymaytting.
15 Que si yo fuera malvado, la maldición vendría sobre mí; y si fuera justo, no levantaría mi cabeza, estoy hastiado de deshonra y aflicción.
Rǝzil ⱨesablanƣan bolsam, manga bala kelǝtti! Ⱨǝm yaki ⱨǝⱪⱪaniy ⱨesablansammu, ⱪattiⱪ nomusⱪa qɵmüp, azabⱪa qɵmginimdǝ, Beximni yǝnila kɵtürüxkǝ jür’ǝt ⱪilalmayttim;
16 Y que si hubiera motivo de orgullo, me seguirías como a un león; Y de nuevo muestras tus maravillas contra mí.
Ⱨǝtta [beximni] kɵtürüxkǝ jür’ǝt ⱪilsammu, Sǝn ǝxǝddiy xirdǝk mening peyimgǝ qüxǝtting; Sǝn manga karamǝt küqüngni arⱪa-arⱪidin kɵrsitǝtting.
17 Enviarias nuevos testigos contra mí, aumentando tu ira contra mí, y enviando nuevos ejércitos.
Sǝn meni ǝyiblǝydiƣan guwaⱨqiliringni ⱪaytidin aldimƣa kǝltürisǝn; Manga ⱪaritilƣan ƣǝzipingni zor ⱪilisǝn; Küqliring manga ⱪarxi dolⱪunlap kǝlmǝktǝ.
18 ¿Por qué entonces me hiciste salir del cuerpo de mi madre? Hubiera sido mejor para mí haber tomado mi último aliento y nadie me hubiera visto.
Sǝn ǝslidǝ nemixⱪa meni baliyatⱪudin qiⱪarƣansǝn? Kaxki, mǝn qaqrap kǝtkǝn bolsam, ⱨeq adǝm meni kɵrmǝs idi!
19 Y para mí hubiera sido mejor no haber nacido; haber sido sacado del cuerpo de mi madre directamente a mi sepulcro.
Mǝn ⱨeqⱪaqan bolmiƣan bolattim! Baliyatⱪudin biwasitǝ gɵrgǝ apirilƣan bolattim!
20 ¿No son los días de mi vida cortos en número? Deja que tus ojos se aparten de mí, para que pueda tener un poco de alegría,
Mening azƣinǝ künlirim tügǝy degǝn ǝmǝsmu? Xunga mǝn barsa kǝlmǝs yǝrgǝ barƣuqǝ, — Ⱪarangƣuluⱪ, ɵlüm sayǝ bolƣan zeminƣa, — Zulmǝt bir zeminƣa, yǝni ⱪarangƣuluⱪning ɵzining zeminiƣa, Ɵlüm sayisining zeminiƣa, Tǝrtipsiz, ⱨǝtta ɵz nuri ⱪapⱪarangƣu ⱪilinƣan xu zeminƣa barƣuqǝ, Manga azraⱪ jan kirix üqün, Ixingni bir dǝⱪiⱪǝ tohtat, mǝndin neri bol!».
21 Antes de ir al lugar desde donde no regresaré, a la tierra donde todo es oscuro y negro.
22 Una tierra de espeso oscuro, sin orden, donde la luz misma es oscura.