< Jeremías 45 >
1 Las palabras que el profeta Jeremías dijo a Baruc, hijo de Nerías, cuando escribió estas palabras en un libro de la boca de Jeremías, en el cuarto año de Joacim, hijo de Josías, rey de Judá; él dijo,
Izvi ndizvo zvakataurwa nomuprofita Jeremia kuna Bharuki mwanakomana waNeria, mugore rechina raJehoyakimi mwanakomana waJosia mambo weJudha, shure kwokunyora kwaBharuki rugwaro rwamashoko aJeremia aakanga achimudaidzira, achiti,
2 Esto es lo que el Señor, el Dios de Israel, ha dicho de ti, Baruc:
“Zvanzi naJehovha, Mwari waIsraeri, kunewe Bharuki:
3 Tú dijiste: ¡El dolor es mío! porque el Señor me ha dado pena además de mi dolor; Estoy cansado con el sonido de mi tristeza, y no puedo descansar.
Iwe wakati, ‘Ndine nhamo! Jehovha apamhidzira kusuwa pakurwadziwa kwangu; ndaneta nokugomera uye ndashayiwa zororo.’”
4 Esto es lo que debes decirle: El Señor ha dicho: “En verdad, el edificio que levanté se derrumbará, y el que fue plantado por mí será arrancado, es decir, toda está tierra;
Jehovha akati, “Uti kwaari, ‘Zvanzi naJehovha: Ndichakoromora zvandakavaka uye ndichadzura zvandakasima panyika yose.
5 Y en cuanto a ti, ¿estás buscando grandes cosas para ti mismo? No tengas ningún deseo por ellas, porque verdaderamente enviaré el mal a toda carne, dice el Señor, pero tu vida la mantendré a salvo de los ataques dondequiera que vayas.
Iwe ungazvitsvakira zvinhu zvikuru here? Usazvitsvaka. Nokuti ndichauyisa njodzi pamusoro pavanhu vose, ndizvo zvinotaura Jehovha, asi ndichaita kuti utize noupenyu hwako kwose kwaunoenda.’”