< Jeremías 45 >
1 Las palabras que el profeta Jeremías dijo a Baruc, hijo de Nerías, cuando escribió estas palabras en un libro de la boca de Jeremías, en el cuarto año de Joacim, hijo de Josías, rey de Judá; él dijo,
Uwu ndi uthenga umene mneneri Yeremiya anawuza Baruki mwana wa Neriya mʼchaka cha chinayi cha Yehoyakimu mwana wa mwana ya Yosiya kuti alembe mʼbuku.
2 Esto es lo que el Señor, el Dios de Israel, ha dicho de ti, Baruc:
“Yehova Mulungu wa Israeli, akunena kwa iwe Baruki kuti:
3 Tú dijiste: ¡El dolor es mío! porque el Señor me ha dado pena además de mi dolor; Estoy cansado con el sonido de mi tristeza, y no puedo descansar.
Iwe unati, ‘Kalanga ine! Yehova wawonjezera chisoni pa mavuto anga. Ine ndatopa ndi kubuwula ndipo sindikupeza mpumulo.’”
4 Esto es lo que debes decirle: El Señor ha dicho: “En verdad, el edificio que levanté se derrumbará, y el que fue plantado por mí será arrancado, es decir, toda está tierra;
Koma Yehova akukuwuza kuti, “Ndidzagwetsa chimene ndinamanga ndipo ndidzazula chimene ndinadzala. Ndidzachita zimenezi mʼdziko lonse.
5 Y en cuanto a ti, ¿estás buscando grandes cosas para ti mismo? No tengas ningún deseo por ellas, porque verdaderamente enviaré el mal a toda carne, dice el Señor, pero tu vida la mantendré a salvo de los ataques dondequiera que vayas.
Kodi tsono ukudzifunira wekha zinthu zazikulu? Usadzifunire. Pakuti ndidzagwetsa mavuto pa anthu onse, koma ndidzasunga moyo wako kulikonse kumene ungadzapite.”