< Jeremías 41 >
1 Aconteció en el séptimo mes que Ismael, hijo de Netanías, hijo de Elisama, de la simiente del rey, que tenía diez hombres, vino con él a Gedalías, hijo de Ahicam, y allí en Mizpa mientras comían juntos.
Ie amy volam-paha-fitoy, le nivotrak’ amy Gedalia ana’ i Ahikame e Mitspà ao t’Ismaele ana’ i Netania, ana’ i Elisama tirim-panjaka, ie mpiamo roandria’ i mpanjakaio, reketse ty lahilahy folo, vaho nitrao-pikama e Mitspa ao.
2 Entonces Ismael, el hijo de Netanías, y los diez hombres que estaban con él, se levantaron y atacaron a Gedalías, hijo de Ahicam, hijo de Safán, con la espada, y lo mataron a quien al rey de Babilonia había hecho gobernante sobre la tierra.
Niongak’ amy zao t’Ismaele ana’ i Netania naho i folo lahy nindre ama’e rey, vaho linihi’ iereo fibara t’i Gedalia ana’ i Ahikame, ana’ i Safane; vinono iereo i noriza’ i mpanjaka’ i Baveley ho mpifehe’ i taneiy.
3 E Ismael mató a todos los judíos que estaban con él, incluso con Gedalías, en Mizpa, y a los hombres de guerra caldeos.
Zinama’ Ismaele ka ze nte-Iehodà mpiama’e ao, o niharo amy Gedalia e Mitspào naho o nte-Kasdy nizoeñeo, o lahin-defoñeo.
4 Ahora, el segundo día después de dar muerte a Gedalías, cuando nadie tuvo conocimiento de ello,
Ie herone amy namonoa’e i Gedaliay, ie tsy eo ty naharendreke,
5 Algunas personas vinieron de Siquem, de Silo y Samaria, ochenta hombres, con la cara rasurada y la ropa rasgada, y con cortes en el cuerpo, y en las manos, ofrendas de cereales e incienso que Estaban llevando al templo del Señor.
le totsake eo t’ indaty valompolo boake Sekeme naho boake Silò naho hirike Somerone, an-tanteahetse hinaratse naho sikiñe riniatse, vaho an-tsandriñe linililily, ninday enga mahakama naho embok’ am-pitàñe homb’añ’anjomba’ Iehovà mb’eo.
6 E Ismael, el hijo de Netanías, salió de Mizpa con el propósito de encontrarse con ellos, llorando en su camino; y cuando se encontró cara a cara con ellos, dijo: Venid a Gedalías, el hijo de Ahicam.
Aa le niavotse i Mitspà t’Ismaele ana’ i Netania hifanalaka am’ iereo, nangololoike ty rovetse t’ie nañavelo mb’eo; ie nigadoñe am’ iereo, le hoe ty asa’e ama’e: Antao homb’e Gedalia ana’ i Ahikame mb’eo.
7 Y cuando entraron en el pueblo, Ismael, el hijo de Netanías, y los hombres que estaban con él, los mataron y pusieron sus cuerpos en una cisterna.
Aa ie naneñateña i rovay le zinama’ Ismaele ana’ i Netania rekets’ o mpiama’eo vaho namokovoko iareo am-po kadaha ao.
8 Pero entre ellos había diez hombres que dijeron a Ismael: No nos maten, porque tenemos almacenes secretos, en el campo, de grano, aceite y miel. Así que no los mató con sus compatriotas.
Fe nizoeñe am’ iereo t’indaty folo nanao ty hoe amy Ismaele, Ko avetra’o fa aman-kaja mikafitse an-tonda ao, ty vare-bolè, naho ampemba, naho menake vaho tantele. Aa le napo’e, tsy vinono’e miharo amo rolongo’eo.
9 Ahora, la cisterna en el que Ismael había puesto los cadáveres de los hombres a quienes había matado, era la gran cisterna que Asa el rey había hecho por temor a Baasa, rey de Israel e Ismael, el hijo de Netanias, lo llenó de los cuerpos de aquellos que habían sido ejecutados.
I kadaha najorobo’ Ismaele i lolo amy Gedalia rezay le ty nanoe’ i Asa mpanjaka ty amy Baasa mpanjaka’ Israeley; le natsafe’ Ismaele ana’ i Netania ama’e ao o vinonoo.
10 Entonces Ismael se llevó prisioneros a todas las demás personas que estaban en Mizpa, a las hijas del rey y a todas las personas que aún estaban en Mizpa, a quienes Nabuzaradán, el capitán de la guardia real, había puesto bajo el cuidado de Gedalias él hijo de Ahías; Ismael el hijo de Netanías, se los llevó a los prisioneros con el propósito de ir a los hijos de Amón.
Le fonga nendese’ Ismaele an-drohy añe ty sehanga’ ondaty e Mitspà ao, o anak’ ampela’ i mpanjakaio naho ze kila ondaty nengañe e Mitspà ao, o nafanto’ i Nebozaradene mpifehe mpigaritse amy Gedalia, ana’ i Ahikame; aa le nasese’ Ismaele ana’ i Natania an-drohy vaho nienga hitsake mb’amo ana’ i Amaneo añe.
11 Pero cuando Johanán, el hijo de Carea, y todos los capitanes de las fuerzas armadas que estaban con él, tuvieron noticias de todo el mal que Ismael, el hijo de Netanías, había cometido.
Aa ie jinanji’ Iohanane ana’ i Karea naho o mpifehen-dahindefo mpiama’eo ty halò-tsereke nanoe’ Ismaele ana’ i Netania,
12 Tomaron a sus hombres y salieron para hacer la guerra a Ismael, el hijo de Netanías, y se encontraron cara a cara con él en las grandes aguas de Gabaón.
le nendese’iereo o lahilahy iabio naho nionjoñe mb’eo hifangantotse am’Ismaele ana’ i Netania, vaho nitendrek’ ama’e an-drano-bey e Gibone eo.
13 Cuando todas las personas que estaban con Ismael vieron a Johanan, el hijo de Carea, y todos los capitanes de las fuerzas con él, se alegraron.
Le ie niisa’ o hene ondaty nindre am’ Ismaeleo t’Iohanane ana’ i Karea, naho o mpifehe lahin-defoñe nindre ama’eo, le nifale,
14 Y todas las personas a quienes Ismael había llevado prisioneros de Mizpa, dándose la vuelta, regresaron y fueron a Johanan, el hijo de Carea.
naho songa niamboho vaho niveve mb’ am’ Iohanane ana’ i Karea mb’eo ondaty nasese’ Ismaele an-drohy boake Mitspào.
15 Pero Ismael, el hijo de Netanías, se escapó de Johanán con ocho hombres y se dirigió a los hijos de Amón.
Fe niborafitse am’ Iehonane t’Ismaele ana’ i Netania reketse ty ondaty valo, nimb’ amo ana’ i Amoneo mb’eo.
16 Entonces Johanán, el hijo de Carea, y todos los capitanes de las fuerzas que estaban con él, tomaron a todas las demás personas a las que Ismael, el hijo de Netanias, había hecho prisioneros, después de haber dado muerte a Gedalías el hijo de Ahías, la gente de Mizpa, es decir, los hombres de guerra y las mujeres y los niños y los siervos eunucos, a quienes había llevado con él desde Gabaón.
Aa le nendese’ Iohanane, ana’ i Karea, naho ze hene mpifehe lahin-defoñe nindre ama’e, ty sisa’ ondaty rinambe’e am’Ismaele ana’ i Netania, boak’e Mitspàao—ie fa vinono’e t’i Gedalia ana’ i Ahikame naho o mpiama’eo—o lahilahio naho o lahindefoñeo naho o rakembao, naho o ajajao, naho o vositse nendese’e boake Giboneo,
17 E iban y vivían en el lugar de descanso de Gerut Quimam, que está cerca de Belén en el camino a Egipto.
le nienga, vaho nañialo an-kialo’ i Kimhame marine i Betlekheme añe, hiavotse mb’e Mitsraime añe,
18 Para escapar de los caldeos, porque temían a ellos porque Ismael, el hijo de Netanías, había matado a Gedalías, hijo de Ahicam, a quien el rey de Babilonia había nombrado gobernador sobre la tierra.
ty amo nte-Kasdio, amy t’ie nihembaña’ iereo, ty amy namonoa’ Ismaele ana’ i Netania t’i Gedalia ana’ i Ahikame, i nampifelehe’ i mpanjaka’ i Baveley i taneiy.