< Santiago 5 >

1 Vengan, ustedes, hombres ricos, entregándose a llorar y llorar a causa de los amargos problemas que vienen a ustedes.
Vakai mai, ʻakimoutolu ʻoku koloaʻia, tangi mo fakatangiloloa koeʻuhi ko e ngaahi mamahi ʻe hoko kiate kimoutolu.
2 Tu riqueza es corrupta, y la polilla a comido sus ropas.
Kuo popo ʻa hoʻomou koloa, pea kuo aneanea hoʻomou ngaahi kofu.
3 Su oro y su plata se ha corroído y su óxido será un testigo contra ustedes, quemándose en su carne como si fuera fuego. Has acumulado tesoro para los últimos días.
Kuo ʻumeʻumea ʻa hoʻomou koula mo e siliva; pea ko hono ʻumeʻumea ʻo ia ʻe fakamoʻoni ia kiate kimoutolu, pea ʻe kai ʻe ia ʻa homou kakano ʻo hangē ko e afi. Kuo mou fokotuʻu ʻae koloa ki he ngaahi ʻaho fakamui.
4 Mira, el dinero que falsamente retuviste a los trabajadores que segaron, está clamando contra ti; y los gritos de los que cosecharon tu grano han llegado a los oídos del Señor de los ejércitos.
Vakai, ko e totongi ʻoe kau ngāue, kuo nau tuʻusi hoʻomou ngaahi ngoue, ʻaia kuo mou taʻofia ʻi he kākā, ʻoku tangi ia: pea ko e ngaahi tangi ʻokinautolu kuo fai ʻae tuʻusi, kuo hū ki he telinga ʻoe ʻEiki ʻoe ngaahi tokolahi.
5 Has estado viviendo en lujo y placeres en la tierra y han disfrutado; Has engordado tu corazón como en un día de matanza.
Kuo mou moʻui fakafiemālie kovi, pea holi kovi ʻi māmani; kuo mou fangapesi homou loto, ʻo hangē ko ia ʻi he ʻaho ʻoe feilaulau.
6 Has dado tu decisión contra el hombre recto y lo has dado muerte. Él no luchó contra ti.
Kuo mou fakahalaia mo tāmateʻi ʻae Angatonu; pea ʻoku ʻikai ke taʻofi ʻe ia kiate kimoutolu.
7 Continúen esperando pacientemente, mis hermanos, hasta la venida del Señor, como el granjero que espera el buen fruto de la tierra hasta que lleguen las lluvias tempranas y tardías.
Ko ia, ʻe kāinga, ke mou faʻa kātaki, aʻu ki he hāʻele mai ʻoe ʻEiki. Vakai, ʻoku tatali ʻae tangata tauhi ngoue ki he fua lelei ʻoe kelekele, pea ʻoku tatali fuoloa ia ki ai, kaeʻoua ke ne maʻu ʻae ʻuha muʻa mo e ʻuha mui.
8 Tengan paciencia en su espera; manténganse firmes en sus corazones: porque la venida del Señor está cerca.
Ke faʻa kātaki foki ʻakimoutolu; ke fakamālohi homou loto: he ʻoku fakaʻaʻau ʻo ofi ʻae hāʻele mai ʻoe ʻEiki.
9 No digan cosas difíciles unos contra otros, hermanos, para que no sean juzgados; mira, el juez está esperando en la puerta.
‌ʻE kāinga, ʻoua naʻa felāungaʻaki ʻakimoutolu, telia naʻa mou malaʻia: vakai, ʻoku tuʻu ʻi he matapā ʻae fakamaau.
10 Tomemos como ejemplo de dolor y paciencia de los profetas que hablaron a los hombres las palabras del Señor.
‌ʻE hoku kāinga, tokanga ki he kau palōfita, kuo nau lea ʻi he huafa ʻoe ʻEiki, ko e faʻifaʻitakiʻanga ʻoe kātaki ʻoe mamahi, mo e faʻa ʻūkuma.
11 Decimos que los hombres que han pasado por el dolor son felices: ustedes tiene la historia de Job y los problemas por los cuales paso y han visto que el Señor estaba lleno de compasión y misericordia al final.
Vakai, ʻoku tau lau ʻoku monūʻia ʻakinautolu ʻoku faʻa kātaki. Kuo mou fanongo ki he faʻa kātaki ʻa Siope, pea kuo mou mamata ki hono ngataʻanga mei he ʻEiki; he ʻoku ʻaloʻofa ʻaupito ʻae ʻEiki, pea manavaʻofa ongongofua.
12 Pero sobre todo, hermanos míos, no hagan juramentos, ni por el cielo, ni por la tierra, ni por ninguna otra cosa; pero su Sí sea Sí, y su No sea No; para que no sean juzgados.
‌ʻE hoku kāinga, sino ʻoe meʻa ke ʻoua ʻe fuakava, ʻoua [ʻe fai ]ki he langi, pe ki māmani, pe ʻi ha fuakava kehe ʻe taha: ka ke “ʻIo” pe, ʻi hoʻomou “ʻIo;” mo “ʻIkai,” [ʻi hoʻomou ]“ʻIkai;” telia naʻa mou tō ki he malaʻia.
13 ¿Hay alguien entre ustedes afligido? deja que él diga oraciones. ¿Alguien está contento? déjalo hacer una canción de alabanza.
‌ʻOku ai ha taha ʻiate kimoutolu ʻoku mamahi? Ke lotu ia. ʻOku ai ha taha ʻoku fiefia? Ke hiva ʻaki ʻe ia ʻae ngaahi saame.
14 ¿Hay alguien entre ustedes que esté enfermo? que envíe por los ancianos de la iglesia; y que digan oraciones sobre él, poniéndole aceite en el nombre del Señor.
‌ʻOku ai ha taha ʻiate kimoutolu ʻoku mahaki? Ke tala ia ki he kau mātuʻa ʻoe siasi; pea ke nau lotua ia, ʻo tākai ʻaki ia ʻae lolo ʻi he huafa ʻoe ʻEiki:
15 Y por la oración de fe, el hombre enfermo será sanado, y él será levantado por el Señor, y por cualquier pecado que haya hecho, tendrá perdón.
Pea ko e lotu ʻi he tui, ʻe fakamoʻui ʻe ia ʻae mahaki, pea ʻe fokotuʻu ia ʻe he ʻEiki; pea kapau naʻe fai ʻe ia ha angahala, ʻe fakamolemolea ia.
16 Entonces, hagan una declaración de sus pecados unos a otros, y digan oraciones unos por otros para que puedan ser sanados. La oración fervorosa de un buen hombre tiene mucho poder.
Ke fetoutou feveteʻaki hoʻomou ngaahi angahala kiate kimoutolu, pea felotuaʻaki ʻakimoutolu, ke mou moʻui. Ko e lotu fakamātoato ʻoe tangata māʻoniʻoni ʻoku ʻaonga lahi.
17 Elías era un hombre de carne y hueso como nosotros, e hizo una fuerte oración para que no lloviera; y no hubo lluvia en la tierra durante tres años y seis meses.
Ko ʻIlaisiā, ko e tangata ia naʻe anga tatau mo kitautolu, pea naʻe lotu fakamātoato ia, ke ʻoua naʻa ʻuha: pea naʻe ʻikai tō ha ʻuha ki he kelekele ʻi he taʻu ʻe tolu mo e māhina ʻe ono.
18 Y él hizo otra oración, y el cielo hizo descender la lluvia y la tierra dio su fruto.
Pea toe lotu ia, pea naʻe tuku mai ʻe he langi ʻae ʻuha, pea tupu ai mei he kelekele ʻa hono fua.
19 Hermanos míos, si uno de ustedes se apartó del camino de la fe verdadera y otro le hizo ver su error,
‌ʻE kāinga, kapau ʻe hē hamou tokotaha mei he moʻoni, pea fakafoki mai ia ʻe ha taha;
20 Asegúrese de que aquel por quien un pecador se ha apartado del error de su camino, salvará de muerte un alma, y cubrirá una multitud de pecados.
Ke ʻilo ʻe ia, ko ia ʻoku ne fakafoki mai ʻae angahala mei hono hala kehe, ʻoku ne fakamoʻui ha laumālie mei he mate, pea ʻoku ne ʻufiʻufi foki ʻae ngaahi angahala lahi.

< Santiago 5 >