< Isaías 9 >
1 En tiempos anteriores hizo la tierra de Zabulón y la tierra de Neftalí insignificante, pero después de eso le dio gloria, por el camino del mar, al otro lado del Jordán, Galilea de las naciones.
Toe raihaih tongh kaminawk loe hnukkhuem ah vinghaih hoiah om o mak ai; canghnii ah Zebulun hoi Naptali prae to anih mah raihaih paek, toe hmabang ah loe tuipui caehhaih loklam, Jordan vapui taeng, Galilee prae ah kaom Gentelnawk to pakoeh ah om tih boeh.
2 La gente que fue en la oscuridad ha visto una gran luz, y para aquellos que vivían en la tierra de la noche más profunda, la luz está brillando.
Vinghaih thungah paqai kaminawk loe kalen parai aanghaih to hnuk o boeh; duekhaih tahlip thungah kaom kaminawk nuiah, aanghaih to phak boeh.
3 Los has hecho muy felices, aumentando su alegría. Se alegran ante ti como los hombres se alegran en el momento de entrar en el grano, o cuando hacen la división de los bienes tomados en la guerra.
Acaeng kaminawk to na pungsak moe, nihcae anghoehaih to na pungsak boeh; cang aahhaih tue ah kaminawk anghoe o baktih, lomh ih hmuen amzet o naah kaminawk anghoe o baktih toengah, nihcae loe na hmaa ah anghoe o boeh.
4 Porque con tu mano se rompió el yugo en su cuello y la vara en su espalda, incluso la vara de su cruel opresor, como en el día de Madián.
Midian kaminawk ukhaih thungah oh o naah sak ih baktih toengah, nihcae mah phawh o ih kazit hmuen, palaeng ah aput o ih hmuen hoi pacaekthlaek ah kaom kami ih cunghet to Angraeng mah khaeh pae boih boeh.
5 Porque cada bota del hombre de guerra con su paso sonoro, y la ropa manchada en sangre, será para quemar, comida para el fuego.
Misatuh kaminawk mah misatuk haih khokpanai hoi athii kangnok khukbuennawk loe hmaiqoeng han koi hmuen ah ni om tih.
6 Porque a nosotros ha venido un niño, a nosotros se nos dado un hijo; y el gobierno ha sido puesto en sus manos; y ha sido nombrado Admirable, Consejero, Dios fuerte, Padre eterno, Príncipe de la Paz.
Aicae hanah nawkta maeto tapen boeh, aicae hanah capa maeto ang paek boeh; prae ukhaih loe anih ih palaeng nuiah om tih; anih ih ahmin loe Dawnrai, Lokthuih bomkung, Thacak Sithaw, Dungzan Ampa, Angdaehhaih Angraeng, tiah kawk tih.
7 Del aumento de su gobierno y de la paz no tendrá fin, se sentará en él trono de David, y su reino; quedará establecido, apoyándolo con sabia decisión y rectitud, ahora y por siempre. Por el celo del Señor de los ejércitos esto se hará.
Anih ukhaih hoi angdaehhaih loe boenghaih om mak ai, David ih angraeng tangkhang hoi a ukhaih prae nuiah pung tahang tih; toenghaih hoi a patuk ih lok baktiah lok to caek tih, a ukhaih loe vaihi hoi kamtong dungzan khoek to cak poe tih. Misatuh kaminawk ih Angraeng thacakhaih hoiah hae hmuen hae akoepsak tih.
8 El Señor le envió una palabra a Jacob, y vino sobre Israel;
Angraeng mah Jakob khaeah lok to patoeh moe, Israel nuiah phaksak.
9 Y todo el pueblo sabe de ello, incluso Efraín y los hombres de Samaria, que afirman en el orgullo de sus corazones altivos,
Ephraim hoi Samaria ah kaom kaminawk boih mah to lok to panoek o tih, poeksanghaih hoi amoekhaih hoiah,
10 Los ladrillos se han derrumbado, pero colocaremos edificios de piedra labrada en su lugar; los sicomoros han sido cortados, pero en su lugar pondremos cedros.
amlai long hoi sak ih im to amtimh cadoeh, kamtak thlung hoiah ka sak o let han; thaiduetkungnawk to pakhruh o cadoeh, a zuengah sidar thingnawk ka thling o let han, tiah lokthui kaminawk mah doeh panoek o tih.
11 Por esta causa, el Señor ha fortalecido a los que aborrecen a Israel, incitandolos a hacer guerra contra él;
To pongah Angraeng mah nihcae tuk hanah Rezin ih misanawk to pahruek moe, Ephraim ih misanawk to angthawksak boeh;
12 Aram en el este, y los filisteos en el oeste, que han venido contra Israel con la boca abierta. Por todo esto, su ira no se ha calmado, sino que su mano todavía está extendida.
Syria kaminawk mah ni angyae bang hoiah pakha aangh o thuih moe, Philistin kaminawk mah niduem bang hoiah pakha aangh o thuih pongah, Israel to paaeh o boeh. Hae tiah oh pacoengah doeh, anih palungphuihaih dii ai, a ban phok toengtoeng vop.
13 Pero el corazón de la gente no se volvió hacia el que los castigó, y no oraron al Señor de los ejércitos.
Toe kaminawk loe nihcae bopkung khaeah amlaem o ai, misatuh kaminawk ih Angraeng doeh pakrong o ai toengtoeng vop.
14 Por esta causa el Señor quitó la cabeza y la cola de Israel, alta y baja, en un día.
To pongah Angraeng mah Israel to lu hoi tamai salakah takroek pat ueloe, tanghang hoi akung to nito thungah takroek tih.
15 El hombre que es honrado y responsable es la cabeza, y el profeta que da falsas enseñanzas es la cola.
Kacoehtanawk hoi khingya koi kaom kaminawk loe lu ah oh o, amsawnlok patuk tahmaa loe tamai ah om tih.
16 Porque los guías de este pueblo son la causa de su vagar por el camino incorrecto, y los que son guiados por ellos llegan a la destrucción.
Hae kami zaehoikungnawk loe kaminawk to loklam caeh pazaesak moe, kaminawk to amrosak boeh.
17 Por esta causa, el Señor no se compadece en sus jóvenes, y no tendrá compasión de sus viudas y de los huérfanos; porque todos son enemigos de Dios y todos son malvados, y de su boca salen palabras insensatas. Por todo esto, su ira no se ha calmado, sino que su mano todavía está extendida.
To pongah Angraeng loe nihcae ih thendoengnawk nuiah anghoehaih tawn ai, ampa tawn ai kaminawk hoi lamhmainawk nuiah doeh tahmenhaih tawn mak ai; nihcae loe angsah cop kami, kahoih ai hmuen sah kami ah oh o moe, amthuhaih lok to apaeh o. To tiah oh pacoengah doeh, anih palungphuihaih to dii ai, a ban phok toengtoeng vop.
18 Porque el mal estaba ardiendo como un fuego que devora la maleza y las espinas fueron quemadas; los espesos bosques se incendiaron, formando nubes oscuras de humo.
Sethaih loe hmai baktiah kangh; kapring hoi soekhringnawk doeh hmai mah kangh ueloe, kathah taw doeh hmai mah kangh tih, thingnawk loe van ah angtoeng tahang hmaikhue baktiah om o tih.
19 La tierra estaba oscura con la ira del Señor de los ejércitos; la gente era como combustible para él fuego; el hombre no perdona a su hermano.
Misatuh kaminawk ih Angraeng palungphui pongah, prae loe khoving tih; kaminawk loe hmai ah tik koi thing baktiah ni om o tih; mi mah doeh angmah ih nawkamya to paquem mak ai.
20 A la derecha, un hombre estaba cortando pedazos y todavía estaba necesitado; a la izquierda, un hombre comía, pero no tenía suficiente; ningún hombre tuvo piedad de su hermano; cada hombre estaba haciendo una comida de la carne de su propio brazo.
Anih mah bantang ban hoi paaeh tih, toe zok amthlam toengtoeng vop tih; banqoi ban hoiah caa tih, toe zok amhah mak ai; kami maeto boih mah angmah ih ban tampawk moi to caa o tih;
21 Manasés devora a Efraín y Efraín a Manasés; y juntos estaban atacando a Judá. Por todo esto, su ira no se ha calmado, sino que su mano todavía está extendida.
Manasseh acaeng mah Ephraim acaeng to caa ueloe, Ephraim acaeng mah doeh Manasseh acaeng to caa tih: nihnik angbom hoi ueloe Judah to tuh hoi tih. To tiah oh pacoengah doeh anih palungphuihaih dii mak ai, a ban phok toengtoeng vop tih.