< Isaías 12 >
1 Y en ese día dirás: Te alabaré, oh Señor; porque aunque estabas enojado conmigo, tu ira se ha apartado, y me has consolado.
Και εν εκείνη τη ημέρα θέλεις ειπεί, Κύριε, θέλω σε δοξολογήσει· διότι αν και ωργίσθης εναντίον μου, εστράφη ο θυμός σου και με παρηγόρησας.
2 Mira, Dios es mi salvación; Tendré fe en el Señor, sin temor; porque el Señor DIOS, es mi fuerza y mi canto; y él se ha convertido en mi salvación.
Ιδού, ο Θεός είναι η σωτηρία μου· θέλω θαρρεί και δεν θέλω φοβείσθαι· διότι Κύριος ο Θεός είναι η δύναμίς μου και το άσμα· και εστάθη η σωτηρία μου.
3 Con gozo sacarás agua de los manantiales de la salvación.
Και εν ευφροσύνη θέλετε αντλήσει ύδωρ εκ των πηγών της σωτηρίας.
4 Y en ese día dirás: Alaban al Señor, sea honrado su nombre, cuenten sus obras entre los pueblos, hagan recordar que su nombre es exaltado.
Και εν εκείνη τη ημέρα θέλετε ειπεί, Δοξολογείτε τον Κύριον, επικαλείσθε το όνομα αυτού, κάμετε γνωστά εις τα έθνη τα έργα αυτού, μνημονεύετε ότι υψώθη το όνομα αυτού.
5 Canten alabanzas al Señor; porque ha hecho cosas maravillosas. Dar noticias de esto por toda la tierra.
Ψάλλετε εις τον Κύριον· διότι έκαμεν υψηλά· γνωστόν είναι εις πάσαν την γην.
6 Grita en un clamor de alegría, oh habitantes de Sión, porque grande es el Santo de Israel entre ustedes.
Αγάλλου και ευφραίνου, κάτοικε της Σιών· διότι ο Άγιος του Ισραήλ είναι μέγας εν τω μέσω σου.