Hebreos 9
1 Ahora el primer pacto tenía sus reglas de adoración y en un santuario terrenal.
ஸ ப்ரத²மோ நியம ஆராத⁴நாயா விவித⁴ரீதிபி⁴ரைஹிகபவித்ரஸ்தா²நேந ச விஸி²ஷ்ட ஆஸீத்|
2 Porque él primer santuario estaba listo así: en la primera parte teniendo él candelabro y la mesa y el orden del pan consagrado a Dios; y este se llama El lugar santo.
யதோ தூ³ஷ்யமேகம்’ நிரமீயத தஸ்ய ப்ரத²மகோஷ்ட²ஸ்ய நாம பவித்ரஸ்தா²நமித்யாஸீத் தத்ர தீ³பவ்ரு’க்ஷோ போ⁴ஜநாஸநம்’ த³ர்ஸ²நீயபூபாநாம்’ ஸ்²ரேணீ சாஸீத்|
3 Y dentro del segundo velo estaba el lugar que se llama el Lugar Santísimo.
தத்பஸ்²சாத்³ த்³விதீயாயாஸ்திரஷ்கரிண்யா அப்⁴யந்தரே (அ)திபவித்ரஸ்தா²நமிதிநாமகம்’ கோஷ்ட²மாஸீத்,
4 Con una vasija de oro para quemar perfumes, y el arca del pacto, que estaba cubierta de oro, y que tenía en ella una vasija de oro para el maná, y la vara de Aarón que reverdeció, y las piedras con la redacción del pacto de los Diez mandamientos;
தத்ர ச ஸுவர்ணமயோ தூ⁴பாதா⁴ர: பரித: ஸுவர்ணமண்டி³தா நியமமஞ்ஜூஷா சாஸீத் தந்மத்⁴யே மாந்நாயா: ஸுவர்ணக⁴டோ ஹாரோணஸ்ய மஞ்ஜரிதத³ண்ட³ஸ்தக்ஷிதௌ நியமப்ரஸ்தரௌ,
5 Y sobre ella estaban los querubines de gloria con sus alas cubriendo el trono de la gracia; sobre lo cual no es posible ahora hablar en detalle.
தது³பரி ச கருணாஸநே சா²யாகாரிணௌ தேஜோமயௌ கிரூபா³வாஸ்தாம், ஏதேஷாம்’ விஸே²ஷவ்ரு’த்தாந்தகத²நாய நாயம்’ ஸமய: |
6 Mientras estas cosas existían, los sacerdotes entraban en la primera tienda en todo momento, para orar y hacer ofrendas.
ஏதேஷ்வீத்³ரு’க் நிர்ம்மிதேஷு யாஜகா ஈஸ்²வரஸேவாம் அநுதிஷ்ட²நதோ தூ³ஷ்யஸ்ய ப்ரத²மகோஷ்ட²ம்’ நித்யம்’ ப்ரவிஸ²ந்தி|
7 Pero solo el sumo sacerdote entraba en el segundo, una vez al año, no sin hacer una ofrenda de sangre por sí mismo y por los pecados cometidos en ignorancia del pueblo:
கிந்து த்³விதீயம்’ கோஷ்ட²ம்’ ப்ரதிவர்ஷம் ஏகக்ரு’த்வ ஏகாகிநா மஹாயாஜகேந ப்ரவிஸ்²யதே கிந்த்வாத்மநிமித்தம்’ லோகாநாம் அஜ்ஞாநக்ரு’தபாபாநாஞ்ச நிமித்தம் உத்ஸர்ஜ்ஜநீயம்’ ருதி⁴ரம் அநாதா³ய தேந ந ப்ரவிஸ்²யதே|
8 El Espíritu Santo daba a entender con esto que, mientras la primera parte del Santuario siga sirviendo para él culto, él camino al lugar Santísimo no estaba abierto;
இத்யநேந பவித்ர ஆத்மா யத் ஜ்ஞாபயதி ததி³த³ம்’ தத் ப்ரத²மம்’ தூ³ஷ்யம்’ யாவத் திஷ்ட²தி தாவத் மஹாபவித்ரஸ்தா²நகா³மீ பந்தா² அப்ரகாஸி²தஸ்திஷ்ட²தி|
9 Y esta es una imagen del tiempo presente; cuando las ofrendas y sacrificios que se dan no pueden limpiar completamente el corazón del adorador,
தச்ச தூ³ஷ்யம்’ வர்த்தமாநஸமயஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்த: , யதோ ஹேதோ: ஸாம்ப்ரதம்’ ஸம்’ஸோ²த⁴நகாலம்’ யாவத்³ யந்நிரூபிதம்’ தத³நுஸாராத் ஸேவாகாரிணோ மாநஸிகஸித்³தி⁴கரணே(அ)ஸமர்தா²பி⁴:
10 Porque son solo reglas de la carne; ceremonias de purificación, formalismo, de comidas y bebidas, impuestas hasta que llegue el momento en que Dios cambie las cosas.
கேவலம்’ கா²த்³யபேயேஷு விவித⁴மஜ்ஜநேஷு ச ஸா²ரீரிகரீதிபி⁴ ர்யுக்தாநி நைவேத்³யாநி ப³லிதா³நாநி ச ப⁴வந்தி|
11 Pero ahora Cristo ha venido como el sumo sacerdote de las cosas buenas del futuro, El Santuario donde él actúa como sacerdote es mejor y más perfecto, no hecha con manos, es decir, no de este mundo,
அபரம்’ பா⁴விமங்க³லாநாம்’ மஹாயாஜக: க்²ரீஷ்ட உபஸ்தா²யாஹஸ்தநிர்ம்மிதேநார்த²த ஏதத்ஸ்ரு’ஷ்டே ர்ப³ஹிர்பூ⁴தேந ஸ்²ரேஷ்டே²ந ஸித்³தே⁴ந ச தூ³ஷ்யேண க³த்வா
12 Y ha ido una vez y para siempre al lugar Santísimo, habiendo obtenido la salvación eterna para nosotros, no a través de la sangre de las cabras y los becerros, sino a través de su sangre. (aiōnios g166)
சா²கா³நாம்’ கோ³வத்ஸாநாம்’ வா ருதி⁴ரம் அநாதா³ய ஸ்வீயருதி⁴ரம் ஆதா³யைகக்ரு’த்வ ஏவ மஹாபவித்ரஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ்²யாநந்தகாலிகாம்’ முக்திம்’ ப்ராப்தவாந்| (aiōnios g166)
13 Porque si la sangre de las cabras y de los bueyes, y las cenizas de las becerras, rociadas sobre los inmundos, santifica y purifica la carne por fuera:
வ்ரு’ஷசா²கா³நாம்’ ருதி⁴ரேண க³வீப⁴ஸ்மந: ப்ரக்ஷேபேண ச யத்³யஸு²சிலோகா: ஸா²ரீரிஸு²சித்வாய பூயந்தே,
14 Cuánto más la sangre de Cristo, que estando sin pecado, hizo una ¿Ofrenda a Dios por medio de él Espíritu eterno, purificará sus conciencias de las obras muertas para ser siervos del Dios viviente? (aiōnios g166)
தர்ஹி கிம்’ மந்யத்⁴வே ய: ஸதா³தநேநாத்மநா நிஷ்கலங்கப³லிமிவ ஸ்வமேவேஸ்²வராய த³த்தவாந், தஸ்ய க்²ரீஷ்டஸ்ய ருதி⁴ரேண யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸ்யமரேஸ்²வரஸ்ய ஸேவாயை கிம்’ ம்ரு’த்யுஜநகேப்⁴ய: கர்ம்மப்⁴யோ ந பவித்ரீகாரிஷ்யந்தே? (aiōnios g166)
15 Y por esta causa es por medio de él que ha surgido un nuevo pacto, Jesucristo intervino con su muerte, a fin de unir a Dios y los hombres mediante un pacto y testamento, para que sean perdonados los pecados cometidos bajo el primer pacto, y para los que Dios ha llamado puedan recibir la herencia eterna que él les ha prometido. (aiōnios g166)
ஸ நூதநநியமஸ்ய மத்⁴யஸ்தோ²(அ)ப⁴வத் தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ(அ)யம்’ யத் ப்ரத²மநியமலங்க⁴நரூபபாபேப்⁴யோ ம்ரு’த்யுநா முக்தௌ ஜாதாயாம் ஆஹூதலோகா அநந்தகாலீயஸம்பத³: ப்ரதிஜ்ஞாப²லம்’ லபே⁴ரந்| (aiōnios g166)
16 Porque donde hay un testamento, tiene que haber la muerte del hombre que lo hizo.
யத்ர நியமோ ப⁴வதி தத்ர நியமஸாத⁴கஸ்ய ப³லே ர்ம்ரு’த்யுநா ப⁴விதவ்யம்’|
17 Porque un testamento tiene efecto después de la muerte; porque ¿qué poder tiene mientras el hombre que lo hizo está vivo?
யதோ ஹதேந ப³லிநா நியம: ஸ்தி²ரீப⁴வதி கிந்து நியமஸாத⁴கோ ப³லி ர்யாவத் ஜீவதி தாவத் நியமோ நிரர்த²கஸ்திஷ்ட²தி|
18 De modo que incluso el primer pacto no se hizo sin sangre.
தஸ்மாத் ஸ பூர்வ்வநியமோ(அ)பி ருதி⁴ரபாதம்’ விநா ந ஸாதி⁴த: |
19 Porque cuando Moisés había dado todas las normas de la ley al pueblo, tomó sangre de cabrío y los becerros, con agua, lana roja e hisopo, y la puso en el libro mismo y en todo el pueblo,
ப²லத: ஸர்வ்வலோகாந் ப்ரதி வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ஸர்வ்வா ஆஜ்ஞா: கத²யித்வா மூஸா ஜலேந ஸிந்தூ³ரவர்ணலோம்நா ஏஷோவத்ரு’ணேந ச ஸார்த்³த⁴ம்’ கோ³வத்ஸாநாம்’ சா²கா³நாஞ்ச ருதி⁴ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வா க்³ரந்தே² ஸர்வ்வலோகேஷு ச ப்ரக்ஷிப்ய ப³பா⁴ஷே,
20 Diciendo: Esta sangre confirma el pacto que Dios ha hecho con ustedes.
யுஷ்மாந் அதீ⁴ஸ்²வரோ யம்’ நியமம்’ நிரூபிதவாந் தஸ்ய ருதி⁴ரமேதத்|
21 Y de la misma manera, la sangre fue puesta en santuario en todos los objetos santos que se usaban en el culto.
தத்³வத் ஸ தூ³ஷ்யே(அ)பி ஸேவார்த²கேஷு ஸர்வ்வபாத்ரேஷு ச ருதி⁴ரம்’ ப்ரக்ஷிப்தவாந்|
22 Y por la ley casi todas las cosas se purifican con sangre, y sin derramar sangre no hay perdón de pecados.
அபரம்’ வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ப்ராயஸ²: ஸர்வ்வாணி ருதி⁴ரேண பரிஷ்க்ரியந்தே ருதி⁴ரபாதம்’ விநா பாபமோசநம்’ ந ப⁴வதி ச|
23 De manera que era necesario tales sacrificios para purificar aquellas cosas que son copia de lo celestial; pero las cosas celestiales necesitan mejores sacrificios que estos.
அபரம்’ யாநி ஸ்வர்கீ³யவஸ்தூநாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தாஸ்தேஷாம் ஏதை: பாவநம் ஆவஸ்²யகம் ஆஸீத் கிந்து ஸாக்ஷாத் ஸ்வர்கீ³யவஸ்தூநாம் ஏதேப்⁴ய: ஸ்²ரேஷ்டே² ர்ப³லிதா³நை: பாவநமாவஸ்²யகம்’|
24 Porque Cristo no entró en un lugar santo que había sido hecho por manos de hombres como la copia del verdadero; pero él fue al cielo mismo y ahora toma su lugar ante el rostro de Dios por nosotros.
யத: க்²ரீஷ்ட: ஸத்யபவித்ரஸ்தா²நஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்தரூபம்’ ஹஸ்தக்ரு’தம்’ பவித்ரஸ்தா²நம்’ ந ப்ரவிஷ்டவாந் கிந்த்வஸ்மந்நிமித்தம் இதா³நீம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ உபஸ்தா²தும்’ ஸ்வர்க³மேவ ப்ரவிஷ்ட: |
25 Y no tuvo que hacer una ofrenda de sí mismo una y otra vez, como el sumo sacerdote va al Lugar Santísimo cada año con sangre que no es suya;
யதா² ச மஹாயாஜக: ப்ரதிவர்ஷம்’ பரஸோ²ணிதமாதா³ய மஹாபவித்ரஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ²தி ததா² க்²ரீஷ்டேந புந: புநராத்மோத்ஸர்கோ³ ந கர்த்தவ்ய: ,
26 Porque entonces él habría sufrido varias muertes desde el tiempo de la creación del mundo; pero ahora ha venido a nosotros en él final de los tiempos, para quitar el pecado mediante la ofrenda de sí mismo. (aiōn g165)
கர்த்தவ்யே ஸதி ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலமாரப்⁴ய ப³ஹுவாரம்’ தஸ்ய ம்ரு’த்யுபோ⁴க³ ஆவஸ்²யகோ(அ)ப⁴வத்; கிந்த்விதா³நீம்’ ஸ ஆத்மோத்ஸர்கே³ண பாபநாஸா²ர்த²ம் ஏகக்ரு’த்வோ ஜக³த: ஸே²ஷகாலே ப்ரசகாஸே²| (aiōn g165)
27 Y porque por la ley de Dios la muerte viene a los hombres una vez, y después de eso son juzgados;
அபரம்’ யதா² மாநுஷஸ்யைகக்ரு’த்வோ மரணம்’ தத் பஸ்²சாத்³ விசாரோ நிரூபிதோ(அ)ஸ்தி,
28 De modo que Cristo, habiendo recibido en su primera venida los pecados de los hombres, será visto por segunda vez, sin pecado, por los que lo esperan, para su salvación.
தத்³வத் க்²ரீஷ்டோ(அ)பி ப³ஹூநாம்’ பாபவஹநார்த²ம்’ ப³லிரூபேணைகக்ரு’த்வ உத்ஸஸ்ரு’ஜே, அபரம்’ த்³விதீயவாரம்’ பாபாத்³ பி⁴ந்ந: ஸந் யே தம்’ ப்ரதீக்ஷந்தே தேஷாம்’ பரித்ராணார்த²ம்’ த³ர்ஸ²நம்’ தா³ஸ்யதி|
