< Génesis 33 >
1 Entonces Jacob, levantando los ojos, vio a Esaú que venía con sus cuatrocientos hombres. Entonces hizo una división de los niños entre Lea y Raquel y las dos sirvientas.
Jakob mah khet tahang naah, kami cumvai palito hoi nanwto angzo Esau to hnuk. To pongah nawktanawk to tapraek moe, Leah, Rachel hoi a tamna nongpata hnik khaeah a paek.
2 Puso los siervos y sus hijos delante, Lea y sus hijos después de ellos, y Raquel y José detrás.
A tamna nongpata hnik hoi a caanawk to hmaloe ah a caehsak, to pacoengah Leah hoi a caanawk to caehsak moe, hnukkhuem koekah Rachel hoi Joseph to caehsak.
3 Y él mismo, yendo delante de ellos, se echó sobre su rostro a la tierra siete veces hasta acercarse a su hermano.
Angmah to hmahmanh moe, amya khaeah a phak naah, a hmaa ah long ah vai sarihto akuep pae.
4 Entonces Esaú corrió hacia él y, abrazándolo, le dio un beso; y los dos se llenaron de lágrimas.
Esau loe Jakob hnuk hanah cawnh moe takop; tahnong ah takoih moe, anih to mok; to pacoengah loe qah hoi hmaek.
5 Entonces Esaú, levantando los ojos, vio a las mujeres y los niños, y dijo: ¿Quiénes son éstos contigo? Y él dijo: Los hijos que Dios en su misericordia ha dado a tu siervo.
Esau mah khet naah, nongpatanawk hoi a caanawk to hnuk; nang hoi nawnto kaom kaminawk loe mi aa? tiah a naa. Jakob mah, Nihcae loe Sithaw mah na tamna khaeah tahmenhaih hoi paek ih kaminawk ni, tiah a naa.
6 Entonces se acercaron los criados y sus hijos, y se postraron sobre sus rostros.
To pacoengah a tamna hnik hoi a caanawk to angzoh o moe, anih hmaa ah akuep o.
7 Y Lea se acercó con sus hijos, y luego a José y Raquel, e hicieron lo mismo.
To pacoengah Leah hoi a caanawk doeh anih khaeah angzoh o moe, akuep o; hnukkhuem koekah Rachel hoi Joseph to angzoh hoi moe, a hmaa ah akuep hoi toeng.
8 Y él dijo: ¿Qué fueron todas aquellas vacas que vi en el camino? Y Jacob dijo: Eran una ofrenda para que yo pudiera tener gracia en los ojos de mi señor.
Esua mah, Ka hnuk ih moinawk loe tih sak han ih aa? tiah a naa. Anih mah, Ka angraeng, na tahmenhaih ka hnuk thai hanah, nang hanah kang sinh pae, tiah a naa.
9 Pero Esaú dijo: Tengo suficiente; guarda lo que es tuyo, mi hermano, para ti.
Toe Esau mah, Kam nawk, Kai doeh ka tawnh mang bae, nangmah hanah mah suem ah, tiah a naa.
10 Y Jacob dijo: No es así; pero si tengo gracia en tus ojos, tómalos como señal de mi amor, porque he visto tu rostro como uno puede ver el rostro de Dios, y has estado complacido conmigo.
Jakob mah, Tahmenhaih hoiah na talawk paeh; na tahmenhaih ka tongh nahaeloe, ka sinh ih tangqum hae na talawk pae ah; na mikhmai ka hnuk hae, Sithaw mikhmai hnuk baktiah ni oh, na mikhmai panhaih to ka hnuk boeh.
11 Toma mi ofrenda entonces, con mi bendición; porque Dios ha sido muy bueno conmigo y tengo suficiente: así que a petición suya, él lo tomó.
Nang han kang sinh ih taham ka hoihaih tangqumnawk hae na talawk pae ah, Sithaw mah ang tahmen pongah, ka ngaihaih boih ka tawnh boeh, tiah a naa. Jakob mah paek pae khruek pongah, Esau mah talawk pae.
12 Y él dijo: Sigamos nuestro viaje juntos, y yo iré al frente.
To naah Esau mah, Caeh o si, kholong caeh amsak o si boeh, tiah a naa.
13 Pero Jacob dijo: Mi señor verá que los niños son pequeños, y que hay crías en mis rebaños y mi ganado; que un día se exceda en la conducción será la destrucción de todo el rebaño.
Toe Jakob mah, Ka angraeng, nawktanawk loe saning nawk o vop moe, tapen kangtha tuu hoi maitawnawk doeh ka khetzawn han oh, tito na panoek; nito thung karangah ka caeh haih nahaeloe, moinawk hae dueh o boih tih.
14 Tú, señor mío, ve delante de tu siervo; Avanzaré lentamente, al ritmo al que puedan ir el ganado y los niños, hasta que vaya a ver a mi señor en Seir.
To pongah ka angraeng nang loe, na tamna hmaa ah caeh halat ah; kai loe moinawk to amzai ah huih moe, nawktanawk hoi nawnto ka angraeng ohhaih Seir mae ah amzaita hoi kang zoh han, tiah a naa.
15 Y dijo Esaú: Entonces ten algunos de mis hombres contigo. Y él dijo: ¿Qué necesidad hay de eso, sí mi señor está contento conmigo?
Esau mah, To tih nahaeloe kaimah ih kaminawk ahap kang caehtaak han, tiah a naa. Toe Jakob mah, Na koehhaih baktiah ka oh nahaeloe, tih han ih nihcae to caehtaak han angai tih loe? tiah a naa.
16 Entonces Esaú, volviendo ese día, siguió su camino hacia Seir.
To pongah to na niah Esau loe Seir prae ah amlaem let.
17 Y Jacob fue a Sucot, donde se hizo una casa y levantó tiendas para su ganado; por eso el lugar se llamó Sucot.
Toe Jakob loe Sukkoth ah caeh, ohhaih ahmuen maeto a sak, angmah ih maitawnawk ohhaih im doeh a sak pae; to pongah to ahmuen to Sukkoth, tiah ahmin paek.
18 Entonces Jacob salió sano y salvo de Padan-aram, a la ciudad de Siquem, en la tierra de Canaán, y puso sus tiendas cerca de la ciudad.
Jakob loe Padan prae hoiah angzoh moe, Kanaan prae Shekem vangpui to kamong ah a phak, to vangpui phak tom naah ataihaih ahmuen to a sak.
19 Y por cien piezas de dinero tomó de los hijos de Hamor, el padre de Siquem, el campo en que había puesto sus tiendas.
Shekem ampa Hamor caanawk khae ih long to, phoisa cumvaito hoiah a qanh moe, to ahmuen ah ataihaih kahni im to a sak.
20 Y puso allí altar, y lo llamó El-Elohe-Israel; Él poderoso Dios de Israel.
To ahmuen ah hmaicam maeto a sak pacoengah, El-Elohe-Israel, tiah ahmin sak.