< Éxodo 17 >
1 Y los hijos de Israel salieron del desierto de Sin, por etapas, según el Señor les dio órdenes, y levantaron sus tiendas en Refidim; y no había agua potable para el pueblo.
Anantera maka Israeli vahe'mo'za Anumzamo'ma zmasamino, vihoma hige'za Sinie nehaza hagege ka'ma kokana atre'za, seli nona ome ki'za masete masete hu'za vu'naze. Hagi ana hu'za nevu'za henka Refitimie nehaza kumate uhanati'za seli nona ome ki'naze. Hianagi nesaza tina ana kumatera omane'ne.
2 Entonces el pueblo se enojó con Moisés y le dijo: Danos agua para beber. Y Moisés dijo: ¿Por qué estás enojado conmigo? y ¿por qué pones a Dios a prueba?
E'ina hige'za Israeli vahe'mo'za Mosesena ke hara hunte'za, anage hu'naze. Tina tamigeta namneno, hazageno Mosese'a anage huno zamasami'ne, nahigeta nagrira ke hara hunentaze? Nahigeta Ra Anumzamofona rehetma negaze?
3 Y la gente tenía gran necesidad de agua; y murmuraron contra Moisés, y dijeron: ¿Por qué nos has sacado de Egipto para enviarnos la muerte a nosotros, nuestros hijos y nuestro ganado a causa de la necesidad de agua?
Hianagi vahe'mokizmia tinkura tusiza huno zmagege'za, Mosesena ke hakare hunte'za, nahigenka Isipitira tavrenka amafina e'nanketa, tagrane maka mofavrezagatine, afu'zagatinena ti ne'zankura nehuta frigahune?
4 Y Moisés, clamando al Señor, dijo: ¿Qué he de hacer con este pueblo? están casi listos para matarme apedreando.
Anama hazageno Mosese'a Ra Anumzamofontega krafa huno nunamu nehuno, Hago haveknonu nahe frigahazanki, na'a nagra ama vahera huzmantegahue huno antahige'ne?
5 Y él Señor dijo a Moisés: Continúa delante del pueblo, y toma a algunos de los jefes de Israel contigo, y toma en tu mano la vara que estaba tendida sobre el Nilo, y vete.
Anante Ra Anumzamo'a amanage huno asami'ne, Naeli tima amasagi'nana azompa eri'nenka, Israeli vahe'mokizmi zmavuga kva vahezaga zamavarenka ugagota hutma viho.
6 Mira, tomaré mi lugar delante de ti sobre la roca en Horeb; y cuando le das un golpe a la roca, saldrá agua de ella, y la gente beberá. Y Moisés lo hizo ante los ojos de los jefes de Israel.
Hagi antahio, Horepi agonafi havemofo agofetu Nagra otina manigahuanki, kagra ana azompanu havea ome amasagigeno, timo'a anampinti hanatina negahaze. Higeno Mosese'a Israeli kva vahe'mokizmi zmavuga ana zana hu'ne.
7 Y dio a ese lugar el nombre de Masah y Meriba, porque los hijos de Israel se enojaron, y porque pusieron al Señor a prueba, diciendo: ¿Está el Señor con nosotros o no?
Ana kumakura Mosese'a Masae nehuno, Meribae hu'ne, na'ankure Israeli vahe'mo'zama haframa nehu'za, Ra Anumzamofona rehe'za nege'za, Ra Anumzamo'a tagri amu'nompina mani'nefi omani'ne?
8 Entonces vino Amalec y peleó contra Israel en Refidim.
Anantera Ameleki vahe'mo'za e'za, Israeli vahera Refitimie nehzafi hara huzmante'naze.
9 Y Moisés dijo a Josué: Juntanos una banda de hombres y sal a hacer guerra contra Amalec; mañana tomaré mi lugar en la cima del monte con la vara de Dios en mi mano.
Ana hazageno Mosese'a anage huno Josuana asmi'ne, Mago'a vahera tagripintira huhamprizmantege'za Ameleki vahe'enena hara ome hiho. Okina nagra Anumzamofo azompa nzampi eri'ne'na agonarera otigahue.
10 Entonces Josué hizo como Moisés le dijo, y fue a la guerra contra Amalec; y Moisés, Aarón y Hur subieron a la cima del monte.
Mosese'ma asamia kante anteno, Josua'a Amaleki vahe'enena hara nehige'za, Mosese'ma, Aroni'ma, Huri'ma hu'za agonarega mreri'naze.
11 Y mientras Moisés levantaba su mano, Israel era más fuerte; más cuando soltaba su mano, Amalec se hacía más fuerte.
Hagi Mosese'ma azama erintesga hige'za, Israeli vahe'mo'za hara Amaleki vahera huzmangatere'naze. Hagi Mosese'ma aza'ma erinte fenka atrege'za, Ameleki vahe'mo'za Israeli vahera hara huzmagetere'naze.
12 Pero las manos de Moisés se cansaban; así que pusieron una piedra debajo de él y él se sentó en ella, Aarón y Hur apoyando sus manos, uno de un lado y el otro sobre el otro; así que mantuvieron sus manos sin caer hasta que el sol se puso.
Hianagi Mosese azamo'a arageramigeno, Aroni'ene Hurikea have erike, mopafi ante'nakeno anante mani'nege'ne, rugaraga mani'neke azana erisga hu'nakeno kinagaseno zagea urami'ne,
13 Y Josué venció a Amalec y a su pueblo a espada.
Josua'ene Israeli vahe'mo'za bainati kazinu Ameleki vahera zmahege'za kazimofo ne'za se'naze.
14 Y el SEÑOR dijo a Moisés: Haz un registro de esto en un libro, para que se guarde en la memoria, y repítelo en los oídos de Josué: que todo recuerdo de Amalec será desarraigado por completo de la tierra.
Anantera Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asami'ne, Ama ha'mofo agenke'a avontafepi kretenegeno avame'za me'nenke'za nege'za zmagera okaniho. Hagi Josuana hamprinka ama ana nanekea asamio, Nagra ama mopafintira Ameleki vahera zamahe fanane hanugeno zmagi zmagenkea ama mopafina omanegahie.
15 Entonces Moisés levantó un altar, y le dio el nombre Él Señor es mi estandarte:
Mosese'a anante Kresramanavu ita tro huno, Ra Anumzamo'a nagri krauvefani'e (frekie) huno agia antemi'ne.
16 Porque dijo: Él Señor juró que habrá guerra contra Amalec de generación en generación.
Mosese'a anage hu'ne, Ra Anumzamofo hanave eritre'za hazankino, Amaleki vahera henkama fore hunante anante hu'za esaza vahera, Ra Anumzamo'a huvempa hu'neankino ha' huzmantegahue hu'ne.