< Éxodo 14 >
1 Y él Señor dijo a Moisés:
Pǝrwǝrdigar Musaƣa:
2 Ordena a los hijos de Israel que vuelvan y levanten sus tiendas delante de Pi-hahirot, entre Migdol y el mar, frente a Baal-zefón, frente a la cual pondrás tus tiendas junto al mar.
— Sǝn Israillarƣa: «Silǝr burulup Migdol bilǝn dengizning ariliⱪidiki Pi-Ⱨaⱨirotning aldiƣa berip qedir tikinglar; Baal-Zefonning udulidiki dengizning boyida qedir tikinglar», degin.
3 Y el Faraón dirá de los hijos de Israel: vagan sin rumbo; están encerrados en el desierto.
Xuning bilǝn Pirǝwn: «Israillar zeminda ezip ⱪaldi, qɵlning iqidǝ ⱪamilip ⱪaldi» dǝp oylaydu;
4 Y yo endureceré el corazón de Faraón, y él los perseguirá, y seré honrado sobre Faraón y todo su ejército, para que Egipto vea que yo soy el Señor. Y lo hicieron.
Israillarni ⱪoƣlisun dǝp Mǝn Pirǝwnning kɵnglini ⱪattiⱪ ⱪilimǝn; xundaⱪ ⱪilip, Mǝn Pirǝwn wǝ uning pütkül ⱪoxunliri arⱪiliⱪ Ɵz uluƣluⱪumni ayan ⱪilimǝn; wǝ misirliⱪlar Mening Pǝrwǝrdigar ikǝnlikimni bilidu, — dedi. Israillar Hudaning sɵzi boyiqǝ ⱪildi.
5 Y llegó la noticia a Faraón de la huida del pueblo; y el sentir de Faraón y de sus siervos acerca del pueblo cambió, y dijeron: ¿Por qué dejamos ir a Israel para que no trabaje más por nosotros?
«U hǝlⱪ ⱪeqip kǝtti» dǝp Misirning padixaⱨiƣa hǝwǝr beriliwidi, Pirǝwn bilǝn ǝmǝldarliri hǝlⱪ toƣrisidiki ⱪararidin yenip: «Israillarni ⱪulluⱪtin ⱪoyuwǝtkinimiz, bu zadi nemǝ ⱪilƣinimiz?!» — deyixti.
6 Así que hizo preparar su carro de guerra y se llevó a su pueblo con él:
[Pirǝwn] dǝrⱨal jǝng ⱨarwisini ⱪoxturup, ɵz hǝlⱪini baxlap yolƣa qiⱪti.
7 Y tomó seiscientos carruajes, todos los vagones de Egipto, y capitanes sobre todos ellos.
U yǝnǝ altǝ yüz hillanƣan jǝng ⱨarwisi, xundaⱪla Misirdiki barliⱪ jǝng ⱨarwilirini yiƣdurup, ularning ⱨǝrbirigǝ lǝxkǝr baxliⱪlirini olturƣuzup elip mangdi.
8 Y el Señor endureció el corazón de Faraón, y siguió a los hijos de Israel; porque los hijos de Israel habían salido sin temor.
Pǝrwǝrdigar Misirning padixaⱨi Pirǝwnning kɵnglini ⱪattiⱪ ⱪilƣini üqün, u Israillarni ⱪoƣlidi. Bu qaƣda Israillar ⱪollirini egiz kɵtürüxkǝn ⱨalda Misirdin qiⱪip bolƣanidi.
9 Pero los egipcios los siguieron, todos los caballos y carruajes de Faraón, y su gente de a caballo, y su ejército; y los alcanzaron en sus tiendas junto al mar, en Pi Hahirot, delante de Baal-zefón.
Misirliⱪlarning [ⱨǝmmisi] yǝni Pirǝwnning barliⱪ atliri bilǝn jǝng ⱨarwiliri, atliⱪ lǝxkǝrliri bilǝn pütkül ⱪoxuni ularni ⱪoƣlap, Israillar dengiz boyiƣa qedir tikkǝn jayda, yǝni Pi-Ⱨaⱨirotning yenida, Baal-Zefonning udulida ularƣa yetixti.
10 Cuando el Faraón se acercó, los hijos de Israel levantaron los ojos y vieron a los egipcios que los perseguían, llenos de temor. y su clamor fue a Dios.
Pirǝwn yeⱪinlaxⱪanda, Israillar bexini kɵtürüp ⱪariwidi, mana, misirliⱪlar ularning arⱪisidin yürüx ⱪilip ⱪoƣlap keliwatatti! Xuni kɵrgǝndǝ Israillar tolimu ⱪorⱪuxup, Pǝrwǝrdigarƣa nida-pǝryad kɵtürdi.
11 Y ellos dijeron a Moisés: ¿No hay lugar de descanso para los muertos en Egipto, que nos has quitado para venir a nuestra muerte en el desierto? ¿Por qué nos has sacado de Egipto?
Ular Musaƣa: — Misirda gɵristan tepilmasmidi, sǝn bizni qɵldǝ ɵlsun dǝp muxu yǝrgǝ elip kǝldingƣu?! Bizni Misirdin elip qiⱪip, bizgǝ mundaⱪ ⱪilƣining nemisi?!
12 ¿No te dijimos en Egipto: Seamos como nosotros, que trabajamos para los egipcios? porque es mejor ser siervos de los egipcios que venir a nuestra muerte en él desierto.
Misirda turƣan waⱪtimizda biz sanga: «Bizni misirliⱪlarning ⱪulluⱪida boluximizƣa ⱪoyƣin, biz bilǝn karing bolmisun» dǝp eytmiƣanmiduⱪ? Misirliⱪlarning ⱪulluⱪida bolƣinimiz qɵlgǝ kelip ɵlginimizdin ǝwzǝl bolatti! — dedi.
13 Pero Moisés dijo: Quédate donde estás, y no temas; ahora verás la salvación del Señor que él te dará hoy; para los egipcios a quienes ves hoy nunca volverás a ver.
Buning bilǝn Musa hǝlⱪⱪǝ: — Ⱪorⱪmay, tik turunglar, Pǝrwǝrdigarning bügün silǝrgǝ yürgüzidiƣan nijatini kɵrisilǝr; qünki silǝr bügün kɵrgǝn misirliⱪlarni ikkinqi kɵrmǝysilǝr.
14 El Señor hará la guerra por ti, solo tienes que callarte.
Pǝrwǝrdigar silǝr üqün jǝng ⱪilidu, lekin silǝr bolsanglar jim tursanglarla boldi, dedi.
15 Y él Señor dijo a Moisés: ¿Por qué clamas a mí? dale a los hijos de Israel la orden de seguir adelante.
Andin Pǝrwǝrdigar Musaƣa: — Nemixⱪa sǝn Manga pǝryad kɵtürisǝn? Israillarƣa: «Aldiƣa menginglar» dǝp buyruƣin.
16 Y tú levanta tu vara, y tu mano se extienda sobre el mar, y se partirá en dos; y los hijos de Israel pasarán en tierra firme.
Lekin sǝn ⱨasangni kɵtürüp ⱪolungni dengizƣa uzitip, uni ikkigǝ bɵlgin; xundaⱪta, Israillar dengizning otturisidin ⱪuruⱪ yǝr bilǝn ɵtüp ketidu.
17 Y endureceré el corazón de los egipcios, y los seguirán; y seré honrado sobre Faraón y sobre su ejército, sus carros de guerra y sus jinetes.
Mana, Mǝn ularni ⱪoƣlisun dǝp misirliⱪlarning kɵngüllirini ⱪattiⱪ ⱪilimǝn, xuning bilǝn Mǝn Pirǝwn wǝ uning pütkül ⱪoxuni, jǝng ⱨarwiliri wǝ atliⱪliri arⱪiliⱪ Ɵz uluƣluⱪimni ayan ⱪilimǝn.
18 Y los egipcios verán que yo soy el Señor, cuando tenga honor sobre Faraón y sus carruajes de guerra y sus jinetes.
Xundaⱪ ⱪilip, Mǝn Pirǝwn wǝ uning jǝng ⱨarwiliri wǝ atliⱪliri arⱪiliⱪ Ɵz uluƣluⱪimni ayan ⱪilƣinimda, misirliⱪlar Mening Pǝrwǝrdigar ikǝnlikimni bilidu, dedi.
19 Entonces el ángel de Dios, que había estado delante de las tiendas de Israel, tomó su lugar a sus espaldas; y la columna de nube, moviéndose de delante de ellos, vino a descansar a sus espaldas:
Israilning ⱪoxunining aldida yürüwatⱪan Hudaning Pǝrixtisi ǝmdi ularning kǝynigǝ ɵtti; xuningdǝk ularning aldida mangƣan bulut tüwrükimu ularning kǝynigǝ yɵtkilip,
20 Y vino entre el ejército de Egipto y el ejército de Israel; y había una nube oscura entre ellos, y luz para Israel de noche y continuaron toda la noche; pero nunca se acercaron el uno al otro.
misirliⱪlarning qedirgaⱨi bilǝn Israilning qedirgaⱨining ariliⱪida tohtidi; bu bulut bir tǝrǝptǝ ⱪarangƣuluⱪ qüxürüp, yǝnǝ bir tǝrǝptǝ keqini yorutti. Buning bilǝn pütün bir keqǝ bir ⱪoxun yǝnǝ bir ⱪoxunƣa yeⱪin kelǝlmidi.
21 Y cuando la mano de Moisés se extendió sobre el mar, el SEÑOR con fuerte viento del oriente hizo retroceder el mar toda la noche, y las aguas se dividieron en dos, y el mar se convirtió en tierra seca.
Musa ⱪolini dengizning üstigǝ uzatti; Pǝrwǝrdigar pütün keqǝ xǝrⱪtin küqlük bir xamal qiⱪirip, dengizning süyini kǝynigǝ yandurdi; U suni yandurup dengizni ⱪuruⱪ yǝr ⱪildi, sular ikkigǝ bɵlündi.
22 Y los hijos de Israel atravesaron el mar en seco; y las aguas eran un muro a su derecha e izquierda.
Xu tǝriⱪidǝ Israillar dengizning otturisidiki ⱪuruⱪ yǝrdin mengip, ɵtüp kǝtti; sular bolsa ularning ong wǝ sol yenida kɵtürülüp tamdǝk turatti.
23 Entonces los egipcios los siguieron hasta el medio del mar, todos los caballos de Faraón y sus carruajes de guerra y su gente de a caballo.
Əmma misirliⱪlar ularni ⱪoƣlap keliwatatti — Pirǝwnning barliⱪ atliri, jǝng ⱨarwiliri wǝ atliⱪ lǝxkǝrliri ularning kǝynidin dengizning otturisiƣiqǝ kǝldi.
24 Y en la vigilia de la mañana, el Señor, mirando a los ejércitos de los egipcios desde la columna de fuego y nube, envió problemas al ejército de los egipcios;
Tang atⱪanda xundaⱪ boldiki, Pǝrwǝrdigar ot bilǝn bulut tüwrükidǝ turup misirliⱪlarning ⱪoxuniƣa ⱪaridi wǝ misirliⱪlarning ⱪoxuniƣa parakǝndiqilik qüxürdi.
25 Hicieron rígidas las ruedas de sus carros de guerra, y les costó trabajo guiarlos; y los egipcios dijeron: Huyamos de delante de la faz de Israel, porque él Señor pelea por ellos contra los egipcios.
U ularning ⱨarwilirining qaⱪlirini patⱪuzup, ⱨǝydǝp mengixini müxkül ⱪildi. Misirliⱪlar: — Yürünglar, Israilning aldidin ⱪaqayli, qünki Pǝrwǝrdigar ular üqün misirliⱪlarƣa ⱪarxi jǝng ⱪiliwatidu, — deyixti.
26 Y el SEÑOR dijo a Moisés: Extiende tu mano sobre el mar, y las aguas volverán sobre los egipcios, sobre sus carros de guerra y sobre sus jinetes.
Pǝrwǝrdigar Musaƣa: — Sular yenip misirliⱪlarning üstigǝ, ularning jǝng ⱨarwilirining üstigǝ wǝ atliⱪlirining üstigǝ eⱪip berip, ularni qɵktürüwǝtsun dǝp ⱪolungni dengizning üstigǝ uzatⱪin, — dedi.
27 Y cuando la mano de Moisés se extendía sobre el mar, al amanecer volvía el mar, y se encontraban con los egipcios en su huida, y el Señor envió destrucción sobre los egipcios en medio del mar.
Musa ⱪolini dengizning üstigǝ uzitiwidi, tang atⱪanda dengizning süyi yǝnǝ ǝsliy ⱨalitigǝ yenip kǝldi. Ⱪeqiwatⱪan misirliⱪlar eⱪinƣa ⱪarxi yügürüxti, Pǝrwǝrdigar ularni dengizning otturisida mollaⱪ atⱪuzdi.
28 Y volvieron las aguas, y cubrieron los carros de guerra, y los jinetes, y todo el ejército de Faraón que los seguía en medio del mar; ninguno de ellos sobrevivió.
Su ǝsligǝ yenip kelip, jǝng ⱨarwiliri bilǝn atliⱪlarni, yǝni Israillarning arⱪidin ⱪoƣlap dengizƣa kirgǝn Pirǝwnning pütkül ⱪoxunini ƣǝrⱪ ⱪiliwǝtti; ulardin birimu saⱪ ⱪalmidi.
29 Pero los hijos de Israel atravesaron el mar caminando en tierra firme, y las aguas eran un muro a su derecha e izquierda.
Lekin Israillar dengizning otturisidiki ⱪuruⱪ yǝr bilǝn mengip ɵtüp kǝtti; sular ularning ong wǝ sol yenida kɵtürülüp tamdǝk turatti.
30 Así que aquel día, el Señor libró a Israel de la mano de los egipcios; e Israel vio a los egipcios muertos en la orilla del mar.
Xu tǝriⱪidǝ Pǝrwǝrdigar u küni Israillarni misirliⱪlarning ⱪolidin ⱪutⱪuzdi; Israillar misirliⱪlarning dengizning boyida ɵlük yatⱪinini kɵrdi.
31 E Israel vio la gran obra que el Señor había hecho contra los egipcios, y el temor de él Señor vino sobre el pueblo y tuvieron fe en el Señor y en su siervo Moisés.
Israil hǝlⱪi Pǝrwǝrdigarning misirliⱪlarƣa ixlǝtkǝn zor ⱪudritini kɵrüp, Pǝrwǝrdigardin ⱪorⱪti; ular Pǝrwǝrdigarƣa wǝ uning ⱪuli Musaƣa ixǝndi.