< Éxodo 14 >
1 Y él Señor dijo a Moisés:
Hoe ty nitsarae’ Iehovà amy Mosè,
2 Ordena a los hijos de Israel que vuelvan y levanten sus tiendas delante de Pi-hahirot, entre Migdol y el mar, frente a Baal-zefón, frente a la cual pondrás tus tiendas junto al mar.
Misaontsia amo ana’ Israeleo ty hibalike naho hitobe aolo’ i Pi-Hakiròte; añivo’ i Migdòle naho i riakey, tandrife i Baal’ Tsefone; eo ty hitobea’ areo marine i riakey.
3 Y el Faraón dirá de los hijos de Israel: vagan sin rumbo; están encerrados en el desierto.
Le hatao’ i Parò te mikariokariok’ an-tamberen-tane ey avao ana’ Israeleo fa arikatoha’ i ratraratray.
4 Y yo endureceré el corazón de Faraón, y él los perseguirá, y seré honrado sobre Faraón y todo su ejército, para que Egipto vea que yo soy el Señor. Y lo hicieron.
Aa le ho gañeko ty arofo’ i Parò vaho hihoridaña’e. Fe hahazo engeñe amy Parò naho amo fonga lahindefo’eo iraho, le ho fohi’ o nte-Mitsraimeo te Izaho Iehovà. Aa le nanoe’ iereo izay.
5 Y llegó la noticia a Faraón de la huida del pueblo; y el sentir de Faraón y de sus siervos acerca del pueblo cambió, y dijeron: ¿Por qué dejamos ir a Israel para que no trabaje más por nosotros?
Ie nampandrendreheñe i mpanjaka’ i Mitsraimey te nibotatsak’ añe ondatio, le nibalintoa am’ ondatio ty fivetsevetse’ i Parò naho o mpitoro’eo vaho hoe iereo, Inoñe i nanoentika namotsotse o ana’ Israeleo tsy hitoroñ’ antikañey?
6 Así que hizo preparar su carro de guerra y se llevó a su pueblo con él:
Aa le nampihentseñe’e i sarete’ey vaho nampindreza’e ondati’eo.
7 Y tomó seiscientos carruajes, todos los vagones de Egipto, y capitanes sobre todos ellos.
Ninday sarete enen-jato nijoboñen-dre vaho ze kila sarete’ i Mitsraime rekets’ o mpifehe’eo iaby.
8 Y el Señor endureció el corazón de Faraón, y siguió a los hijos de Israel; porque los hijos de Israel habían salido sin temor.
Le nampientere’ Iehovà ty arofo’ i Parò mpanjaka’ i Mitsraime vaho nihoridañe’e o ana’ Israeleo, ie fa nienga am-pitañ’ abo o ana’Israeleo.
9 Pero los egipcios los siguieron, todos los caballos y carruajes de Faraón, y su gente de a caballo, y su ejército; y los alcanzaron en sus tiendas junto al mar, en Pi Hahirot, delante de Baal-zefón.
Nihoridañe’ o nte-Mitsraimeo amy ze hene soavala naho sarete’ i Parò, o mpiningi-tsoavalao naho o lahindefo’e iabio vaho nitrà’iareo nitobe marine’ i riakey iereo marine i Pi-Hakiròte tandrife i Baal’ Tsefone.
10 Cuando el Faraón se acercó, los hijos de Israel levantaron los ojos y vieron a los egipcios que los perseguían, llenos de temor. y su clamor fue a Dios.
Ie nañarivo mb’eo t’i Parò, le nampiandra fihaino o ana’ Israeleo, le indroy, nionjoñe mb’am’ iereo o nte-Mitsraimeo. Vata’e nirevendreveñe iereo vaho nikoiak’ am’ Iehovà o ana’ Israeleo.
11 Y ellos dijeron a Moisés: ¿No hay lugar de descanso para los muertos en Egipto, que nos has quitado para venir a nuestra muerte en el desierto? ¿Por qué nos has sacado de Egipto?
Le nanao ty hoe amy Mosè, Ie tsy aman-kibory e Mitsraime ao hao ty nanesea’o anay mb’etoa hikoromak’ am-patrambey atoy? Ino o nanoa’o anaio, ihe nampiakatse anay amy Mitsraime!
12 ¿No te dijimos en Egipto: Seamos como nosotros, que trabajamos para los egipcios? porque es mejor ser siervos de los egipcios que venir a nuestra muerte en él desierto.
Tsy zao hao ty vinola’ay ama’o e Mitsraime añe t’ie apoke hitoroñe o nte-Mitsraimeo? fe hàmake mitoroñe o nte-Mitsraimeo ta t’ie hivetrak’ an-jerezere tane atoy.
13 Pero Moisés dijo: Quédate donde estás, y no temas; ahora verás la salvación del Señor que él te dará hoy; para los egipcios a quienes ves hoy nunca volverás a ver.
Aa hoe t’i Mosè am’ondatio, Ko hembañe, mijadoña vaho isaho ty fandrombaha’ Iehovà hatoro’e anahareo anito, fa o nte-Mitsraime isa’ areo androany tsy ho isa’ areo kitro-katroke ka.
14 El Señor hará la guerra por ti, solo tienes que callarte.
Hialy ho anahareo t’Iehovà, aa le mianjiña.
15 Y él Señor dijo a Moisés: ¿Por qué clamas a mí? dale a los hijos de Israel la orden de seguir adelante.
Le hoe t’Iehovà amy Mosè, Ino ty ikoiha’o ahy? Misaontsia amo ana’ Israeleo ty hionjom-b’eo.
16 Y tú levanta tu vara, y tu mano se extienda sobre el mar, y se partirá en dos; y los hijos de Israel pasarán en tierra firme.
Le aonjono o kobai’oo vaho ahitio ambone’ o riakeo ty fità’o, le isalahao, hitsaha’ o ana’ Israeleo añivo’ o riakeo an-tane maike.
17 Y endureceré el corazón de los egipcios, y los seguirán; y seré honrado sobre Faraón y sobre su ejército, sus carros de guerra y sus jinetes.
Inao, hampigañeko ty tro’ o nte-Mitsraimeo, ie hañorike, hahazoako engeñe amy Parò naho i valobohò’ey naho amo sarete’eo naho amo mpiningi-tsoavala’eo.
18 Y los egipcios verán que yo soy el Señor, cuando tenga honor sobre Faraón y sus carruajes de guerra y sus jinetes.
Ho fohi’ o nte-Mitsraimeo te izaho Iehovà, naho ahazoako engeñe amy t’i Parò naho o sarete’eo vaho o mpiningi-tsoavala’eo.
19 Entonces el ángel de Dios, que había estado delante de las tiendas de Israel, tomó su lugar a sus espaldas; y la columna de nube, moviéndose de delante de ellos, vino a descansar a sus espaldas:
Ie amy zao, nisitake i anjelin’ Añahare niaolo’ i tobe’ Israeleiy, nivike mb’ am-boli’ iareo ao. Toe nisitsitse boak’ aolo’ iareo i rahoñe nijoalay le nijohañe am-boho’e ao
20 Y vino entre el ejército de Egipto y el ejército de Israel; y había una nube oscura entre ellos, y luz para Israel de noche y continuaron toda la noche; pero nunca se acercaron el uno al otro.
nitsatoke añivo’ o lahindefo’ i Mitsraimeo naho i tobe’ Israeley; naho ninday ieñe mb’aroa i rahoñey fe nihazavae’e atoa i haleñey, soa tsy nifankarine amy haleñe iabiy ty raike mb’ami’ty ila’e.
21 Y cuando la mano de Moisés se extendió sobre el mar, el SEÑOR con fuerte viento del oriente hizo retroceder el mar toda la noche, y las aguas se dividieron en dos, y el mar se convirtió en tierra seca.
Aa le nahiti’ i Mosè ambone’ i riakey ty fità’e, le nampivevè’ Iehovà amy haleñe iabiy an-tiobey atiñanañe i riakey naho navali’e ho tane maike i riakey vaho nizara o ranoo,
22 Y los hijos de Israel atravesaron el mar en seco; y las aguas eran un muro a su derecha e izquierda.
le nijoñe amy riakey an-tane maike o ana’ Israeleo, ty rindrin-drano an-kavana’ iereo naho an-kavia’e.
23 Entonces los egipcios los siguieron hasta el medio del mar, todos los caballos de Faraón y sus carruajes de guerra y su gente de a caballo.
Hinorida’ o nte-Mitsraimeo iereo, mb’an-teñateña’ i riakey, o soavala’ i Parò iabio, ze hene sarete’e naho o mpiningi-tsoavala’eo.
24 Y en la vigilia de la mañana, el Señor, mirando a los ejércitos de los egipcios desde la columna de fuego y nube, envió problemas al ejército de los egipcios;
Ie amy fijilovañe marain-draiñey, le nijilove’ Iehovà boak’ amy afo nijoalay naho amy rahoñey ty valobohò’ i Mitsraime vaho navalitsikota’e i valobohò’ i Mitsraimey.
25 Hicieron rígidas las ruedas de sus carros de guerra, y les costó trabajo guiarlos; y los egipcios dijeron: Huyamos de delante de la faz de Israel, porque él Señor pelea por ellos contra los egipcios.
Nakatra’e o laron-tsarete’eo nanebatsebañe ty fionjona’ iareo vaho hoe ty asa’ o nte-Mitsraimeo, Antao hibioñe ami’ty lahara’ Israele! amy te mialy amy Mitsraime ho a iareo t’Iehovà.
26 Y el SEÑOR dijo a Moisés: Extiende tu mano sobre el mar, y las aguas volverán sobre los egipcios, sobre sus carros de guerra y sobre sus jinetes.
Le hoe t’Iehovà amy Mosè, Ahitio ambone’ i riakey ty fità’o hibaliha’ o ranoo amo nte-Mitsraimeo, amo sarete’eo vaho amo mpiningi-tsoavala’eo.
27 Y cuando la mano de Moisés se extendía sobre el mar, al amanecer volvía el mar, y se encontraban con los egipcios en su huida, y el Señor envió destrucción sobre los egipcios en medio del mar.
Nahiti’ i Mosè ambone’ i riakey amy zao ty fità’e le nimpoly amy fikararaha’e taoloy i riakey te nanjirike i àndroy. Nitriban-day ama’e o nte-Mitsraimeo fe navalitaboa’ Iehovà añivo’ i riakey.
28 Y volvieron las aguas, y cubrieron los carros de guerra, y los jinetes, y todo el ejército de Faraón que los seguía en medio del mar; ninguno de ellos sobrevivió.
Nitabatroake mb’eo i ranoy nañàmpo o sareteo naho o mpiningitseo naho i valobohò’ i Parò nañorike o ana’ Israeleo mb’an-driake mb’eo iabiy, ie tsy nengan-tsehanga’e.
29 Pero los hijos de Israel atravesaron el mar caminando en tierra firme, y las aguas eran un muro a su derecha e izquierda.
Fe nitsake i riakey an-tane maike ka o ana’ Israeleo añivo i riakey amy te nirindriñe am’iereo i ranoy, ankavana’e naho ankavia’e eo.
30 Así que aquel día, el Señor libró a Israel de la mano de los egipcios; e Israel vio a los egipcios muertos en la orilla del mar.
Izay ty nandrombaha’ Iehovà am-pità’ o nte-Mitsraimeo t’Israele amy andro zay vaho niisa’ Israele nifitak’ añ’ olon-drano ey o fàten-te Mitsraimeo.
31 E Israel vio la gran obra que el Señor había hecho contra los egipcios, y el temor de él Señor vino sobre el pueblo y tuvieron fe en el Señor y en su siervo Moisés.
Nahaisake i hara’ elahin-kaozara’ Iehovà naboa’e amo nte-Mitsraimeoy t’Israele, le nañeveñe am’ Iehovà ondatio vaho niantoke amy Iehovà naho i Mosè mpitoro’ey.