Hechos 7
1 Entonces el sumo sacerdote dijo: ¿Son ciertas estas cosas?
ತತಃ ಪರಂ ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಪೃಷ್ಟವಾನ್, ಏಷಾ ಕಥಾಂ ಕಿಂ ಸತ್ಯಾ?
2 Y él dijo: Mis hermanos y padres, escúchenme. El Dios de la gloria vino a nuestro padre Abraham, cuando estaba en Mesopotamia, antes de vivir en Harán,
ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಹೇ ಪಿತರೋ ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲಾಕಾ ಮನಾಂಸಿ ನಿಧದ್ಧ್ವಂ| ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಹಾರಣ್ನಗರೇ ವಾಸಕರಣಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯದಾ ಅರಾಮ್-ನಹರಯಿಮದೇಶೇ ಆಸೀತ್ ತದಾ ತೇಜೋಮಯ ಈಶ್ವರೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ವಾ
3 Y le dijo: Sal de tu tierra, y fuera de tu familia, y ven a la tierra a la que yo te mostraré.
ತಮವದತ್ ತ್ವಂ ಸ್ವದೇಶಜ್ಞಾತಿಮಿತ್ರಾಣಿ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಯಂ ದೇಶಮಹಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ ತಂ ದೇಶಂ ವ್ರಜ|
4 Luego salió de la tierra de los caldeos y fue a Harán. y desde allí, cuando su padre murió, fue guiado por Dios a esta tierra, donde ahora viven ustedes:
ಅತಃ ಸ ಕಸ್ದೀಯದೇಶಂ ವಿಹಾಯ ಹಾರಣ್ನಗರೇ ನ್ಯವಸತ್, ತದನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಪಿತರಿ ಮೃತೇ ಯತ್ರ ದೇಶೇ ಯೂಯಂ ನಿವಸಥ ಸ ಏನಂ ದೇಶಮಾಗಚ್ಛತ್|
5 Y Dios no le dio ninguna herencia en ella, ni siquiera lo suficiente para poner su pie en ella, pero él le dio una promesa, que está tierra se la daría a él y a sus hijos después de él, aunque no tenía hijos en ese momento.
ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ತಸ್ಮೈ ಕಮಪ್ಯಧಿಕಾರಮ್ ಅರ್ಥಾದ್ ಏಕಪದಪರಿಮಿತಾಂ ಭೂಮಿಮಪಿ ನಾದದಾತ್; ತದಾ ತಸ್ಯ ಕೋಪಿ ಸನ್ತಾನೋ ನಾಸೀತ್ ತಥಾಪಿ ಸನ್ತಾನೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಏತಸ್ಯ ದೇಶಸ್ಯಾಧಿಕಾರೀ ತ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯಸೀತಿ ತಮ್ಪ್ರತ್ಯಙ್ಗೀಕೃತವಾನ್|
6 Y dijo Dios que su simiente viviría en tierra extraña, y que los convertirían en esclavos, y serían maltratados por cuatrocientos años.
ಈಶ್ವರ ಇತ್ಥಮ್ ಅಪರಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ತವ ಸನ್ತಾನಾಃ ಪರದೇಶೇ ನಿವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ ತತಸ್ತದ್ದೇಶೀಯಲೋಕಾಶ್ಚತುಃಶತವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ತಾನ್ ದಾಸತ್ವೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕುವ್ಯವಹಾರಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ|
7 Y yo seré el juez, dijo Dios, de la nación que los hizo esclavos; y después de eso, saldrán y me adorarán en este lugar.
ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರ ಏನಾಂ ಕಥಾಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್, ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ದಾಸತ್ವೇ ಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯನ್ತಿ ತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಅಹಂ ದಣ್ಡಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ತತಃ ಪರಂ ತೇ ಬಹಿರ್ಗತಾಃ ಸನ್ತೋ ಮಾಮ್ ಅತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಸೇವಿಷ್ಯನ್ತೇ|
8 Y él hizo con Abraham un pacto y ordeno la practica de la circuncisión. Y así Abraham tuvo un hijo, Isaac, y le dio la circuncisión en el octavo día; e Isaac tuvo un hijo, Jacob, y Jacob fue el padre de las doce tribus de Israel.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಸ್ಮೈ ತ್ವಕ್ಛೇದಸ್ಯ ನಿಯಮಂ ದತ್ತವಾನ್, ಅತ ಇಸ್ಹಾಕನಾಮ್ನಿ ಇಬ್ರಾಹೀಮ ಏಕಪುತ್ರೇ ಜಾತೇ, ಅಷ್ಟಮದಿನೇ ತಸ್ಯ ತ್ವಕ್ಛೇದಮ್ ಅಕರೋತ್| ತಸ್ಯ ಇಸ್ಹಾಕಃ ಪುತ್ರೋ ಯಾಕೂಬ್, ತತಸ್ತಸ್ಯ ಯಾಕೂಬೋಽಸ್ಮಾಕಂ ದ್ವಾದಶ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಅಜಾಯನ್ತ|
9 Estos hijos de jacob, que fueron nuestros antepasados, llenos de envidia contra José, lo vendieron a Egipto como esclavo; pero Dios estaba con él,
ತೇ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಈರ್ಷ್ಯಯಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಾ ಮಿಸರದೇಶಂ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ಯೂಷಫಂ ವ್ಯಕ್ರೀಣನ್|
10 Y lo libró de todas sus angustias, y le dio sabiduría y le hizo ganarse el favor de Faraón, rey de Egipto, que lo hizo gobernador de Egipto y de toda su casa.
ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಸಹಾಯೋ ಭೂತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಸ್ಯಾ ದುರ್ಗತೇ ರಕ್ಷಿತ್ವಾ ತಸ್ಮೈ ಬುದ್ಧಿಂ ದತ್ತ್ವಾ ಮಿಸರದೇಶಸ್ಯ ರಾಜ್ಞಃ ಫಿರೌಣಃ ಪ್ರಿಯಪಾತ್ರಂ ಕೃತವಾನ್ ತತೋ ರಾಜಾ ಮಿಸರದೇಶಸ್ಯ ಸ್ವೀಯಸರ್ವ್ವಪರಿವಾರಸ್ಯ ಚ ಶಾಸನಪದಂ ತಸ್ಮೈ ದತ್ತವಾನ್|
11 Hubo una hambruna en todo Egipto y en Canaán, y hubo gran miseria; y nuestros antepasados no pudieron conseguir alimento.
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಮಿಸರ-ಕಿನಾನದೇಶಯೋ ರ್ದುರ್ಭಿಕ್ಷಹೇತೋರತಿಕ್ಲಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ ನಃ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯಂ ನಾಲಭನ್ತ|
12 Pero Jacob, oyendo que había trigo en Egipto, envió a nuestros padres por primera vez.
ಕಿನ್ತು ಮಿಸರದೇಶೇ ಶಸ್ಯಾನಿ ಸನ್ತಿ, ಯಾಕೂಬ್ ಇಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪ್ರಥಮಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾನ್ ಮಿಸರಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
13 Y la segunda vez que sus hermanos tuvieron una reunión con José y se dio a conocer a sus hermanos, y Faraón tuvo conocimiento de la familia de José.
ತತೋ ದ್ವಿತೀಯವಾರಗಮನೇ ಯೂಷಫ್ ಸ್ವಭ್ರಾತೃಭಿಃ ಪರಿಚಿತೋಽಭವತ್; ಯೂಷಫೋ ಭ್ರಾತರಃ ಫಿರೌಣ್ ರಾಜೇನ ಪರಿಚಿತಾ ಅಭವನ್|
14 Entonces José envió por Jacob su padre y toda su familia, setenta y cinco personas en total.
ಅನನ್ತರಂ ಯೂಷಫ್ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಪ್ರೇಷ್ಯ ನಿಜಪಿತರಂ ಯಾಕೂಬಂ ನಿಜಾನ್ ಪಞ್ಚಾಧಿಕಸಪ್ತತಿಸಂಖ್ಯಕಾನ್ ಜ್ಞಾತಿಜನಾಂಶ್ಚ ಸಮಾಹೂತವಾನ್|
15 Y descendió Jacob a Egipto, y allí murió, y así como nuestros padres;
ತಸ್ಮಾದ್ ಯಾಕೂಬ್ ಮಿಸರದೇಶಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಶ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇಽಮ್ರಿಯನ್ತ|
16 Y fueron llevados a Siquem, y puestos a descansar en el lugar que Abraham obtuvo por precio en plata de los hijos de Hamor en Siquem.
ತತಸ್ತೇ ಶಿಖಿಮಂ ನೀತಾ ಯತ್ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಮುದ್ರಾದತ್ವಾ ಶಿಖಿಮಃ ಪಿತು ರ್ಹಮೋರಃ ಪುತ್ರೇಭ್ಯಃ ಕ್ರೀತವಾನ್ ತತ್ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ|
17 Pero cuando llegó el momento de que se cumpliera la promes que Dios le había dado a Abraham, el pueblo crecía en Egipto,
ತತಃ ಪರಮ್ ಈಶ್ವರ ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಸನ್ನಿಧೌ ಶಪಥಂ ಕೃತ್ವಾ ಯಾಂ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಂ ಕೃತವಾನ್ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯಾಃ ಫಲನಸಮಯೇ ನಿಕಟೇ ಸತಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಲೋಕಾ ಸಿಮರದೇಶೇ ವರ್ದ್ಧಮಾನಾ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾ ಅಭವನ್|
18 Hasta que otro rey subió al poder, que no conocía a José.
ಶೇಷೇ ಯೂಷಫಂ ಯೋ ನ ಪರಿಚಿನೋತಿ ತಾದೃಶ ಏಕೋ ನರಪತಿರುಪಸ್ಥಾಯ
19 Él, teniendo malos designios contra nuestra nación, fue cruel con nuestros antepasados, y se vieron obligados abandonar y dejar morir sus niños pequeños con el fin de que no se propagasen.
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಜ್ಞಾತಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಧೂರ್ತ್ತತಾಂ ವಿಧಾಯ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕುವ್ಯವಹರಣಪೂರ್ವ್ವಕಂ ತೇಷಾಂ ವಂಶನಾಶನಾಯ ತೇಷಾಂ ನವಜಾತಾನ್ ಶಿಶೂನ್ ಬಹಿ ರ್ನಿರಕ್ಷೇಪಯತ್|
20 En ese tiempo Moisés nació, y él era muy hermoso; y fue guardado por tres meses en la casa de su padre.
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಮೂಸಾ ಜಜ್ಞೇ, ಸ ತು ಪರಮಸುನ್ದರೋಽಭವತ್ ತಥಾ ಪಿತೃಗೃಹೇ ಮಾಸತ್ರಯಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ಪಾಲಿತೋಽಭವತ್|
21 Cuando tuvieron que abandonarlo, la hija de Faraón lo tomó y lo tuvo como a su hijo.
ಕಿನ್ತು ತಸ್ಮಿನ್ ಬಹಿರ್ನಿಕ್ಷಿಪ್ತೇ ಸತಿ ಫಿರೌಣರಾಜಸ್ಯ ಕನ್ಯಾ ತಮ್ ಉತ್ತೋಲ್ಯ ನೀತ್ವಾ ದತ್ತಕಪುತ್ರಂ ಕೃತ್ವಾ ಪಾಲಿತವತೀ|
22 Y Moisés fue entrenado en toda la sabiduría de Egipto, y fue grande en sus palabras y obras.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಮೂಸಾ ಮಿಸರದೇಶೀಯಾಯಾಃ ಸರ್ವ್ವವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಪಾರದೃಷ್ವಾ ಸನ್ ವಾಕ್ಯೇ ಕ್ರಿಯಾಯಾಞ್ಚ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಅಭವತ್|
23 Pero cuando tenía casi cuarenta años, le vino al corazón ir a ver a sus hermanos, los hijos de Israel.
ಸ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ವತ್ಸರವಯಸ್ಕೋ ಭೂತ್ವಾ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯವಂಶನಿಜಭ್ರಾತೃನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತುಂ ಮತಿಂ ಚಕ್ರೇ|
24 Y al ver a uno de ellos siendo atacado, fue en su ayuda y le dio un golpe mortal al egipcio:
ತೇಷಾಂ ಜನಮೇಕಂ ಹಿಂಸಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸಪಕ್ಷಃ ಸನ್ ಹಿಂಸಿತಜನಮ್ ಉಪಕೃತ್ಯ ಮಿಸರೀಯಜನಂ ಜಘಾನ|
25 y esperaba que sus hermanos vieran que Dios lo había enviado a ser su salvador; pero ellos no lo entendieron.
ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೇನೇಶ್ವರಸ್ತಾನ್ ಉದ್ಧರಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತೃಗಣ ಇತಿ ಜ್ಞಾಸ್ಯತಿ ಸ ಇತ್ಯನುಮಾನಂ ಚಕಾರ, ಕಿನ್ತು ತೇ ನ ಬುಬುಧಿರೇ|
26 Y el día después, vino a ellos, mientras peleaban, y los ponía en paz, diciendo: ustedes son hermanos; ¿Por qué se maltratan entre ustedes?
ತತ್ಪರೇ ಽಹನಿ ತೇಷಾಮ್ ಉಭಯೋ ರ್ಜನಯೋ ರ್ವಾಕ್ಕಲಹ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಮೂಸಾಃ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ತಯೋ ರ್ಮೇಲನಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮತಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಮಹಾಶಯೌ ಯುವಾಂ ಭ್ರಾತರೌ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಅನ್ಯಾಯಂ ಕುತಃ ಕುರುಥಃ?
27 Pero el hombre que estaba haciendo mal a su prójimo, empujo a Moisés, le dijo: ¿Quién te nombró gobernante y juez sobre nosotros?
ತತಃ ಸಮೀಪವಾಸಿನಂ ಪ್ರತಿ ಯೋ ಜನೋಽನ್ಯಾಯಂ ಚಕಾರ ಸ ತಂ ದೂರೀಕೃತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಅಸ್ಮಾಕಮುಪರಿ ಶಾಸ್ತೃತ್ವವಿಚಾರಯಿತೃತ್ವಪದಯೋಃ ಕಸ್ತ್ವಾಂ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್?
28 ¿Me matarás como lo hiciste con el egipcio ayer?
ಹ್ಯೋ ಯಥಾ ಮಿಸರೀಯಂ ಹತವಾನ್ ತಥಾ ಕಿಂ ಮಾಮಪಿ ಹನಿಷ್ಯಸಿ?
29 Y al decir estas palabras, Moisés huyó a la tierra de Madián, y vivió allí un tiempo, y tuvo dos hijos.
ತದಾ ಮೂಸಾ ಏತಾದೃಶೀಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪಲಾಯನಂ ಚಕ್ರೇ, ತತೋ ಮಿದಿಯನದೇಶಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರವಾಸೀ ಸನ್ ತಸ್ಥೌ, ತತಸ್ತತ್ರ ದ್ವೌ ಪುತ್ರೌ ಜಜ್ಞಾತೇ|
30 Al cabo de cuarenta años, un ángel se le acercó en el desierto del Sinaí, en la llama de un árbol ardiente y espinoso.
ಅನನ್ತರಂ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ವತ್ಸರೇಷು ಗತೇಷು ಸೀನಯಪರ್ವ್ವತಸ್ಯ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಪ್ರಜ್ವಲಿತಸ್ತಮ್ಬಸ್ಯ ವಹ್ನಿಶಿಖಾಯಾಂ ಪರಮೇಶ್ವರದೂತಸ್ತಸ್ಮೈ ದರ್ಶನಂ ದದೌ|
31 Y Moisés, al verlo, se maravilló, y cuando se acercó para tener una visión más cercana de él, la voz del Señor vino a él, diciendo:
ಮೂಸಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ದರ್ಶನೇ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮತ್ವಾ ವಿಶೇಷಂ ಜ್ಞಾತುಂ ನಿಕಟಂ ಗಚ್ಛತಿ,
32 Yo soy el Dios de tus padres, el Dios de Abraham y de Isaac y de Jacob Y Moisés, temblando de miedo, evitó que sus ojos lo miraran.
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ, ಅಹಂ ತವ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಮ್ ಈಶ್ವರೋಽರ್ಥಾದ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬ ಈಶ್ವರಶ್ಚ, ಮೂಸಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯೈತಾದೃಶೀ ವಿಹಾಯಸೀಯಾ ವಾಣೀ ಬಭೂವ, ತತಃ ಸ ಕಮ್ಪಾನ್ವಿತಃ ಸನ್ ಪುನ ರ್ನಿರೀಕ್ಷಿತುಂ ಪ್ರಗಲ್ಭೋ ನ ಬಭೂವ|
33 Y el Señor dijo: Quítate los zapatos de tus pies, porque el lugar donde estás es santo.
ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಂ ಜಗಾದ, ತವ ಪಾದಯೋಃ ಪಾದುಕೇ ಮೋಚಯ ಯತ್ರ ತಿಷ್ಠಸಿ ಸಾ ಪವಿತ್ರಭೂಮಿಃ|
34 En verdad, he visto el sufrimiento de mi pueblo en Egipto, y sus clamores han venido a mis oídos, y he descendido para librarlos; y ahora, ven, te enviaré a Egipto.
ಅಹಂ ಮಿಸರದೇಶಸ್ಥಾನಾಂ ನಿಜಲೋಕಾನಾಂ ದುರ್ದ್ದಶಾಂ ನಿತಾನ್ತಮ್ ಅಪಶ್ಯಂ, ತೇಷಾಂ ಕಾತರ್ಯ್ಯೋಕ್ತಿಞ್ಚ ಶ್ರುತವಾನ್ ತಸ್ಮಾತ್ ತಾನ್ ಉದ್ಧರ್ತ್ತುಮ್ ಅವರುಹ್ಯಾಗಮಮ್; ಇದಾನೀಮ್ ಆಗಚ್ಛ ಮಿಸರದೇಶಂ ತ್ವಾಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಿ|
35 Este Moisés, a quien no quisieron, diciendo: ¿Quién te hizo gobernante y juez? Dios lo envió para ser gobernante y salvador, por mano del ángel que vio en el árbol de la zarza.
ಕಸ್ತ್ವಾಂ ಶಾಸ್ತೃತ್ವವಿಚಾರಯಿತೃತ್ವಪದಯೋ ರ್ನಿಯುಕ್ತವಾನ್, ಇತಿ ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತ್ವಾ ತೈ ರ್ಯೋ ಮೂಸಾ ಅವಜ್ಞಾತಸ್ತಮೇವ ಈಶ್ವರಃ ಸ್ತಮ್ಬಮಧ್ಯೇ ದರ್ಶನದಾತ್ರಾ ತೇನ ದೂತೇನ ಶಾಸ್ತಾರಂ ಮುಕ್ತಿದಾತಾರಞ್ಚ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
36 Este los sacó, habiendo hecho maravillas y señales en Egipto, en el Mar Rojo y en el desierto, por cuarenta años.
ಸ ಚ ಮಿಸರದೇಶೇ ಸೂಫ್ನಾಮ್ನಿ ಸಮುದ್ರೇ ಚ ಪಶ್ಚಾತ್ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ಮಹಾಪ್ರಾನ್ತರೇ ನಾನಾಪ್ರಕಾರಾಣ್ಯದ್ಭುತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಲಕ್ಷಣಾನಿ ಚ ದರ್ಶಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಸಮಾನಿನಾಯ|
37 Este es el mismo Moisés, que dijo a los hijos de Israel: Dios te dará un profeta de entre tus hermanos, como yo;
ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಭ್ರಾತೃಗಣಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಮಾದೃಶಮ್ ಏಕಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತಾರಮ್ ಉತ್ಪಾದಯಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಯ ಕಥಾಯಾಂ ಯೂಯಂ ಮನೋ ನಿಧಾಸ್ಯಥ, ಯೋ ಜನ ಇಸ್ರಾಯೇಲಃ ಸನ್ತಾನೇಭ್ಯ ಏನಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ ಸ ಏಷ ಮೂಸಾಃ|
38 Este es el hombre que estaba en la asamblea en el desierto, con el ángel que le hablaba en el Sinaí, y con nuestros padres; y a él se le dieron las palabras vivas de Dios, para que él las pasara a nosotros.
ಮಹಾಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಥಮಣ್ಡಲೀಮಧ್ಯೇಽಪಿ ಸ ಏವ ಸೀನಯಪರ್ವ್ವತೋಪರಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸಂಲಾಪಿನೋ ದೂತಸ್ಯ ಚಾಸ್ಮತ್ಪಿತೃಗಣಸ್ಯ ಮಧ್ಯಸ್ಥಃ ಸನ್ ಅಸ್ಮಭ್ಯಂ ದಾತವ್ಯನಿ ಜೀವನದಾಯಕಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಲೇಭೇ|
39 Pero nuestros padres no obedecieron; pero lo rechazaron, volviendo su corazón a Egipto,
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಸ್ತಮ್ ಅಮಾನ್ಯಂ ಕತ್ವಾ ಸ್ವೇಭ್ಯೋ ದೂರೀಕೃತ್ಯ ಮಿಸರದೇಶಂ ಪರಾವೃತ್ಯ ಗನ್ತುಂ ಮನೋಭಿರಭಿಲಷ್ಯ ಹಾರೋಣಂ ಜಗದುಃ,
40 y diciendo a Aarón: Haznos dioses para ir delante de nosotros; en cuanto a este Moisés, que nos sacó de la tierra de Egipto, no tenemos idea de que haya pasado él.
ಅಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಗ್ರೇಽಗ್ರೇ ಗನ್ತುಮ್ ಅಸ್ಮದರ್ಥಂ ದೇವಗಣಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಹಿ ಯತೋ ಯೋ ಮೂಸಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಮಿಸರದೇಶಾದ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾನೀತವಾನ್ ತಸ್ಯ ಕಿಂ ಜಾತಂ ತದಸ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಜ್ಞಾಯತೇ|
41 E hicieron la imagen de un becerro en aquellos días, y le hicieron una ofrenda, y se regocijaron en la obra de sus manos.
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತೇ ಗೋವತ್ಸಾಕೃತಿಂ ಪ್ರತಿಮಾಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಯ ತಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ನೈವೇದ್ಯಮುತ್ಮೃಜ್ಯ ಸ್ವಹಸ್ತಕೃತವಸ್ತುನಾ ಆನನ್ದಿತವನ್ತಃ|
42 Pero Dios se apartó de ellos y rindieron culto a las estrellas del cielo, como está escrito en el libro de los profetas: “Me hiciste ofrendas de ovejas y bueyes durante cuarenta años en el desierto, oh casa de Israel?
ತಸ್ಮಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ತೇಷಾಂ ಪ್ರತಿ ವಿಮುಖಃ ಸನ್ ಆಕಾಶಸ್ಥಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಗಣಂ ಪೂಜಯಿತುಂ ತೇಭ್ಯೋಽನುಮತಿಂ ದದೌ, ಯಾದೃಶಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಗ್ರನ್ಥೇಷು ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ, ಯಥಾ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯವಂಶಾ ರೇ ಚತ್ವಾರಿಂಶತ್ಸಮಾನ್ ಪುರಾ| ಮಹತಿ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಸಂಸ್ಥಾ ಯೂಯನ್ತು ಯಾನಿ ಚ| ಬಲಿಹೋಮಾದಿಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕೃತವನ್ತಸ್ತು ತಾನಿ ಕಿಂ| ಮಾಂ ಸಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರಕೃತಾನೀತಿ ನೈವ ಚ|
43 Si, levantaste tienda a Moloc y la estrella del dios Refán, imágenes que tú hiciste para adorarlos; y te llevaré lejos, aún más lejos de Babilonia.
ಕಿನ್ತು ವೋ ಮೋಲಕಾಖ್ಯಸ್ಯ ದೇವಸ್ಯ ದೂಷ್ಯಮೇವ ಚ| ಯುಷ್ಮಾಕಂ ರಿಮ್ಫನಾಖ್ಯಾಯಾ ದೇವತಾಯಾಶ್ಚ ತಾರಕಾ| ಏತಯೋರುಭಯೋ ರ್ಮೂರ್ತೀ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪರಿಪೂಜಿತೇ| ಅತೋ ಯುಷ್ಮಾಂಸ್ತು ಬಾಬೇಲಃ ಪಾರಂ ನೇಷ್ಯಾಮಿ ನಿಶ್ಚಿತಂ|
44 Nuestros padres tenían la Tienda del testimonio en el desierto, como Dios le ordenó a Moisés que la hiciera según el diseño que había visto.
ಅಪರಞ್ಚ ಯನ್ನಿದರ್ಶನಮ್ ಅಪಶ್ಯಸ್ತದನುಸಾರೇಣ ದೂಷ್ಯಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಹಿ ಯಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರೋ ಮೂಸಾಮ್ ಏತದ್ವಾಕ್ಯಂ ಬಭಾಷೇ ತತ್ ತಸ್ಯ ನಿರೂಪಿತಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಸ್ವರೂಪಂ ದೂಷ್ಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷೈಃ ಸಹ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ತಸ್ಥೌ|
45 Nuestros padres recibieron esta tienda como herencia, y los que vinieron con Josué, la trajeron consigo cuando conquistaron la tierra de los otros pueblos, a los que Dios expulsó delante de nuestros padres, hasta el tiempo de David,
ಪಶ್ಚಾತ್ ಯಿಹೋಶೂಯೇನ ಸಹಿತೈಸ್ತೇಷಾಂ ವಂಶಜಾತೈರಸ್ಮತ್ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷೈಃ ಸ್ವೇಷಾಂ ಸಮ್ಮುಖಾದ್ ಈಶ್ವರೇಣ ದೂರೀಕೃತಾನಾಮ್ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ದೇಶಾಧಿಕೃತಿಕಾಲೇ ಸಮಾನೀತಂ ತದ್ ದೂಷ್ಯಂ ದಾಯೂದೋಧಿಕಾರಂ ಯಾವತ್ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನ ಆಸೀತ್|
46 el rey David agradó a Dios; y él tenía el deseo de hacer una tienda santa para el Dios de Jacob.
ಸ ದಾಯೂದ್ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯಾಕೂಬ್ ಈಶ್ವರಾರ್ಥಮ್ ಏಕಂ ದೂಷ್ಯಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾತುಂ ವವಾಞ್ಛ;
47 Pero Salomón era el constructor de su casa.
ಕಿನ್ತು ಸುಲೇಮಾನ್ ತದರ್ಥಂ ಮನ್ದಿರಮ್ ಏಕಂ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್|
48 Pero aún así, el Altísimo no tiene su lugar de descanso en casas hechas con manos, como dice el profeta,
ತಥಾಪಿ ಯಃ ಸರ್ವ್ವೋಪರಿಸ್ಥಃ ಸ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿದ್ ಹಸ್ತಕೃತೇ ಮನ್ದಿರೇ ನಿವಸತೀತಿ ನಹಿ, ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಯತಿ, ಯಥಾ,
49 el cielo es la sede de mi poder, y la tierra es un lugar de descanso para mis pies: ¿qué tipo de casa me edificarán? dice el Señor, ¿o cuál es mi lugar de descanso?
ಪರೇಶೋ ವದತಿ ಸ್ವರ್ಗೋ ರಾಜಸಿಂಹಾಸನಂ ಮಮ| ಮದೀಯಂ ಪಾದಪೀಠಞ್ಚ ಪೃಥಿವೀ ಭವತಿ ಧ್ರುವಂ| ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಕೃತೇ ಮೇ ಕಿಂ ಪ್ರನಿರ್ಮ್ಮಾಸ್ಯಥ ಮನ್ದಿರಂ| ವಿಶ್ರಾಮಾಯ ಮದೀಯಂ ವಾ ಸ್ಥಾನಂ ಕಿಂ ವಿದ್ಯತೇ ತ್ವಿಹ|
50 ¿No hizo mi mano todas estas cosas?
ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ವಸ್ತೂನಿ ಕಿಂ ಮೇ ಹಸ್ತಕೃತಾನಿ ನ||
51 Duros de cerviz e incircuncisos de corazón y de oídos!; están resistiendo el Espíritu Santo; como hicieron sus padres, ustedes también.
ಹೇ ಅನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಕಾ ಅನ್ತಃಕರಣೇ ಶ್ರವಣೇ ಚಾಪವಿತ್ರಲೋಕಾಃ ಯೂಯಮ್ ಅನವರತಂ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯಮ್ ಆಚರಥ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಯಾದೃಶಾ ಯೂಯಮಪಿ ತಾದೃಶಾಃ|
52 ¿Cuál de los profetas no fue cruelmente atacado por sus padres? y mataron a quienes les dieron la noticia de la venida del Justo; a quien ahora han abandonado y han dado muerte;
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಃ ಕಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ ನಾತಾಡಯನ್? ಯೇ ತಸ್ಯ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಸ್ಯ ಜನಸ್ಯಾಗಮನಕಥಾಂ ಕಥಿತವನ್ತಸ್ತಾನ್ ಅಘ್ನನ್ ಯೂಯಮ್ ಅಧೂನಾ ವಿಶ್ವಾಸಘಾತಿನೋ ಭೂತ್ವಾ ತಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಂ ಜನಮ್ ಅಹತ|
53 Ustedes, a quien la ley fue dada como fue ordenada por los ángeles, y no la ha obedecido.
ಯೂಯಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಗಣೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯಾಪಿ ತಾಂ ನಾಚರಥ|
54 Oyendo estas cosas, se enfurecieron en el corazón y rechinaban los dientes contra él.
ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಮನಃಸು ಬಿದ್ಧಾಃ ಸನ್ತಸ್ತಂ ಪ್ರತಿ ದನ್ತಘರ್ಷಣಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್|
55 Esteban lleno del Espíritu Santo, y mirando al cielo, vio la gloria de Dios y de Jesús a la diestra de Dios.
ಕಿನ್ತು ಸ್ತಿಫಾನಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪೂರ್ಣೋ ಭೂತ್ವಾ ಗಗಣಂ ಪ್ರತಿ ಸ್ಥಿರದೃಷ್ಟಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣೇ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಂ ಯೀಶುಞ್ಚ ವಿಲೋಕ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್;
56 Y él dijo: Ahora veo los cielos abiertos, y el Hijo del hombre a la diestra de Dios.
ಪಶ್ಯ, ಮೇಘದ್ವಾರಂ ಮುಕ್ತಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣೇ ಸ್ಥಿತಂ ಮಾನವಸುತಞ್ಚ ಪಶ್ಯಾಮಿ|
57 Pero a grandes voces, y tapandose sus oídos, lo atacaron todos juntos,
ತದಾ ತೇ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ ಕರ್ಣೇಷ್ವಙ್ಗುಲೀ ರ್ನಿಧಾಯ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂಯ ತಮ್ ಆಕ್ರಮನ್|
58 Echándolo fuera de la ciudad le apedrearon; y los testigos pusieron sus ropas a los pies de un joven llamado Saulo.
ಪಶ್ಚಾತ್ ತಂ ನಗರಾದ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಘ್ನನ್ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಲಾಕಾಃ ಶೌಲನಾಮ್ನೋ ಯೂನಶ್ಚರಣಸನ್ನಿಧೌ ನಿಜವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಸ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ|
59 Y Esteban, mientras era apedreado, oró a Dios, diciendo: Señor Jesús, toma mi espíritu.
ಅನನ್ತರಂ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯೀಶೇ ಮದೀಯಮಾತ್ಮಾನಂ ಗೃಹಾಣ ಸ್ತಿಫಾನಸ್ಯೇತಿ ಪ್ರಾರ್ಥನವಾಕ್ಯವದನಸಮಯೇ ತೇ ತಂ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಘ್ನನ್|
60 Y echándose de rodillas, dijo en alta voz: Señor, no los hagas responsables de este pecado. Y cuando dijo esto, durmió.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಜಾನುನೀ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ, ಹೇ ಪ್ರಭೇ ಪಾಪಮೇತದ್ ಏತೇಷು ಮಾ ಸ್ಥಾಪಯ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಮಹಾನಿದ್ರಾಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತ್|
