< Hechos 21 >
1 Y después de partir de ellos, salimos al mar y fuimos directos a Cos, y el día después a Rodas, y de allí a Pátara:
Aru taikhan pora alag koi kene amikhan jahaaj te uthi kene sidha rasta jaise aru Cos te ponchise, aru dusra din Rhodes te, aru ta te pora Patara te ahi jaise.
2 Y como había un barco que se dirigía a Fenicia, nos embarcamos y zarpamos.
Ta te pora ekta jahaaj Phoenicia te jabole thaka paise, etu pora amikhan bhi ta te uthi kene jaise.
3 Cuando llegamos a la orilla de Chipre y pasamos por nuestra izquierda, nos dirigimos a Siria y desembarcamos en Tiro, porque había que sacar los bienes que había en el barco.
Cyprus sheher ke dikhikena aru paar korise aru amikhan Syria phale jaise, aru Tyre te nami jaise, kelemane ta te jahaaj laga saman namabole thakise.
4 Y al encontrarnos con los discípulos, estuvimos allí por siete días; y dieron órdenes a Pablo por el Espíritu de que no subieran a Jerusalén.
Aru ta te kunba biswasi chela khan lok paikene amikhan saat din ta te thakise. Aru taikhan Atma dwara Paul ke Jerusalem te najabole koise.
5 Y cuando estos días llegaron a su fin, continuamos nuestro viaje; y todos ellos, con sus esposas e hijos, vinieron con nosotros en nuestro camino hasta que estuvimos fuera de la ciudad: y después nos arrodillamos en oración junto al mar,
Jitia amikhan laga din pura hoi jaise titia taikhan pora alag hoi kene amikhan logote taikhan maiki khan aru bacha khan sob loi kene amikhan ke sheher bahar te loijai dise, amikhan sob ta te pora athukari kene prathana korise,
6 Nos dijimos nuestras últimas palabras y nos abrazamos unos a otros, y nos metimos en el barco, y volvieron a sus casas.
titia alag hoi kene amikhan jahaaj te uthijaise, aru taikhan nijor-nijor ghor te jai jaise.
7 Y viajando en barco desde Tiro, vinimos a Tolemaida; y allí tuvimos una conversación con los hermanos y estuvimos con ellos por un día.
Aru jitia amikhan Tyre pora safar khotom hoise, amikhan Ptolemais te ponchise. Aru bhai khan ke salam jonai kene taikhan logote ek din thakise.
8 Y al día siguiente, nos fuimos y llegamos a Cesarea, donde fuimos invitados en la casa de Felipe, el evangelista, que era uno de los siete ayudantes de los apostoles.
Dusra din amikhan ta te pora ahi Caesarea te ponchise, aru prochar kora Phillip jun saat jon laga majote ekjon asele, tai ghor te ahi kene tai logot thakise.
9 Y tuvo cuatro hijas, vírgenes, que fueron profetas.
Etu manu laga shadi nakorikena thaka charjon swali thakise, aru utu khan sob bhabobani koi thakise.
10 Y mientras esperábamos allí algunos días, un cierto profeta, llamado Agabo, descendió de Judea.
Aru ta te bisi din thaki jaise, titia bhabobadi ekjon Agabus koi kene Judea pora ahise.
11 Y vino a nosotros, y tomó el cinto de las ropas de Pablo, y poniéndola alrededor de sus pies y manos, dijo: El Espíritu Santo dice estas palabras: así lo harán los Judíos al hombre que es el dueño de este cinto, y lo entregarán en manos de los gentiles.
Jitia tai amikhan logot ahise tai Paul laga peti loi nijor hath theng ke bandi kene koise, “Jun manu etu komor bandha peti laga malik ase taike ‘Jerusalem te Yehudi khan pora taike eneka bandi kene Isor najana khan laga hathte dibo, eneka Pobitro Atma koi ase.’”
12 Y oídas estas cosas, nosotros y los que estábamos viviendo en aquel lugar le pedimos que no vaya a Jerusalén.
Etu kotha huni kene amikhan aru ta te thaka khan sob pora Paul ke Jerusalem te najabi koi kene rukhaise.
13 Entonces Pablo dijo: ¿Qué están haciendo, llorando e hiriendo mi corazón? porque estoy listo, no solo para ser un prisionero, sino para ser ejecutado en Jerusalén por el nombre del Señor Jesús.
Kintu Paul koise, “Apuni khan ki kori ase, kandi-kandi kene ami laga mon dukhai ase? Moi to taiyar ase, khali bandibole nimite nohoi, hoilebi Probhu Jisu naam karone mori bole bhi taiyar ase.”
14 Y como no lo pudimos convencer, no volvimos a hablar, diciendo: Hágase el propósito de Dios.
Jitia amikhan janise Paul to namanibo, titia amikhan chup thaki jaise aru titia moi khan koise, “Amikhan Isor laga itcha hobo dibi.”
15 Y después de estos días nos preparamos y subimos a Jerusalén.
Aru utu din pichete amikhan saman bandhi kene Jerusalem te jai jaise.
16 Y algunos de los discípulos de Cesarea fueron con nosotros, tomando a cierto Mnason de Chipre, uno de los primeros discípulos, en cuya casa vivíamos.
Caesarea te kunba chela khan amikhan logote ahise, aru taikhan Mnason koi kene Cyprus manu ekjon jun purana chela asele, taike amikhan logote thaki bole loi anise.
17 Y cuando llegamos a Jerusalén, los hermanos se complacieron en vernos.
Aru jitia amikhan Jerusalem te ponchise, biswasi bhai khan bisi khushi pora amikhan ke swekar korise.
18 Y al día siguiente, Pablo fue con nosotros a ver Jacobo, y todos los ancianos de la iglesia estaban presentes.
Aru dusra dinte Paul amikhan ke James laga ghor te loi jaise, ta te girja bura khan sob joma thakise.
19 Y cuando hubo dicho cuánto se alegraba de verlos, les dio un relato detallado de las cosas que Dios había hecho a través de su ministerio entre los gentiles.
Titia tai taikhan ke salam jonai kene Isor pora tai laga sewkai dwara ki kaam Porjati khan logote korise, eitu khan sob ekta-ekta kori kene sob koi dise.
20 Al oírlo, alabaron a Dios; y le dijeron: Ya ves, hermano, cuántos millares hay entre los judíos, que han creído; y todos tienen un gran respeto por la ley:
Taikhan etu huni kene Isor ke mohima korise, aru tai koise, “Bhai khan etu sabi, Yehudi khan majote hajar manu bhi biswas kori loise, aru taikhan sob bhal pora niyom mani thake.
21 y han tenido noticias de ustedes, cómo han estado enseñando a todos los judíos entre los gentiles a abandonar la ley de Moisés, y no a circuncidar a sus hijos, y no mantener las viejas reglas de la Ley.
Taikhan ke manu khan pora apuni laga kotha koi dise, apuni Porjati khan laga jagah te thaka Yehudi khan ke Moses laga niyom ke namanibi koi kene hikai ase, aru bacha khan laga sunnot nakorile bhi hobo eneka sikhai ase hunise.
22 ¿Cuál es la posición? Sin duda recibirán noticias de que has venido.
Tinehoile amikhan ki koribo? Taikhan apuni yate ahi ponchise koi kene jani thakibo pare.
23 Haz esto, entonces, que te decimos: Tenemos cuatro hombres que han hecho un voto de purificación;
Karone ekta kaam koribi amikhan logote kiba kori bole kosom luwa charjon ase.
24 Ve con ellos, y purifícate con ellos, y haz los pagos necesarios por ellos para que se rasuren la cabeza; y todos verán que las declaraciones hechas acerca de ti no son ciertas, sino al contrario tú también andas ordenadamente y obedeces la ley.
Taikhan ke loi kene taikhan logote nijorke bhi pobitro kori lobi, aru taikhan matha chuli pura kati bole kharcha dibi. Titia sob manu jani lobo taikhan pora tumikhan laga ki kotha koi ase etu sob misa ase, kintu tumikhan to thik pora thaki ase aru niyom manikena thaki ase koi kene jani lobo.
25 Pero en cuanto a los gentiles que han creído, enviamos una carta, dando nuestra decisión de que no coman carne de ofrendas hechas a dioses falsos, y de la sangre y de la carne de los animales muertos estrangulados y evitar la inmoralidad sexual.
Kintu Porjati khan ke jun biswas kori loise utu khan ke amikhan age pora likhi dise, murti ke boli diya laga bostu aru khun, aru gola mussri kene mangso kha-a aru bebichar kora, etu sob pora bachi thakibi koise.”
26 Entonces Pablo tomó a los hombres, y al día siguiente, purificandose con ellos, entró al Templo, dando la declaración de que los días necesarios para limpiarlos estaban completos, hasta que la ofrenda fue hecha para cada uno de ellos.
Titia Paul dusra din manu khan ke loi taikhan logote sapha kori loise, aru girja te jai kene ekjon-ekjon laga kiman din tak sapha koribo lage koi dise aru sob nimite daan korise.
27 Y cuando los siete días casi habían terminado, los judíos de Asia, al verlo en el Templo, juntaron al pueblo y le pusieron las manos encima.
Kintu jitia saat-din khotom hobole hoise, kunba Yehudi khan Asia pora ahikena taike mondoli te dikhise, aru manu khan ke chukli mari kene taike dhori loise.
28 Gritando, hombres de Israel, vengan en nuestra ayuda: este es el hombre que está enseñando a todos los hombres contra el pueblo, la ley y este lugar; y además, ha llevado a los griegos al Templo, y a profanado este lugar santo.
Taikhan hala kori kene koise, “Hey Israel khan, amikhan ke modot dibi, etu manu pora sob jagah te manu khan ke manu khan, niyom khan aru etu jaga laga bhirodh kotha koi ase aru sikhai ase, aru tai Yunani manu khan ke bhi girja te anikena pobitro jaga ke letera kori dise.”
29 Porque lo habían visto antes en la ciudad con Trófimo de Éfeso, y tuvieron la idea de que Pablo lo había llevado consigo al Templo.
Age te Paul ekbar Trophimus koi kene Ephesus laga manu logote berai thaka dikhise, aru taikhan bhabise Paul he eitu ke loi girja te anise eneka bhabi thakise.
30 Y toda la ciudad se conmovió, y la gente se acercó corriendo y le puso las manos encima a Pablo, sacándolo del Templo; y entonces las puertas se cerraron.
Titia etu sheher te gondugol hoise, sob polai ahi kene Paul ke dhuri loise, aru taike tani bahar te loi jaise, aru joldi mondoli laga dorja khan bondh kori dise.
31 Y mientras intentaban matarlo, llegaron noticias al jefe de la banda de que toda Jerusalén estaba fuera de control.
Aru taikhan taike morai dibole thaka homoi te, pura Jerusalem te hungama hoi ase koi kene etu khobor mukhyo henedhikari logote ponchise.
32 Y luego tomó algunos hombres armados y descendió rápidamente hacia ellos; y los judíos, al verlos, no le dieron más golpes a Pablo.
Titia tai joldi sipahi khan aru henapoti khan loi kene niche phale polaikena taikhan logot punchise, aru jitia manu khan mukhyo henedhikari aru sipahi khan ke dikhise, taikhan Paul ke mari thaka pora rukhi jaise.
33 Entonces el comandante se acercó y lo tomó, y ordenó que lo encadenaran, preguntándole quién era y qué había hecho.
Titia mukhyo henedhikari usorte ahi kene taike dhori loise, aru duita luha rusi pora taike bandi lobole koi dise, aru hudise etu manu kun ase aru tai ki korise.
34 Y algunos dijeron una cosa y otra cosa, entre la gente: y como no pudo conocer los hechos debido al ruido, ordenó que llevaran a Pablo al edificio del ejército.
Aru bhir te kunba kiba-kibi koise, aru kunba dusra kiba koi thakise, aru bisi hala kora karone tai thik pora eku bujhi bo para nai, etu karone taike bondhi kora jagate loi jabole hukum dise.
35 Y cuando él subió a las escaleras, fue levantado por los hombres armados, debido a la fuerza de la gente;
Jitia tai siri te ponchise, manu khan bisi khong kora karone sipahi khan taike uthaikene loi jaise.
36 Porque una gran multitud de personas vino tras ellos, gritando: ¡Fuera con él!
Kelemane bisi manu tai piche-piche hala kori thakise, “Taike morai dibi!”
37 Y cuando Pablo iba a ser llevado al edificio, le dijo al primer capitán: ¿Puedo decirte algo? Y él dijo: ¿Conoces el griego?
Jitia taikhan Paul ke bondhi rakha jagate loi jabole thakise, tai mukhyo henedhikari ke koise, “Moi apuni ke kiba kotha kobo paribo?” Tai koise, “Tumi Yunani kotha kobo pare?
38 ¿Es usted, por casualidad, el egipcio que, antes de esto, hizo que la gente se enfrentara al gobierno y se llevó a cuatro mil hombres de los Asesinos al desierto?
Olop din age te, ekjon Egypt manu, jun pora chukli mari kene gondugol kori dise, aru char-hajar ‘Hathiara manu khan ke’ jongol te loi jaise, utu manu to tumi nohoi?”
39 Pero Pablo dijo: Soy judío de Tarso en Cilicia, que no es una ciudad sin importancia: te pido que me permitas hablar a la gente.
Kintu Paul koise, “Moi to Tarsus laga Yehudi ase Cilicia sheher te jonom huwa manu ase. Aru moi utu khas sheher laga ekjon manu ase. Etu nimite, apuni logote anurodh kori ase, moike manu khan logot kotha kori bole dibi.”
40 Y cuando lo dejó hacerlo, Pablo, desde las gradas, hizo una señal con su mano a la gente, y cuando todos estaban callados, les dijo en hebreo:
Jitia tai agya dise, Paul siri te khara hoi kene kotha kobole tai hath uthaise, aru manu khan chup hoi jaise, aru jitia taikhan chup hoise, titia tai Yehudi bhasa te kotha koise. Tai koise,