< 2 Corintios 1 >
1 Pablo, Apóstol de Jesucristo por la voluntad de Dios, y Timoteo nuestro hermano, a la iglesia de Dios que está en Corinto, con todos los santos que están en toda Acaya:
Paul, Pathien lungdoa Khrista Jisua tîrton, le ei lâibungpa Timothy ngei renga han, Korinth taka Pathien koiindang, male Achaia ram pumpuia Pathien mingei murdi kôm han:
2 Gracia y paz sea a ustedes de parte de Dios nuestro Padre y el Señor Jesucristo.
Pathien ei Pa le Pumapa Jisua Khrista'n moroina le inngêina nangni pêk rese.
3 Alabado sea el Dios y Padre de nuestro Señor Jesucristo, el Padre de las misericordias y el Dios de todo consuelo;
Ei Pumapa Jisua Khrista Pathien le Pa, mulungjûrpuina sip Pa, sannangei murdi juongna Pathien kôm han râisânchong misîr ei tih u!
4 Quien nos da consuelo en todos nuestros problemas, para que podamos consolar a otros que están en problemas, a través del consuelo que Dios nos consuela.
Ama'n ei intaknangei murdia mi san ngâia, masikin eini khom Pathien renga sanna ei man nanâk hah mangin midangngei an intakna murdia ei san thei ani.
5 Porque a medida que sufrimos más del dolor que Cristo sufrió, a través de Cristo nuestro consuelo se hace más grande.
Khrista tuongna tamtak ngei han rangtum ei dôn anghan Khrista jârin Pathien sanna lien khom han rangtum ei dôn ani.
6 Pero si somos afligidos, es para su consuelo y salvación; o si nos consuela, es para que ustedes también tengan consuelo y salvación y puedan soportar con fortaleza los mismos sufrimientos que también nosotros experimentamos.
Kin tuongin chu, mahah sanna le sanminringna nin manna rang ania; sannin kin omin chu, hanchu nangni khom sannin nin oma male tuongna kin tuong hah tuongdierna dôna tuong rangin râtna pêkin nin om ani.
7 Y nuestra esperanza por ustedes es firme; sabiendo que al ser copartícipes de los sufrimientos, también lo serán en la consolación que viene de Dios.
Masikin nangni kin sabeina hah innîk tet ngâi mak; kin tuongnangeia rangtum nin dôn anghan sanna kin manna ngei khoma hin rangtum nin dôn sa tiin kin riet.
8 Porque es nuestro deseo, hermanos, que no ignoren las tribulaciones que tuvimos en Asia, fue una prueba tan grande, que ya no podíamos resistir más, hasta perdimos la esperanza de salir con vida:
Lâibungngei le sarnungei Asia ramhuol sûnga intakna kin tong roi hah nangni minrietnôk kin nuom. Kin chunga puokrikngei hah alien rai sik le arik rai sikin la ring rangin sabeina reng dôn khâi mak me.
9 nos sentíamos como sentenciados a muerte, él propósito de esto, para no poner nuestra esperanza en nosotros mismos, sino en Dios que puede dar vida a los muertos:
Kin chunga thina rangin roi an jêkmasat angin kin riet. Hannirese maha chu keinia hin minngam loiin Pathien mithi kaithoi nôkpu kôm kin minngam theina rang sika alei ni.
10 Quien nos libró y de una muerte tan grande y nos librará, y en quién hemos puesto nuestra esperanza que nos seguirá librando;
Ma anga thina chiruoi inrîngomngei renga hah mi sanminring zoia, mi la sanminjôk atih, male kin sabeina ama chunga kin minngama, ama'n mi la sanminring nôk atih,
11 Ustedes, al mismo tiempo, colaborando con su oración por nosotros; si muchos oran por nosotros, la alabanza de agradecimiento por muchas personas de nuestra parte darán a Dios por todas las bendiciones concedidas a favor nuestro.
nangni khom kin ta rangin chubaithonangeia mi nin san anghan. Masikin kin ta ranga chubaithona tamtak ngei hah thuonin om a ta, male Pathien'n sat mi vur a ta; male mi tamtakin kin ruthûlin a kôm râisânchong misîr an tih.
12 Porque nuestra gloria es está: el testimonio de nuestra conciencia, que en sencillez y sinceridad santa, nos hemos conducido en el mundo y sobre todo en relación con ustedes; no en la sabiduría de la carne, sino en la gracia de Dios nos ha ayudado a vivir así.
Hi rammuola kin ringnuna leh aliekin nangni le kin inkainangei han munisi vârna sika ni loiin Pathien moroina sinthotheina sikin Pathien-pêk ngamna le takintâinân roi ajêka mi mindeta kin sielesarietnân mi ril sikin kin inpâkpui ani.
13 Porque en nuestras cartas no les escribimos cosas distintas de lo que puedan leer o entender, espero que lleguen a entender perfectamente hasta el final:
Nin pore thei le nin rietthei kai kêng nin kôm kin miziek. Nikhomsenla atûn hin la rietthei sabak no khom ungla, mi la rietthei tatak nin tih, tiin ka sabei ani, ei Pumapa Jisua Nikhuo han nangni kin minpâk anghan mi nin minpâk theina rangin.
14 Como ya lo han entendido en parte, para decir que somos su gloria; la razón de su gozo, de la misma manera que son nuestra gloria en el día del Señor Jesús.
15 Con esta confianza, ya había pensado venir a ustedes antes, para que puedan tener una doble bendición espiritual;
Mangei murdi hah ki riet minthâr sabaka, vêlnik satvura nin om theina rangin nangni hongpan bak rangin mintuonangei ki sin ani.
16 pensaba visitarlos primeramente al pasar camino a Macedonia, y después, al regresar, visitarlos otra vez; así ustedes podrían ayudarme a seguir mi viaje a Judea.
Macedonia rama ke se balamin nangni hongpana, ko hongkîr nôk tieng khom nangni hongpan nôk rangin ki mintuo ani, Judea rama ku khuolchaina ranga han mi nin san theina rangin.
17 Si entonces tenía ese propósito, ¿parecía estar cambiando de repente? ¿o soy guiado en mis propósitos por la carne, diciendo: sí, hoy y no, de acuerdo a impulsos humanos?
Hi anga mintuona sika hin mintuona thûldul mi anghan kên lang mini? Ki mintuonangei ki sin lâihan, ranghuolna bôknangei renga ki sin mo, “Ani, ani” le “Niloi, niloi” voikhat rengin ti ranga ânzoi sai mini?
18 Dios es testigo, nuestra palabra para ustedes no es Sí y No al mismo tiempo.
Adiktakin Pathien'n chongtakin a chong ngâi anghan, nin kôma ko chonginkhâm khom hah “Ani” le “Niloi” nimak.
19 Porque el Hijo de Dios, Jesucristo, a quien estábamos predicando entre ustedes, yo y Silvano y Timoteo, no era Sí y No, sino que ha sido Si en él;
Jisua Khrista, Pathien Nâipasal, a thurchi nin lâia Silas, Timothy le keiman kin misîr hah, “Ani” le “Niloi” hih ani loi sikin. Ama hih Pathien “Ani,”
20 Porque todas las promesas de Dios son Sí, y en Jesucristo Amén, para la gloria de Dios por medio de nosotros.
Pathien chu ama chonginkhâmngei murdia “Ani ngâi” ani sikin. Masika han kêng Jisua Khrista jârin Pathien roiinpuina rangin “Amen” ei ti ngâi ani.
21 Y el que hace fuerte nuestra fe juntamente con ustedes en Cristo, y nos ha dado de su unción, es Dios;
Ma hih eini mi sinpu Pathien lelê ania, nangni leh munkhata, Khrista leh inzoma ei ringna mi min thîk pea; ma hih atheipiela mi darpu Pathien nanâk hah ania,
22 Y es él quien nos ha sellado, y nos dio el Espíritu, como garantía en nuestros corazones de lo que vamos a recibir, la gloria venidera.
ei chunga pumanina a sînthona darpu, le ei ta ranga neinun a lei mintûp murdi hah khâmna anghan ei mulungrîlngei sûnga Ratha Inthieng mi pêk ani.
23 Pero Dios es mi testigo de que fue una pena para ustedes que no haya venido a Corinto en ese momento.
Ni rietpuipu rangin Pathien ko koia—ku mulungrîl a riet ngâi! Nin ruthûla Korinth khuoa se khâi loi rangin ka masat zoi ani.
24 No es que tengamos autoridad sobre su fe, sino que queremos colaborar con ustedes, para que se gocen; porque por la fe están firmes.
Nin iem ngêt rang thurchi nangni misîr pe rang pût mak mea; taksônna han nin inding det tiin kin riet. Manêkin, nangninanâk nan râisânna rangin nangni leh sin kin tho ani.