1 Corintios 5

1 Se dice, de hecho, que hay entre ustedes un pecado de inmoralidad tan grave, que no se ve ni siquiera entre los gentiles, que uno de ustedes tiene a la mujer de su padre.

۱ فی الحقیقه شنیده می‌شود که در میان شمازنا پیدا شده است، و چنان زنایی که درمیان امت‌ها هم نیست؛ که شخصی زن پدر خود را داشته باشد.

2 Y en lugar de sentir tristeza, se llenan de orgullo, de modo que el que ha hecho esto no ha sido despedido de entre ustedes.

۲ و شما فخر می‌کنید بلکه ماتم هم ندارید، چنانکه باید تا آن کسی‌که این عمل را کرداز میان شما بیرون شود.

3 Porque yo, estando presente en espíritu aunque no en cuerpo, he tomado una decisión acerca de aquel que ha hecho esto;

۳ زیرا که من هرچند درجسم غایبم، اما در روح حاضرم؛ و الان چون حاضر، حکم کردم در حق کسی‌که این را چنین کرده است.

4 En el nombre de nuestro Señor Jesús, reunidos ustedes y mi espíritu, con el poder de nuestro Señor Jesús,

۴ به نام خداوند ما عیسی مسیح، هنگامی که شما با روح من با قوت خداوند ماعیسی مسیح جمع شوید،

5 para que este hombre sea entregado a Satanás para la destrucción de la carne, para que su espíritu tenga perdón en el día del Señor Jesús.

۵ که چنین شخص به شیطان سپرده شود بجهت هلاکت جسم تا روح در روز خداوند عیسی نجات یابد.

6 Este orgullo tuyo no es bueno. ¿No ves que un poco de levadura produce un cambio en toda la masa?

۶ فخر شما نیکو نیست. آیا آگاه نیستید که اندک خمیرمایه، تمام خمیر را مخمر می‌سازد؟

7 Quita, pues, la levadura vieja, para que puedas ser una masa nueva, así como estás sin levadura. Porque Cristo ha sido ejecutado como nuestra Pascua.

۷ پس خود را از خمیرمایه کهنه پاک سازید تافطیر تازه باشید، چنانکه بی‌خمیرمایه هستید زیراکه فصح ما مسیح در راه ما ذبح شده است.

8 Mantengamos la fiesta, no con la vieja levadura, y no con la levadura de malos pensamientos y actos, sino con el pan sin levadura con sinceridad y verdad.

۸ پس عید را نگاه داریم نه به خمیرمایه کهنه و نه به خمیرمایه بدی و شرارت، بلکه به فطیر ساده دلی و راستی.

9 En mi carta te dije que no debías hacer compañía con los que persiguen inmoralidad sexual;

۹ در آن رساله به شما نوشتم که با زانیان معاشرت نکنید.

10 Pero no tenía en mente a los pecadores que están fuera de la iglesia, o aquellos que son avaros, ladrones, chismosos, o idólatras; porque no es posible mantenerse alejado de tales personas sin salir completamente del mundo:

۱۰ لکن نه مطلق با زانیان این جهان یا طمعکاران و یا ستمکاران یا بت‌پرستان، که در این صورت می‌باید از دنیا بیرون شوید.

11 Pero el sentido de mi carta era que no deben tener trato con ninguno que, llamándose hermano, sea inmoral o avaro, o idólatra, o maldiciente, o borracho, o ladrón, con gente así ni siquiera se sienten a comer.

۱۱ لکن الان به شما می‌نویسم که اگر کسی‌که به برادر نامیده می‌شود، زانی یا طماع یا بت‌پرست یافحاش یا میگسار یا ستمگر باشد، با چنین شخص معاشرت مکنید بلکه غذا هم مخورید.

12 Porque no es asunto mío el juzgar a los que están afuera; pero ustedes deben de juzgar a los que están entre ustedes;

۱۲ زیرا مرا چه‌کار است که بر آنانی که خارج اندداوری کنم. آیا شما بر اهل داخل داوری نمی کنید؟

13 En cuanto a los que están afuera, Dios es su juez. Así que aparta a ese pecador de en medio de ustedes.

۱۳ لکن آنانی را که خارج‌اند خدا داوری خواهد کرد. پس آن شریر را از میان خودبرانید.