< 1 Corintios 13 >
1 Si hablo las lenguas de los hombres y de los ángeles, y no tengo amor, soy como metal que resuena, o campana de gran voz.
Hagi nagrama vahe zmagerupintiro, ankero vahe'mokizimi zmagerura rugahuanagi, vahe'ma avesinte'zama omne'nenke'na, bero'mo ra ageru riankna nehu'na, zavena ahageno ageru riankna hugahue.
2 Y si tengo el poder de un profeta, y tengo conocimiento de todas las cosas secretas; y si tengo toda la fe, por la cual las montañas pueden moverse de su lugar, pero no tengo amor, no soy nada.
Hagi kasnampa ke hu muse'zana mika e'neri'na, Anumzamofoma oku'a antahizama'a e'neri'na, mika knare antahi'zana e'neri'na, nagra hanave namentintia hanugeno agona retufega hugahianagi, vahe'ma avesinte'zama omne'nenigeno'a ana miko'za hanua zamo'a amnezankna hugahie.
3 Y si entrego todos mis bienes a los pobres, y si doy mi cuerpo para ser quemado, pero no tengo amor, de nada me sirve.
Hagi nagrama maka'zani'a zamunte omne vahe nezami'na, atresugeno tevefi navufa krefnane hugahianagi, nagripima vahe'ma avesinte'zama omne'nesigeno'a, ana miko'zamo'a amnezankna hugahie.
4 El amor es sufrido; el amor es amable; el amor no tiene envidia; el amor no es presumido, el amor no tiene orgullo;
Vahe'ma avesinte'zana, agazone huno mani'zane, avesinte'zane so'e avu'ava hu'zane, avesinte'zana kenunu hu'za omneno, ra agi eri'zana omne'ne, avesinte'zana avufga ra hu avu'ava hu'zana omne'ne,
5 Los caminos del amor son siempre justos, no busca los suyo; no se enoja rápidamente, no guarda rencor;
veganokno'zana omne'ne, agraguke antahi'zana omne'ne, agra ame'ama huno asi ovazi'zane, rumo haviza hunte'nea zanku nontahino agekanino mani'zane.
6 No se complace en hacer mal, sino que se alegra de lo que es verdadero;
Vahe'ma avesinte'zamo'a havi avu'ava'zankura musena nosie. Hagi tamagezanku musena nehie.
7 El amor tiene el poder de sufrir todas las cosas, todo lo cree, todo lo espera, todo lo soporta.
Avesinte'zamo'a, agazone huno mani'neno maka knazana e'nerino, amentinti nehuno, maka'za fore hugahie huno nentahino, maka knazana erino vu'za me'ne.
8 El amor nunca deja de ser; pero las profecías se acabarán, las lenguas cesarán, y el conocimiento se acabará.
Vahe'ma Avesinte'zamo'a vagaoregahie. Ana hu'neanagi kasnampa ke huzamo'ene, ru vahe zamageru ru'zamo'ene, knare antahintahi zamo'a vagaregahie.
9 Porque nuestro conocimiento es sólo en parte, y la palabra del profeta solo da una parte de lo que es verdadero:
Na'ankure tagra osi'a antahi'none. Anama antahi'nona avamente kasnampa kea huama nehune.
10 Pero cuando lo que es perfecto venga, entonces lo que es en parte se acabará.
Hu'neanagi ana miko'zamofo fatgo zama esigeno'a, osi'a zama nentahuna zamo'a fanane hugahie.
11 Cuando era niño, usé el lenguaje de un niño, tuve los sentimientos de un niño y los pensamientos de un niño: ahora que soy hombre, dejé atrás lo que era propio de un niño.
Ko'ma mofavre'ma mani'norera, mofavremo nehiaza hu'na nanekea nehu'na, antahintahia nehu'na, nagesa antahi'na refko'ma hu'noana mofavremo'za nehazaza hu'noe. Hu'neanagi rama nese'na, mofavre avu'ava'zana atre'noe.
12 Porque ahora vemos cosas borrosas como en un espejo, a oscuras; pero luego lo veremos cara a cara: ahora mi conocimiento es en parte; pero un día lo conoceré todo del mismo modo que Dios me conoce a mí.
E'ina hu'negu kapopima avugosa ke so'e osiankna menina nehunanki, henka'a Anumzamofo avufi oge age hugahune. Menina Agrira osi'a ke'na antahi'na hu'noanagi, henka'a kena antahi'na hugahue. Agrama nagri'ma maka nageno antahini hu'neankna hugahue.
13 Pero ahora todavía tenemos fe, esperanza, amor, estos tres; y el mayor de estos es el amor.
Hagi ama'i tagufa'a zamo mevava hugahie, amentintihu zane, fore hugahie huno antahi amuha hu'zane, avesinte zane me'ne. Hu'neanagi ana tagufa zampintira, avesinte'zamo agatereno tusi'a zana me'ne.