Apocalipsis 15

1 Y vi otra señal en el cielo, grande y admirable, que era siete ángeles que tenían las siete plagas postreras, porque en ellas es consumada la ira de Dios.

ตต: ปรมฺ อหํ สฺวรฺเค 'ปรมฺ เอกมฺ อทฺภุตํ มหาจิหฺนํ ทฺฤษฺฏวานฺ อรฺถโต ไย รฺทณฺไฑรีศฺวรสฺย โกป: สมาปฺตึ คมิษฺยติ ตานฺ ทณฺฑานฺ ธารยนฺต: สปฺต ทูตา มยา ทฺฤษฺฏา: ฯ

2 Y vi así como un mar de vidrio mezclado con fuego; y vi los que habían alcanzado la victoria de la bestia, y de su imagen, y de su marca, y del número de su nombre, estar sobre el mar semejante al vidrio, teniendo las arpas de Dios.

วหฺนิมิศฺริตสฺย กาจมยสฺย ชลาศยสฺยากฺฤติรปิ ทฺฤษฺฏา เย จ ปโศสฺตตฺปฺรติมายาสฺตนฺนามฺโน 'งฺกสฺย จ ปฺรภูตวนฺตเสฺต ตสฺย กาจมยชลาศยสฺย ตีเร ติษฺฐนฺต อีศฺวรียวีณา ธารยนฺติ,

3 Y cantan el cántico de Moisés siervo de Dios, y el cántico del Cordero, diciendo: Grandes y maravillosas son tus obras, Señor Dios Todopoderoso. Tus caminos son justos y verdaderos, Rey de los santos.

อีศฺวรทาสสฺย มูสโส คีตํ เมษศาวกสฺย จ คีตํ คายนฺโต วทนฺติ, ยถา, สรฺวฺวศกฺติวิศิษฺฏสฺตฺวํ เห ปฺรโภ ปรเมศฺวรฯ ตฺวทียสรฺวฺวกรฺมฺมาณิ มหานฺติ จาทฺภุตานิ จฯ สรฺวฺวปุณฺยวตำ ราชนฺ มารฺคา นฺยายฺยา ฤตาศฺจ เตฯ

4 ¿Quién no te temerá, oh Señor, y engrandecerá tu Nombre? Porque tú sólo eres Santo; por lo cual todos los gentiles vendrán, y adorarán delante de ti, porque tus juicios son manifestados.

เห ปฺรโภ นามเธยาตฺเต โก น ภีตึ คมิษฺยติฯ โก วา ตฺวทียนามฺนศฺจ ปฺรศํสำ น กริษฺยติฯ เกวลสฺตฺวํ ปวิโตฺร 'สิ สรฺวฺวชาตียมานวา: ฯ ตฺวาเมวาภิปฺรณํสฺยนฺติ สมาคตฺย ตฺวทนฺติกํฯ ยสฺมาตฺตว วิจาราชฺญา: ปฺราทุรฺภาวํ คตา: กิล๚

5 Y después de estas cosas miré, y he aquí el templo del Tabernáculo del testimonio fue abierto en el cielo.

ตทนนฺตรํ มยิ นิรีกฺษมาเณ สติ สฺวรฺเค สากฺษฺยาวาสสฺย มนฺทิรสฺย ทฺวารํ มุกฺตํฯ

6 Y salieron del Templo los siete ángeles, que tenían las siete plagas, vestidos de lino limpio y blanco, y ceñidos alrededor de los pechos con cintos de oro.

เย จ สปฺต ทูตา: สปฺต ทณฺฑานฺ ธารยนฺติ เต ตสฺมาตฺ มนฺทิราตฺ นิรคจฺฉนฺฯ เตษำ ปริจฺฉทา นิรฺมฺมลศฺฤภฺรวรฺณวสฺตฺรนิรฺมฺมิตา วกฺษำสิ จ สุวรฺณศฺฤงฺขไล เรฺวษฺฏิตานฺยาสนฺฯ

7 Y uno de los cuatro animales dio a los siete ángeles siete copas de oro, llenas de la ira de Dios, que vive para siempre jamás. (aiōn g165)

อปรํ จตุรฺณำ ปฺราณินามฺ เอกเสฺตภฺย: สปฺตทูเตภฺย: สปฺตสุวรฺณกํสานฺ อททาตฺฯ (aiōn g165)

8 Y fue el templo lleno de humo por la majestad de Dios, y por su potencia; y ninguno podía entrar en el templo, hasta que fuesen consumadas las siete plagas de los siete ángeles.

อนนฺตรมฺ อีศฺวรสฺย เตช: ปฺรภาวการณาตฺ มนฺทิรํ ธูเมน ปริปูรฺณํ ตสฺมาตฺ ไต: สปฺตทูไต: สปฺตทณฺฑานำ สมาปฺตึ ยาวตฺ มนฺทิรํ เกนาปิ ปฺรเวษฺฏุํ นาศกฺยตฯ