Salmos 95

1 Venid, alegrémonos al SEÑOR; cantemos con júbilo a la roca de nuestra salud.

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Lleguemos ante su presencia con alabanza; cantemos a El con júbilo.

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Porque el SEÑOR es Dios grande; y Rey grande sobre todos los dioses.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 Porque en su mano están las profundidades de la tierra, y las alturas de los montes son suyas.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 Suyo también el mar, pues él lo hizo; y sus manos formaron la tierra seca.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Venid, postrémonos y adoremos; arrodillémonos delante del SEÑOR nuestro hacedor.

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 Porque él es nuestro Dios; y nosotros el pueblo de su prado, y ovejas de su mano. Si hoy oyereis su voz,

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 no endurezcáis vuestro corazón como en Meriba, como el día de Masá en el desierto;

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 donde me tentaron vuestros padres, me probaron, y vieron mi obra.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Cuarenta años combatí con la nación, y dije: Pueblo es que yerra de corazón, que no han conocido mis caminos.

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 Por tanto yo juré en mi furor: No entrarán en mi reposo.

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»