< Salmos 9 >
1 Al Vencedor: sobre Mut-labén: Salmo de David. Te alabaré, oh SEÑOR, con todo mi corazón; contaré todas tus maravillas.
Drottinn, ég vil lofa þig af öllu hjarta og segja öllum frá þínum dásamlegu verkum!
2 Me alegraré y me regocijaré en ti; cantaré a tu nombre, oh Altísimo;
Ég vil fagna, já, kætast þín vegna! Ég vil lofsyngja þér, Drottinn Guð, þú ert öllum guðum æðri.
3 por haber sido mis enemigos vueltos atrás; caerán y perecerán delante de ti.
Óvinir mínir hörfuðu undan, já, hrösuðu og fórust fyrir augliti þínu.
4 Porque has hecho mi juicio y mi causa; te has sentado en silla juzgando justicia.
Þú hefur látið mig ná rétti mínum, ábyrgst verk mín og sagt frá hásæti þínu að þau séu góð.
5 Reprendiste los gentiles, destruiste al malo, raíste el nombre de ellos para siempre y eternalmente.
Þú hefur ávítað þjóðirnar og eytt illvirkjunum, þurrkað út nöfn þeirra að eilífu.
6 Oh enemigo, acabados son para siempre los asolamientos; y las ciudades que derribaste, su memoria pereció con ellas.
Þið, óvinir mínir, eruð búnir að vera, og eigið ykkur ekki viðreisnar von. Drottinn mun eyða borgum ykkar og minning þeirra mun gleymast.
7 Mas el SEÑOR permanecerá para siempre; ha dispuesto su trono para juicio.
En Drottinn lifir að eilífu. Hann situr í hásæti sínu,
8 Y él juzgará el mundo con justicia; juzgará los pueblos con rectitud.
sker úr málum þjóðanna og dæmir þær með réttvísi.
9 Y será el SEÑOR refugio al humilde, refugio para el tiempo de angustia.
Allir kúgaðir komi til hans. Hann er skjól þeirra og athvarf á neyðarstundu.
10 Y en ti confiarán los que conocen tu nombre; por cuanto tú, oh SEÑOR, no desamparaste a los que te buscaron.
Allir þeir sem þekkja miskunn þína, Drottinn, treysta á hjálp þína. Þú hefur aldrei yfirgefið þá sem treysta þér.
11 Cantad al SEÑOR, el que habita en Sion. Noticiad en los pueblos sus obras.
Lofsyngið Guði, honum sem býr í Jerúsalem! Víðfrægið dáðir hans um allan heiminn!
12 Porque demandando la sangre se acordó de ellos; no se olvidó del clamor de los humildes.
Hann sem refsar morðingjum. Hann hlustar eftir þeim sem hrópa á réttlæti. Hann daufheyrist ekki við hrópum þeirra sem eru í nauðum staddir.
13 Ten misericordia de mí, SEÑOR. Mira mi aflicción que padezco de los que me aborrecen, tú que me levantas de las puertas de la muerte;
Og nú, Drottinn, miskunna þú mér, þú sérð hvernig óvinir mínir kvelja mig. Hríf mig úr þessari dauðans hættu.
14 para que cuente yo todas tus alabanzas en las puertas de la hija de Sion, y me goce en tu salud.
Frelsa mig að ég geti lofað þig í allra áheyrn í hliðum Jerúsalem og glaðst yfir því að þú bjargaðir mér.
15 Se hundieron los gentiles en la fosa que hicieron; en la red que escondieron fue tomado su pie.
Þjóðirnar falla sjálfar í gryfjuna sem þær hafa grafið öðrum, þær hafa lent í eigin gildru.
16 El SEÑOR fue conocido en el juicio que hizo; en la obra de sus manos fue enlazado el malo. (Meditación para siempre. (Selah)
Drottinn lætur svikráð þeirra koma þeim sjálfum í koll!
17 Los malos volverán al sepulcro; todos los gentiles que se olvidan de Dios. (Sheol )
Illmennin munu hrapa til heljar og eins verða örlög þeirra þjóða sem gleyma Drottni. (Sheol )
18 Porque no para siempre será olvidado el humilde; ni la esperanza de los pobres perecerá para siempre.
Því að ekki verður skortur hinna snauðu umborinn endalaust og né hjálp fátæklinganna látin dragast lengur.
19 Levántate, oh SEÑOR; no se fortalezca el hombre; sean juzgadas los gentiles delante de ti.
Ó, Drottinn, rís þú upp, dæm þjóðirnar og refsa þeim. Lát þær ekki hrósa sigri yfir þér!
20 Pon, oh SEÑOR, temor en ellos: conozcan los gentiles que son hombres. (Selah)
Lát þá skjálfa af ótta og skilja að þeir eru aðeins dauðlegir menn.