< Salmos 81 >
1 Al Vencedor: sobre Gitit: Salmo de Asaf. Cantad a Dios, fortaleza nuestra; al Dios de Jacob celebrad con júbilo.
Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!
2 Tomad la canción, y tañed el adufe, el arpa de alegría con el salterio.
Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!
3 Tocad la trompeta en la nueva luna, en el tiempo señalado, en el día de nuestra fiesta solemne.
Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!
4 Porque estatuto es de Israel, ordenanza del Dios de Jacob.
For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.
5 Por testimonio en José lo ha constituido, cuando salió por la tierra de Egipto; donde oí lenguaje que no entendía.
Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:
6 Aparté su hombro de debajo de la carga; sus manos se quitaron de hacer obras de barro.
«Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.
7 En la calamidad clamaste, y yo te libré; te respondí en el secreto del trueno; te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah)
I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)
8 Oye, pueblo mío y te protestaré. Israel, si me oyeres,
Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!
9 no habrá en ti dios ajeno, ni te encorvarás a dios extraño.
Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.
10 Yo soy el SEÑOR tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto; abre tu boca, y yo la llenaré.
Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!
11 Mas mi pueblo no oyó mi voz, e Israel no me quiso a mí.
Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.
12 Los dejé por tanto a la dureza de su corazón; caminaron en sus consejos.
So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.
13 ¡Oh, si mi pueblo me oyera, si Israel anduviera en mis caminos!
Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!
14 En una nada derribara yo sus enemigos, y volviera mi mano sobre sus adversarios.
Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.
15 Los aborrecedores del SEÑOR se le hubieran sometido; y el tiempo de ellos fuera para siempre.
Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.
16 Y Dios les hubiera sustentado con lo mejor del trigo; y de miel de la piedra te hubiera saciado.
Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»