Salmos 81

1 Al Vencedor: sobre Gitit: Salmo de Asaf. Cantad a Dios, fortaleza nuestra; al Dios de Jacob celebrad con júbilo.

Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

2 Tomad la canción, y tañed el adufe, el arpa de alegría con el salterio.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

3 Tocad la trompeta en la nueva luna, en el tiempo señalado, en el día de nuestra fiesta solemne.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

4 Porque estatuto es de Israel, ordenanza del Dios de Jacob.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

5 Por testimonio en José lo ha constituido, cuando salió por la tierra de Egipto; donde oí lenguaje que no entendía.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

6 Aparté su hombro de debajo de la carga; sus manos se quitaron de hacer obras de barro.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

7 En la calamidad clamaste, y yo te libré; te respondí en el secreto del trueno; te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah)

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

8 Oye, pueblo mío y te protestaré. Israel, si me oyeres,

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

9 no habrá en ti dios ajeno, ni te encorvarás a dios extraño.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

10 Yo soy el SEÑOR tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto; abre tu boca, y yo la llenaré.

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

11 Mas mi pueblo no oyó mi voz, e Israel no me quiso a mí.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

12 Los dejé por tanto a la dureza de su corazón; caminaron en sus consejos.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

13 ¡Oh, si mi pueblo me oyera, si Israel anduviera en mis caminos!

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

14 En una nada derribara yo sus enemigos, y volviera mi mano sobre sus adversarios.

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

15 Los aborrecedores del SEÑOR se le hubieran sometido; y el tiempo de ellos fuera para siempre.

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

16 Y Dios les hubiera sustentado con lo mejor del trigo; y de miel de la piedra te hubiera saciado.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.