Salmos 81

1 Al Vencedor: sobre Gitit: Salmo de Asaf. Cantad a Dios, fortaleza nuestra; al Dios de Jacob celebrad con júbilo.

Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf. Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.

2 Tomad la canción, y tañed el adufe, el arpa de alegría con el salterio.

Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.

3 Tocad la trompeta en la nueva luna, en el tiempo señalado, en el día de nuestra fiesta solemne.

Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.

4 Porque estatuto es de Israel, ordenanza del Dios de Jacob.

Want dat is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.

5 Por testimonio en José lo ha constituido, cuando salió por la tierra de Egipto; donde oí lenguaje que no entendía.

Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;

6 Aparté su hombro de debajo de la carga; sus manos se quitaron de hacer obras de barro.

Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.

7 En la calamidad clamaste, y yo te libré; te respondí en el secreto del trueno; te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah)

In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. (Sela)

8 Oye, pueblo mío y te protestaré. Israel, si me oyeres,

Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!

9 no habrá en ti dios ajeno, ni te encorvarás a dios extraño.

Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.

10 Yo soy el SEÑOR tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto; abre tu boca, y yo la llenaré.

Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.

11 Mas mi pueblo no oyó mi voz, e Israel no me quiso a mí.

Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.

12 Los dejé por tanto a la dureza de su corazón; caminaron en sus consejos.

Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.

13 ¡Oh, si mi pueblo me oyera, si Israel anduviera en mis caminos!

Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!

14 En una nada derribara yo sus enemigos, y volviera mi mano sobre sus adversarios.

In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.

15 Los aborrecedores del SEÑOR se le hubieran sometido; y el tiempo de ellos fuera para siempre.

Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn.

16 Y Dios les hubiera sustentado con lo mejor del trigo; y de miel de la piedra te hubiera saciado.

En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.