Salmos 80
1 Al Vencedor: sobre Sosanim: testimonio de Asaf: Salmo. Oh Pastor de Israel, escucha; tú que pastoreas como a ovejas a José, que estás entre querubines, resplandece.
Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
2 Despierta tu valentía delante de Efraín, y de Benjamín, y de Manasés, y ven a salvarnos.
Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
3 Oh Dios, haznos tornar; y haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.
Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
4 SEÑOR, Dios de los ejércitos, ¿Hasta cuándo humearás tú contra la oración de tu pueblo?
Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
5 Les diste a comer pan de lágrimas, y les diste a beber lágrimas con medida.
Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
6 Nos pusiste por contienda a nuestros vecinos; y nuestros enemigos se burlan de nosotros entre sí.
Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
7 Oh Dios de los ejércitos, haznos tornar; y haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.
Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
8 Hiciste venir una vid desde Egipto; echaste los gentiles, y la plantaste.
Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
9 Limpiaste sitio delante de ella, e hiciste arraigar sus raíces, y llenó la tierra.
Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
10 Los montes fueron cubiertos de su sombra; y sus ramas como cedros de Dios.
Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
11 Envió sus ramas hasta el mar, y hasta el río sus renuevos.
Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
12 ¿Por qué aportillaste sus vallados, y la vendimian todos los que pasan por el camino?
Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
13 La estropeó el puerco montés, y la pació la bestia del campo.
Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
14 Oh Dios de los ejércitos, vuelve ahora; mira desde el cielo, y ve, y visita esta vid,
Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
15 y la viña que tu diestra plantó, y sobre el renuevo que corroboraste para ti.
og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
16 Quemada a fuego está, y talada; perezcan por la reprensión de tu rostro.
Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
17 Sea tu mano sobre el varón de tu diestra, sobre el hijo del hombre que corroboraste para ti.
Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
18 Así no nos volveremos de ti; nos darás vida, e invocaremos tu Nombre.
so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
19 Oh SEÑOR, Dios de los ejércitos, haznos tornar; haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.
Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
