Salmos 77

1 Al Vencedor: para Jedutún: Salmo de Asaf. Con mi voz clamé a Dios, a Dios clamé, y él me escuchó.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Al Señor busqué en el día de mi angustia; mi llaga desangraba de noche y no cesaba; mi alma no quería consuelo.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Me acordaba de Dios, y gritaba; me quejaba, y desmayaba mi espíritu. (Selah)

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Tenías los párpados de mis ojos abiertos; estaba yo quebrantado, y no hablaba.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Consideraba los días desde el principio, los años de los siglos.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Me acordaba de mis canciones de noche; meditaba con mi corazón, y mi espíritu inquiría.

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 ¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más a amar?

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 ¿Se ha acabado para siempre su misericordia? ¿Se ha acabado la palabra suya para generación y generación?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 ¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus misericordias? (Selah)

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Y dije: Enfermedad mía es ésta; me acordaré de los años de la diestra del Altísimo,

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 me acordaba de las obras de JAH; por tanto me acordé de tus maravillas antiguas.

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 Y meditaba en todas tus obras, y hablaba de tus hechos.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿Qué Dios grande como el Dios nuestro?

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Tú eres el Dios que hace maravillas; tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 Con tu brazo redimiste a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José. (Selah)

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Te vieron las aguas, oh Dios; te vieron las aguas, temieron; y temblaron los abismos.

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 Las nubes echaron inundaciones de aguas; tronaron los cielos, y discurrieron tus rayos.

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 Anduvo en derredor el sonido de tus truenos; los relámpagos alumbraron el mundo; la tierra se estremeció y tembló.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 En el mar fue tu camino, y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Condujiste a tu pueblo como ovejas, por mano de Moisés y de Aarón.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.