Salmos 77

1 Al Vencedor: para Jedutún: Salmo de Asaf. Con mi voz clamé a Dios, a Dios clamé, y él me escuchó.

Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!

2 Al Señor busqué en el día de mi angustia; mi llaga desangraba de noche y no cesaba; mi alma no quería consuelo.

Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.

3 Me acordaba de Dios, y gritaba; me quejaba, y desmayaba mi espíritu. (Selah)

Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.

4 Tenías los párpados de mis ojos abiertos; estaba yo quebrantado, y no hablaba.

Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.

5 Consideraba los días desde el principio, los años de los siglos.

Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;

6 Me acordaba de mis canciones de noche; meditaba con mi corazón, y mi espíritu inquiría.

Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.

7 ¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más a amar?

Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;

8 ¿Se ha acabado para siempre su misericordia? ¿Se ha acabado la palabra suya para generación y generación?

Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;

9 ¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus misericordias? (Selah)

Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?

10 Y dije: Enfermedad mía es ésta; me acordaré de los años de la diestra del Altísimo,

Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!

11 me acordaba de las obras de JAH; por tanto me acordé de tus maravillas antiguas.

Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;

12 Y meditaba en todas tus obras, y hablaba de tus hechos.

Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.

13 Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿Qué Dios grande como el Dios nuestro?

Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!

14 Tú eres el Dios que hace maravillas; tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!

15 Con tu brazo redimiste a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José. (Selah)

Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!

16 Te vieron las aguas, oh Dios; te vieron las aguas, temieron; y temblaron los abismos.

De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;

17 Las nubes echaron inundaciones de aguas; tronaron los cielos, y discurrieron tus rayos.

De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.

18 Anduvo en derredor el sonido de tus truenos; los relámpagos alumbraron el mundo; la tierra se estremeció y tembló.

Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!

19 En el mar fue tu camino, y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.

Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!

20 Condujiste a tu pueblo como ovejas, por mano de Moisés y de Aarón.

Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!