< Salmos 69 >
1 Al Vencedor: sobre Sosanim: Salmo de David. Sálvame, oh Dios, porque las aguas han entrado hasta el alma.
Zborovođi. Po napjevu “Ljiljani”. Davidov. Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!
2 Estoy hundido en cieno profundo, donde no hay pie; soy venido en profundos de aguas, y la corriente me ha anegado.
U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.
3 He trabajado llamando, mi garganta se ha enronquecido; han desfallecido mis ojos esperando a mi Dios.
Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.
4 Se han aumentado más que los cabellos de mi cabeza los que me aborrecen sin causa; se han fortalecido mis enemigos, los que me destruyen sin por qué; entonces devolví lo que no hurté.
Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?
5 Dios, tú sabes mi locura; y mis delitos no te son ocultos.
Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.
6 No sean avergonzados por mi causa los que te esperan, oh Señor DIOS de los ejércitos; no sean confusos por mí los que te buscan, oh Dios de Israel.
Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!
7 Porque por ti he sufrido afrenta; confusión ha cubierto mi rostro.
Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.
8 He sido extrañado de mis hermanos, y extraño a los hijos de mi madre.
Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.
9 Porque me consumió el celo de tu Casa; y los denuestos de los que te vituperaban, cayeron sobre mí.
Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.
10 Y lloré con ayuno de mi alma; y me has sido por afrenta.
Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.
11 Puse además cilicio por mi vestido; y vine a serles por proverbio.
Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.
12 Hablaban contra mí los que se sentaban a la puerta, y me zaherían en las canciones de los bebedores de sidra.
Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.
13 Pero yo enderezaba mi oración a ti, oh SEÑOR, al tiempo de la buena voluntad. Oh Dios, por la multitud de tu misericordia, por la verdad de tu salud, óyeme.
No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!
14 Sácame del lodo, y no sea yo anegado; sea yo libertado de los que me aborrecen, y de lo profundo de las aguas.
Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.
15 No me anegue el ímpetu de las aguas, ni me absuerba la hondura, ni el pozo cierre sobre mí su boca.
Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!
16 Oyeme, SEÑOR, porque apacible es tu misericordia; mírame conforme a la multitud de tus miseraciones.
Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!
17 Y no escondas tu rostro de tu siervo; porque estoy angustiado; apresúrate, óyeme.
Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!
18 Acércate a mi alma, redímela; líbrame a causa de mis enemigos.
Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!
19 Tú sabes mi afrenta, y mi confusión, y mi oprobio; delante de ti están todos mis enemigos.
Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.
20 La afrenta ha quebrantado mi corazón, y estoy acongojado; y esperé quién se compadeciese de mí, y no lo hubo; y consoladores, y ninguno hallé.
Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.
21 Me pusieron además hiel por comida, y en mi sed me dieron a beber vinagre.
U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.
22 Sea su mesa delante de ellos por lazo, y lo que es para prosperidad les sea por tropiezo.
Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!
23 Sean oscurecidos sus ojos para ver, y haz siempre titubear sus lomos.
Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!
24 Derrama sobre ellos tu ira, y el furor de tu enojo los alcance.
Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!
25 Sea su palacio asolado; en sus tiendas no haya morador.
Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!
26 Porque persiguieron al que tú heriste; y se jactan que les matas sus enemigos.
Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.
27 Pon maldad sobre su maldad, y no entren en tu justicia.
Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!
28 Sean raídos del libro de los vivientes, y no sean escritos con los justos.
Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!
29 Y yo pobre y dolorido, tu salud, oh Dios, me defenderá.
A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!
30 Yo alabaré el Nombre de Dios con canción; lo ensalzaré con alabanza.
Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.
31 Y agradará al SEÑOR más que sacrificio de buey, o becerro que echa cuernos y pezuñas.
Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.
32 Lo verán los humildes, y se gozarán; buscad a Dios, y vivirá vuestro corazón.
Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.
33 Porque el SEÑOR oye a los menesterosos, y no menosprecia a sus prisioneros.
Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.
34 Alábenlo los cielos y la tierra, los mares, y todo lo que se mueve en ellos.
Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.
35 Porque Dios guardará a Sion, y reedificará las ciudades de Judá; y habitarán allí, y la heredarán.
Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu.
36 Y la simiente de sus siervos la heredará, y los que aman su Nombre habitarán en ella.
Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje.