Salmos 50
1 Salmo a Asaf. El Dios de dioses, el SEÑOR, ha hablado, y convocado la tierra desde el nacimiento del sol hasta donde se pone.
Psalam. Asafov. Bog nad bogovima, Jahve, govori i zove zemlju od izlaza sunčeva do zalaza.
2 De Sion, perfección de hermosura, Dios ha resplandecido.
Sa Siona predivnog Bog zablista:
3 Vendrá nuestro Dios, y no callará; fuego consumirá delante de su presencia, y en derredor suyo habrá tempestad grande.
Bog naš dolazi i ne šuti. Pred njim ide oganj što proždire, oko njega silna bjesni oluja.
4 Convocará a los cielos de arriba, y a la tierra, para juzgar a su pueblo.
On zove nebesa odozgo i zemlju da sudi narodu svojemu:
5 Juntadme mis misericordiosos; los que pactaron mi pacto sobre sacrificio.
“Saberite mi sve pobožnike koji žrtvom Savez sa mnom sklopiše!”
6 Y denunciarán los cielos su justicia; porque Dios mismo es el juez. (Selah)
Nebesa objavljuju pravednost njegovu: on je Bog sudac!
7 Oye, pueblo mío, y hablaré; escucha, Israel, y testificaré contra ti: Yo soy el Dios, el Dios tuyo.
“Slušaj, narode moj, ja ću govoriti, o Izraele, svjedočit ću protiv tebe: ja, Bog - Bog tvoj!
8 No te reprenderé sobre tus sacrificios, que tus holocaustos delante de mí están siempre.
Ne korim te zbog žrtava tvojih - paljenice su tvoje svagda preda mnom.
9 No tomaré de tu casa becerros, ni machos cabríos de tus apriscos.
Neću od doma tvog' uzet junca, ni jaraca iz tvojih torova:
10 Porque mía es toda bestia del monte; millares de animales en los montes.
tÓa moje su sve životinje šumske, tisuće zvjeradi u gorama mojim.
11 Conozco todas las aves de los montes, y las fieras del campo están conmigo.
Znam sve ptice nebeske, moje je sve što se miče u poljima.
12 Si yo tuviese hambre, no te lo diría a ti; porque mío es el mundo y su plenitud.
Kad bih ogladnio, ne bih ti rekao, jer moja je zemlja i sve što je ispunja.
13 ¿Tengo de comer yo carne de toros, o de beber sangre de machos cabríos?
Zar da ja jedem meso bikova ili da pijem krv jaraca?
14 Sacrifica a Dios alabanza, y paga tus promesas al Altísimo.
Prinesi Bogu žrtvu zahvalnu, ispuni Višnjemu zavjete svoje!
15 Y llámame en el día de la angustia; te libraré, y tú me honrarás.
I zazovi me u dan tjeskobe: oslobodit ću te, a ti ćeš me slaviti.”
16 Pero al malo dijo Dios: ¿Qué parte tienes tú de declarar mis leyes, y que tomes mi pacto en tu boca?
A grešniku Bog progovara: “Što tumačiš naredbe moje, što mećeš u usta Savez moj?
17 ¡Aborreciendo tú el castigo, y echando detrás de ti mis palabras!
Ti, komu stega ne prija, te riječi moje iza leđa bacaš?
18 Si veías al ladrón, tú corrías con él; y con los adúlteros era tu parte.
Kad tata vidiš, s njime se bratimiš i družiš se s preljubnicima.
19 Tu boca metías en mal, y tu lengua componía engaño.
Svoja si usta predao pakosti, a jezik ti plete prijevare.
20 Tomabas asiento, y hablabas contra tu hermano; contra el hijo de tu madre ponías infamia.
U društvu na brata govoriš i kaljaš sina matere svoje.
21 Estas cosas hiciste, y yo he callado; pensabas por eso que de cierto sería yo como tú; yo te argüiré, y las pondré delante de tus ojos.
Sve si to činio, a ja da šutim? Zar misliš da sam ja tebi sličan? Pokarat ću te i stavit ću ti sve to pred oči.”
22 Entended ahora esto, los que os olvidáis de Dios; no sea que os arrebate, y no haya quién os libre.
Shvatite ovo svi vi koji Boga zaboraviste, da vas ne pograbim i nitko vas spasiti neće.
23 El que sacrifica alabanza me honrará; y al que ordenare su camino, le enseñaré la salud de Dios.
Pravo me štuje onaj koji prinosi žrtvu zahvalnu: i onomu koji hodi stazama pravim - njemu ću pokazati spasenje svoje.
