Salmos 44
1 Al Vencedor: a los hijos de Coré: Masquil. Oh Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus tiempos, en los tiempos antiguos.
| برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای. |
2 Tú con tu mano echaste los gentiles, y los plantaste a ellos; afligiste los pueblos, y los arrojaste.
| تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی. |
3 Porque no heredaron la tierra por su espada, ni su brazo los libró; sino tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, porque te complaciste en ellos.
| قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی. |
4 Tú, oh Dios, eres mi rey: Manda saludes a Jacob.
| ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان. |
5 Por medio de ti acornearemos a nuestros enemigos; en tu Nombre atropellaremos a nuestros adversarios.
| ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد. |
6 Porque no confiaré en mi arco, ni mi espada me salvará.
| امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد، |
7 Porque tú nos has guardado de nuestros enemigos, y has avergonzado a los que nos aborrecían.
| زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی. |
8 En Dios nos alabamos todo el tiempo, y para siempre loaremos tu Nombre. (Selah)
| برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود. |
9 Pero nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; y no sales en nuestros ejércitos.
| اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی. |
10 Nos hiciste retroceder del enemigo, y nos saquearon para sí los que nos aborrecieron.
| تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند. |
11 Nos pusiste como a ovejas para comida, y nos esparciste entre los gentiles.
| ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای. |
12 Has vendido tu pueblo de balde, y sin precio.
| تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای. |
13 Nos pusiste por vergüenza a nuestros vecinos, por escarnio y por burla a los que nos rodean.
| ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم. |
14 Nos pusiste por proverbio entre los gentiles, por movimiento de cabeza en los pueblos.
| ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند. |
15 Cada día mi vergüenza está delante de mí, y me cubre la confusión de mi rostro,
| از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است. |
16 por la voz del que me blasfema y deshonra, por la voz del enemigo y del que se venga.
| از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم. |
17 Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; y no hemos faltado a tu pacto.
| این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم. |
18 No se ha vuelto atrás nuestro corazón, ni tampoco se han apartado nuestros pasos de tus caminos.
| نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم. |
19 Cuando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, y nos cubriste con sombra de muerte,
| با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای. |
20 si nos hubiésemos olvidado del Nombre de nuestro Dios, o alzado nuestras manos a dios ajeno,
| اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم، |
21 ¿No demandaría Dios esto? Porque él conoce los secretos del corazón.
| آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟ |
22 Antes por tu causa nos matan cada día; somos tenidos como ovejas para el degolladero.
| تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند. |
23 Despierta; ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no nos deseches para siempre.
| ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز! |
24 ¿Por qué escondes tu rostro? ¿Olvidaste nuestra aflicción, y la opresión nuestra?
| چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟ |
25 Porque nuestra alma se ha agobiado hasta el polvo; nuestro vientre está pegado con la tierra.
| اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم. |
26 Levántate para ayudarnos, y redímenos por tu misericordia.
| برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی! |
