Salmos 38

1 Salmo de David, digno de memoria. SEÑOR, no me reprendas en tu furor, ni me castigues en tu ira.

Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

2 Porque tus saetas descendieron en mí, y sobre mí ha descendido tu mano.

Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

3 No hay sanidad en mi carne a causa de tu ira; ni hay paz en mis huesos a causa de mi pecado.

Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

4 Porque mis iniquidades han sobrepasado mi cabeza; como carga pesada se han agravado sobre mí.

Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

5 Se pudrieron y se corrompieron mis llagas, a causa de mi locura.

Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

6 Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera, ando enlutado todo el día.

Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

7 Porque mis caderas están llenas de ardor, y no hay sanidad en mi carne.

Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

8 Estoy debilitado y molido en gran manera; bramo a causa del alboroto de mi corazón.

Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

9 Señor, delante de ti están todos mis deseos; y mi suspiro no te es oculto.

Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

10 Mi corazón está acongojado, me ha dejado mi vigor; y aun la misma luz de mis ojos no está conmigo.

Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

11 Mis amigos y mis compañeros se quitaron de delante de mi plaga; y mis cercanos se pusieron lejos.

Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

12 Y los que buscaban mi alma armaron lazos; y los que procuraban mi mal hablaban iniquidades, y todo el día meditaban fraudes.

Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

13 Mas yo, como si fuera sordo no oía; y estaba como un mudo, que no abre su boca.

Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

14 Fui pues como un hombre que no oye, y que en su boca no tiene reprensiones.

I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

15 Porque a ti, oh SEÑOR, he esperado; tú responderás, SEÑOR Dios mío.

Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

16 Porque dije: Que no se alegren de mí; ni cuando mi pie resbalare, se engrandezcan sobre mí.

Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

17 Porque yo estoy a punto de claudicar, y mi dolor está delante de mí continuamente.

Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

18 Por tanto denunciaré mi maldad; me acongojaré por mi pecado.

Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

19 Porque mis enemigos son vivos y fuertes; y se han aumentado los que me aborrecen sin causa;

Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

20 y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.

Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

21 No me desampares, oh SEÑOR; Dios mío, no te alejes de mí.

Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

22 Apresúrate a ayudarme, Señor de mi salud.

Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.