Salmos 147

1 Alelu-JAH, porque es bueno cantar salmos a nuestro Dios; porque suave y hermosa es la alabanza.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 El SEÑOR, el que edifica a Jerusalén; a los echados de Israel recogerá.

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 El que sana a los quebrantados de corazón, y el que liga sus heridas.

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 El que cuenta el número de las estrellas; a todas ellas llama por sus nombres.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Grande es el Señor nuestro, y de mucha potencia; y su entendimiento es infinito.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 El SEÑOR, el que ensalza a los humildes; el que humilla a los impíos hasta la tierra.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Cantad al SEÑOR con alabanza, cantad con arpa a nuestro Dios.

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 El que cubre los cielos de nubes, el que prepara la lluvia para la tierra, el que hace a los montes producir hierba.

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 El que da a la bestia su mantenimiento, y a los hijos de los cuervos que claman a él.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 No toma contentamiento en la fortaleza del caballo, ni se complace en las piernas del varón.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 El SEÑOR ama a los que le temen; a los que esperan en su misericordia.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 Alaba al SEÑOR, Jerusalén; alaba a tu Dios, Sion.

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Porque fortificó los cerrojos de tus puertas; bendijo a tus hijos dentro de ti.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 El que pone por tu término la paz; te hará saciar de grosura de trigo.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 El que envía su palabra a la tierra; muy presto corre su palabra.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 El que da la nieve como lana, derrama la escarcha como ceniza.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 El que echa su hielo como en pedacitos; delante de su frío ¿quién estará?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Enviará su palabra, y los derretirá; soplará su viento, y fluirán las aguas.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 El que denuncia sus palabras a Jacob, sus estatutos y sus juicios a Israel.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 No ha hecho esto con las otras naciones; las cuales no conocieron sus juicios. Alelu-JAH.

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!