Salmos 132
1 Canción de las gradas. Acuérdate, oh SEÑOR, de David, de toda su aflicción;
Hodočasnička pjesma.
2 de cómo juró al SEÑOR, prometió al Fuerte de Jacob:
Spomeni se, o Jahve, Davida i sve revnosti njegove: kako se Jahvi zakleo, zavjetovao Snazi Jakovljevoj:
3 No entraré en la morada de mi casa, ni subiré sobre el lecho de mi estrado;
“Neću ući u šator doma svog nit' uzaći na ležaj svoje postelje,
4 no daré sueño a mis ojos, ni a mis párpados adormecimiento,
neću pustit' snu na oči nit' počinka dati vjeđama,
5 hasta que halle lugar para el SEÑOR, moradas para el Fuerte de Jacob.
dok Jahvi mjesto ne nađem, boravište Snazi Jakovljevoj.”
6 He aquí, en Efrata oímos de ella; la hallamos en los campos del bosque.
Eto, čusmo za nj u Efrati, nađosmo ga u Poljima jaarskim.
7 Entraremos en sus tiendas; adoremos al estrado de sus pies.
Uđimo u stan njegov, pred noge mu padnimo!
8 Levántate, oh SEÑOR, a tu reposo; tú y el arca de tu fortaleza.
“Ustani, o Jahve, pođi k svom počivalištu, ti i Kovčeg sile tvoje!
9 Tus sacerdotes se vistan de justicia, y se regocijen tus misericordiosos.
Svećenici tvoji nek' se obuku u pravednost, pobožnici tvoji nek' radosno kliču!
10 Por amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.
Poradi Davida, sluge svojega, ne odvrati lica od svog pomazanika!”
11 Juró el SEÑOR verdad a David, no se apartará de ella; del fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.
Jahve se zakle Davidu zakletvom tvrdom od koje neće odustati: “Potomka tvoje utrobe posadit ću na prijestolje tvoje.
12 Si tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñaré; sus hijos también se sentarán sobre tu trono para siempre.
Budu li ti sinovi Savez moj čuvali i naredbe kojima ih učim, i sinovi će njini dovijeka sjedit' na tvom prijestolju.”
13 Porque el SEÑOR ha elegido a Sion; la deseó por habitación para sí.
Jer Jahve odabra Sion, njega zaželje sebi za sjedište.
14 Este será mi reposo para siempre; aquí habitaré, porque la he deseado.
“Ovo mi je počivalište vječno, boravit ću ovdje jer tako poželjeh.
15 Bendeciré abundantemente su provisión; a sus pobres saciaré de pan.
Žitak ću njegov blagosloviti, siromahe nahraniti kruhom.
16 Y a sus sacerdotes vestiré de salud, y sus misericordiosos exultarán de gozo.
Svećenike njegove u spas ću odjenuti, sveti će njegovi kliktati radosno.
17 Allí haré reverdecer el cuerno de David; yo he aparejado lámpara a mi ungido.
Učinit ću da ondje za Davida rog izraste, pripravit ću svjetiljku za svog pomazanika.
18 A sus enemigos vestiré de confusión; y sobre él florecerá su corona.
U sram ću mu obući dušmane, a na njemu će blistat' vijenac moj.”
