Salmos 10

1 ¿Por qué estás lejos, oh SEÑOR, y te escondes en los tiempos de la angustia?

Ya Rəbb, nə üçün uzaqda durmusan? Mən dara düşəndə niyə gizlənirsən?

2 Con arrogancia el malo persigue al pobre; sean tomados en los pensamientos que pensaron.

Pislər təkəbbürlə məzlumları təqib edir, Öz qurduqları fəndlərə özləri düşür.

3 Por cuanto se alabó el malo del deseo de su alma, y diciendo bien al robador, blasfema del SEÑOR.

Pis insan könlünün istəkləri ilə fəxr edir, Acgöz Rəbbə xor baxır, Ona küfr edir.

4 El malo, por la altivez de su rostro, no busca a Dios. No está Dios en todos sus pensamientos.

Təkəbbürlü, pis insan Allahı axtarmaz, «Allah yoxdur» deyə düşünər.

5 Sus caminos atormentan en todo tiempo; tus juicios son altura delante de él; echa bocanadas en orden a todos sus enemigos.

Belə insan həmişə uğur qazanar, Bütün düşmənlərinə xor baxar. Sənin hökmlərinsə onun dərrakəsindən çox uzaqdır.

6 Dice en su corazón: No seré movido en ningún tiempo, porque no me alcanzará el mal.

Ürəyində deyir: «Sarsılmaram, Heç zaman fəlakətə düşmərəm».

7 Llena está su boca de maldición, y de engaños y fraude; debajo de su lengua, molestia y maldad.

Onun ağzı lənətlə, hiylə ilə, hədə ilə doludur, Dilinin altında zülm və şər var.

8 Está en las guaridas de las aldeas; en los escondrijos mata al inocente; sus ojos están acechando al pobre.

Kəndlərdə pusqu yerlərini qurar, Günahsızları xəlvətcə öldürər. Biçarəyə göz qoyub gizlicə güdər,

9 Acecha de encubierto, como el león desde su cama; acecha para arrebatar al pobre; arrebata al pobre trayéndolo en su red.

Yuvasında oturmuş aslan kimi gizli yerdə pusqu qurar, Məzlumu tutmaq üçün güdər, Toruna salıb onu tutar.

10 Se encoge, se agacha, y caen en sus fuerzas muchos desdichados.

Biçarələrin başından basıb qəddini qırar, Onlar bu pis adamın əlindən yıxılar.

11 Dice en su corazón: Dios está olvidado, ha encubierto su rostro; nunca lo vio.

Pis adam belə düşünər: «Allah məni yaddan çıxarıb, Heç vaxt görməz, çünki mənə göz yumub».

12 Levántate, oh SEÑOR Dios, alza tu mano, no te olvides de los humildes.

Ya Rəbb, qalx, ey Allah, onlara əl qaldır! Unutma məzlumları!

13 ¿Por qué irrita el malo a Dios? En su corazón ha dicho que no lo inquirirás.

Niyə pis insan Allaha küfr etsin? Niyə ürəyində «məndən əvəzini çıxmaz» desin?

14 Tú has visto; porque tú miras el trabajo, y el enojo, para dar justicia en tus manos; a ti se acoge el pobre, tú eres el amparo del huérfano.

Amma Sən bu əzab-əziyyətə baxırsan, Məzluma kömək əlini uzadırsan. Biçarə özünü Sənə tapşırar, Yetimlərin imdadı Sənsən.

15 Quebranta el brazo del inicuo; del malo buscarás su maldad, y no la hallarás.

Şər iş görənin, pis insanın qol-qanadını qır, Axıracan pisliklərini ifşa et.

16 El SEÑOR, Rey eterno y perpetuo; de su tierra fueron destruidos los gentiles.

Rəbb sonsuzadək, əbədi padşahdır! Onun diyarından millətlər yox olacaq.

17 El deseo de los humildes oíste, oh SEÑOR; tú dispones su corazón, y haces atento tu oído;

Ya Rəbb, məzlumların səsini eşidəcəksən, Onları ürəkləndirib diqqət yetirəcəksən.

18 para juzgar al huérfano y al pobre; no volverá más a hacer violencia el hombre de la tierra.

Yetimə, fəqirə ədalət göstərəcəksən; Belə ki torpaqdan yaradılan insan Bir daha təhlükə yaratmasın.