< Proverbios 9 >
1 La sabiduría edificó su casa, labró sus siete columnas;
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 mató su víctima, templó su vino, y puso su mesa.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Envió sus criadas; sobre lo más alto de la ciudad clamó:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 cualquier simple, venga acá. A los faltos de entendimiento ( o de corazón ) dijo:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 Venid, comed mi pan, y bebed del vino que yo he templado.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Dejad las simplezas, y vivid; y andad por el camino de la inteligencia.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 El que castiga al burlador, afrenta se acarrea; el que reprende al impío, se atrae mancha.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 No castigues al burlador, para que no te aborrezca; castiga al sabio, y te amará.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Da al sabio, y será más sabio; enseña al justo, y acrecerá su saber.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 El temor del SEÑOR es el principio de la sabiduría; y la ciencia de lo santo es inteligencia.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 Porque por mí se aumentarán tus días, y años de vida se te añadirán.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Si fueres sabio, para ti lo serás; mas si fueres burlador, pagarás tú solo.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 La mujer loca, alborotadora, simple e ignorante;
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 se sienta en una silla a la puerta de su casa, en lo alto de la ciudad,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 para llamar a los que pasan por el camino; a los que enderecen sus caminos:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 Cualquier simple, venga acá. A los faltos de entendimiento dijo:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 Las aguas hurtadas son dulces, y el pan comido en oculto es suave.
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
18 Y no saben que allí están los muertos; que sus convidados están en los profundos de la sepultura. (Sheol )
Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu. (Sheol )