Proverbios 9
1 La sabiduría edificó su casa, labró sus siete columnas;
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 mató su víctima, templó su vino, y puso su mesa.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Envió sus criadas; sobre lo más alto de la ciudad clamó:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 cualquier simple, venga acá. A los faltos de entendimiento ( o de corazón ) dijo:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 Venid, comed mi pan, y bebed del vino que yo he templado.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Dejad las simplezas, y vivid; y andad por el camino de la inteligencia.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 El que castiga al burlador, afrenta se acarrea; el que reprende al impío, se atrae mancha.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 No castigues al burlador, para que no te aborrezca; castiga al sabio, y te amará.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Da al sabio, y será más sabio; enseña al justo, y acrecerá su saber.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 El temor del SEÑOR es el principio de la sabiduría; y la ciencia de lo santo es inteligencia.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Porque por mí se aumentarán tus días, y años de vida se te añadirán.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Si fueres sabio, para ti lo serás; mas si fueres burlador, pagarás tú solo.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 La mujer loca, alborotadora, simple e ignorante;
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 se sienta en una silla a la puerta de su casa, en lo alto de la ciudad,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 para llamar a los que pasan por el camino; a los que enderecen sus caminos:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 Cualquier simple, venga acá. A los faltos de entendimiento dijo:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 Las aguas hurtadas son dulces, y el pan comido en oculto es suave.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
