Proverbios 4
1 Oíd, hijos, el castigo del padre; y estad atentos para que sepáis inteligencia.
Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
2 Porque os doy buena enseñanza; no desamparéis mi ley.
For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
3 Porque yo fui hijo de mi padre, delicado y único delante de mi madre.
For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
4 Y él me enseñaba, y me decía: Sustente tu corazón mis razones, guarda mis mandamientos, y vivirás.
Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
5 Adquiere sabiduría, adquiere inteligencia; no te olvides ni te apartes de las razones de mi boca;
Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
6 no la dejes, y ella te guardará; ámala, y te conservará.
Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
7 Sabiduría primero que todo; adquiere sabiduría; y ante toda tu posesión adquiere inteligencia.
Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
8 Crece en ella, y ella te engrandecerá; ella te honrará, cuando tú la hubieres abrazado.
Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
9 Dará a tu cabeza aumento de gracia; corona de hermosura te entregará.
Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
10 Oye, hijo mío, y recibe mis razones; y se te multiplicarán años de vida.
Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
11 Por el camino de la sabiduría te he encaminado, y por veredas derechas te he hecho andar.
Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
12 Cuando anduvieres por ellas no se estrecharán tus pasos; y si corrieres, no tropezarás.
Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
13 Ten el castigo, no lo dejes; guárdalo, porque eso es tu vida.
Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
14 No entres por la vereda de los impíos, ni vayas por el camino de los malos.
På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
15 Desampárala, no pases por ella; apártate de ella, y pasa.
Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
16 Porque no duermen ellos, si no hicieren mal; y pierden su sueño, si no han hecho caer.
For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
17 Porque comen pan de maldad, y beben vino de violencia.
Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
18 Mas la vereda de los justos es como la luz del lucero, que va en aumento hasta que el día es perfecto.
Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
19 El camino de los impíos es como la oscuridad; no saben en qué tropiezan.
Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
20 Hijo mío, está atento a mis palabras; inclina tu oído a mis razones.
Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
21 No se aparten de tus ojos; guárdalas en medio de tu corazón.
Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
22 Porque son vida a los que las hallan, y medicina a toda su carne.
For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
23 Sobre toda cosa guardada, guarda tu corazón; porque de él mana la vida.
Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
24 Aparta de ti la perversidad de la boca, y aleja de ti la iniquidad de labios.
Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
25 Tus ojos miren lo recto, y tus párpados enderecen tu camino delante de ti.
Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
26 Pesa la vereda de tus pies, y todos tus caminos sean ordenados.
Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
27 No te desvíes a diestra, ni a siniestra; aparta tu pie del mal.
Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
