Proverbios 30
1 Palabras de Agur, hijo de Jaqué: La profecía que dijo el varón a Itiel, a Itiel y a Ucal.
Riječi Agura, sina Jakeova, iz Mase; proročanstvo njegovo za Itiela, za Itiela i Ukala.
2 Ciertamente más rudo soy yo que ninguno, ni tengo entendimiento de hombre.
Da, preglup sam da bih bio čovjek i nemam razbora čovječjeg.
3 Yo ni aprendí sabiduría, ni conozco la teología.
Ne stekoh mudrosti i ne poznajem znanosti svetih!
4 ¿Quién subió al cielo, y descendió? ¿Quién encerró los vientos en sus puños? ¿Quién ató las aguas en un paño? ¿Quién afirmó todos los términos de la tierra? ¿Cuál es su nombre, y el nombre de su hijo, si sabes?
Tko uzađe na nebo i siđe? Tko uhvati vjetar u šake svoje? Tko sabra vode u plašt svoj? Tko postavi krajeve zemaljske? Kako se zove i kako mu se zove sin? Znaš li?
5 Toda palabra de Dios es limpia; es escudo a los que en él esperan.
Svaka je Božja riječ prokušana, štit onima koji se u nj uzdaju.
6 No añadas a sus palabras, para que no te reprenda, y seas hallado mentiroso.
Ne dodaji ništa njegovim riječima, da te ne prekori i ne smatra lažljivim.
7 Dos cosas te he demandado; no me las niegues antes que muera:
Za dvoje te molim, ne uskrati mi, dok ne umrem:
8 Vanidad y palabra mentirosa aparta de mí; no me des pobreza ni riquezas; manténme del pan de mi juicio;
udalji od mene licemjernu i lažnu riječ; ne daj mi siromaštva ni bogatstva: hrani me kruhom mojim dostatnim;
9 para que no me sacie, y te niegue, y diga, ¿Quién es el SEÑOR? O no sea que siendo pobre, hurte, y blasfeme el nombre de mi Dios.
inače bih, presitivši se, zatajio tebe i rekao: “Tko je Jahve?” Ili bih, osiromašivši, krao i oskvrnio ime Boga svojega.
10 No acuses al siervo ante su señor, para que no te maldiga, y peques.
Ne klevetaj sluge gospodaru njegovu, jer bi te mogao kleti i ti morao okajati.
11 Hay generación que maldice a su padre, y a su madre no bendice.
Ima izrod koji kune oca svoga i ne blagoslivlje majke svoje!
12 Hay generación limpia en su opinión, y nunca se ha limpiado su inmundicia.
Izrod koji za se misli da je čist, a od kala svojeg nije opran!
13 Hay generación cuyos ojos son altivos, y cuyos párpados son alzados.
Izrod uznositih očiju koji visoko diže svoje trepavice!
14 Hay generación cuyos dientes son espadas, y sus muelas cuchillos, para devorar de la tierra a los pobres, y de entre los hombres a los menesterosos.
Izrod komu su zubi mačevi i očnjaci noževi da proždiru nesretnike na zemlji i siromahe među ljudima!
15 La sanguijuela tiene dos hijas que se llaman, dame, dame. Tres cosas hay que nunca se sacian; aun la cuarta nunca dice, basta:
Pijavica ima dvije kćeri: “Daj! Daj!” Postoje tri stvari nezasitne i četiri koje ne kažu: “Dosta!”
16 El sepulcro, y la matriz estéril, la tierra que no se sacie de aguas, y el fuego que jamás dice: Basta. (Sheol h7585)
Carstvo smrti, jalova utroba, zemlja nikad gasna vode i vatra koja nikad ne kaže: “Dosta!” (Sheol h7585)
17 El ojo que escarnece a su padre, y menosprecia la enseñanza de la madre, los cuervos lo saquen del río, y lo devoren los hijos del águila.
Oko koje se ruga ocu i odriče posluh majci iskljuvat će potočni gavrani i izjesti mladi orlovi.
18 Tres cosas me son ocultas; aun tampoco sé la cuarta:
Troje mi je nedokučivo, a četvrto ne razumijem:
19 El rastro del águila en el aire; el rastro de la culebra sobre la peña; el rastro de la nave en medio del mar; y el rastro del hombre en la doncella.
put orlov po nebu, put zmijin po stijeni, put lađin posred mora i put muškarčev djevojci.
20 Tal es el rastro de la mujer adúltera, come, y limpia su boca, y dice: No he hecho maldad.
Takav je put preljubnice: najede se, obriše usta i veli: “Nisam sagriješila.”
21 Por tres cosas se alborota la tierra, y la cuarta no puede sufrir:
Od troga se zemlja ljulja, a četvrtoga ne može podnijeti:
22 Por el siervo cuando reinare; y por el loco cuando se saciare de pan;
od roba kad postane kralj i kad se prostak kruha nasiti,
23 por la mujer aborrecida cuando se casare; y por la sierva cuando heredare a su señora.
od puštenice kad se uda i sluškinje kad istisne svoju gospodaricu.
24 Cuatro cosas son de las más pequeñas de la tierra, y las mismas son más sabias que los sabios:
Četvero je maleno na zemlji, ali mudrije od mudraca:
25 Las hormigas, pueblo no fuerte, y en el verano preparan su comida;
mravi, nejaki stvorovi, koji sebi ljeti spremaju hranu;
26 los conejos, pueblo no fuerte, y ponen su casa en la piedra;
jazavci, stvorovi bez moći, što u stijeni grade sebi stan;
27 las langostas, no tienen rey, y salen todas acuadrilladas;
skakavci, koji nemaju kralja, a svi idu u poretku;
28 la araña, ase con las manos, y está en palacios de rey.
gušter, što se rukama hvata, a prodire u kraljevske palače.
29 Tres cosas hay de hermoso andar, y la cuarta pasea muy bien:
Troje ima lijep korak, a četvero lijepo hodi:
30 El león, fuerte entre todos los animales, que no vuelve atrás por nadie;
lav, junak među zvijerima, koji ni pred kim ne uzmiče;
31 el lebrel ceñido de lomos; asimismo el macho cabrío; y el rey contra el cual ninguno se levanta.
pijetao što se odvažno šeće među kokošima; jarac koji vodi stado; i kralj sa svojom vojskom.
32 Si caíste, fue porque te enalteciste; y si mal pensaste, pon el dedo sobre la boca.
Ako si ludovao oholeći se ili to svjesno činio, stavi ruku na usta.
33 Ciertamente el que exprime la leche, sacará manteca; y el que recio se suena las narices, sacará sangre; y el que provoca la ira, causará contienda.
Kad se mlijeko metÄe, izlazi maslac; kad se nos pritisne, poteče krv; kad se srdžba potisne, dobiva se spor.
