< Proverbios 20 >

1 El vino hace burlador, la cerveza alborotador; y cualquiera que en ellos yerra, no será sabio.
Ko ta te waina he whakahi, ko ta te wai kaha he ngangau: a, ko te hunga katoa e whakapohehetia ana e tera, kahore o ratou whakaaro nui.
2 Como bramido de cachorro de león es el miedo del rey; el que lo hace enojar, peca contra su alma.
Ano he raiona e hamama ana te wehi o te kingi: ko te tangata e whakaoho ana i a ia kia riri, e hara ana ki tona wairua ake.
3 Honra es del hombre dejarse de contienda; mas todo loco se envolverá en ella.
He whakahonore mo te tangata te noho watea mai i te ngangare: engari ko nga wairangi he kowhetewhete tonu.
4 El perezoso no ara a causa del invierno; pedirá, pues, en la siega, y no hallará.
Kahore te mangere e parau, he mea ki te hotoke; no reira ka pakiki kai mana i te kotinga witi, a kahore e whiwhi.
5 Como aguas profundas es el consejo en el corazón del hombre; mas el hombre entendido lo alcanzará a sacar.
He wai hohonu te whakaaro i roto i te ngakau o te tangata; e utuhia ano ia e te tangata matau.
6 Muchos hombres publican cada uno su misericordia; mas varón de verdad, ¿quién lo hallará?
Ko ta te tini o te tangata he kauwhau i tona atawhai ake; ko wai ia e kite i te tangata pono?
7 El justo que camina en su integridad, bienaventurados serán sus hijos después de él.
Ko te tangata tika, e haere ana i runga i tona tapatahi, ka manaakitia ana tamariki i muri i a ia.
8 El rey que se sienta en el trono de juicio, con su mirar disipa todo mal.
Ko te kingi e noho ana i runga i te torona whakawa, titaritaria ana e ona kanohi nga he katoa.
9 ¿Quién podrá decir: Yo he limpiado mi corazón; limpio estoy de mi pecado?
Ko wai e mea, Kua ma i ahau toku ngakau, kua tahia atu oku hara?
10 Doble pesa y doble medida, abominación son al SEÑOR ambas cosas.
Ko nga pauna huhua, ko nga mehua huhua, he rite tahi taua rua, he mea whakarihariha anake ki a Ihowa.
11 Aun el niño es conocido por sus obras, si su obra fuere limpia y recta.
He tamariki nei ano ka mohiotia ki ana hanga, he ma ranei, he tika ranei tana mahi.
12 El oído que oye, y el ojo que ve; el SEÑOR hizo ambas cosas.
Ko te taringa rongo, ko te kanohi titiro, na Ihowa raua ngatahi i hanga.
13 No ames el sueño, para que no te empobrezcas; abre tus ojos, y te saciarás de pan.
Kaua e matenuitia te moe, kei rawakoretia koe; titiro ou kanohi, a ka makona koe i te taro.
14 El que compra dice: Malo es, malo es; mas cuando se aparta, se alaba.
Ehara ehara, e ai ta te kaihoko: tona haerenga atu ia, kei te whakamanamana.
15 Hay oro y multitud de piedras preciosas; mas los labios sabios son vaso precioso.
He koura tena me te tini o te rupi; engari he taonga utu nui nga ngutu o te matauranga.
16 Quítale su ropa al que salió por fiador del extraño; y tómale prenda al que fía la extraña.
Tangohia te kakahu o te kaiwhakakapi mo te tangata ke; puritia hoki te tangata i taunahatia hei whakakapi mo nga tangata ke.
17 Sabroso es al hombre el pan de mentira; mas después su boca será llena de cascajo.
He reka ki te tangata te taro o te teka; muri iho ka ki tona mangai i te kirikiri.
18 Los pensamientos con el consejo se ordenan; y con sabios consejos se hace la guerra.
Ma te runanga ka u ai nga whakaaro; kia pai hoki te ngarahu ina anga ki te whawhai.
19 El que descubre el secreto, en chismes anda; no te entremetas, pues, con el que lisonjea con sus labios.
Ko te tangata e kopikopiko ana ki te kawekawe korero, ka whakina e ia nga korero ngaro: na reira kaua e raweke atu ki te tangata ngutu hamama.
20 El que maldice a su padre o a su madre, su candela será apagada en oscuridad tenebrosa.
Ko te tangata e kanga ana i tona papa, i tona whaea, ka tineia tona rama i roto i te pouri kerekere.
21 La herencia adquirida de prisa al principio, su postrimería no será bendita.
I te timatanga e hohoro mai pea te taonga; e kore ia tona mutunga e whakapaingia.
22 No digas, yo me vengaré; espera al SEÑOR, y él te salvará.
Kaua e mea, Ka utua e ahau te kino: taria ta Ihowa, a kei a ia he oranga mou.
23 Abominación son al SEÑOR las pesas dobles; y el peso falso no es bueno.
He mea whakarihariha ki a Ihowa nga taimaha rere ke; a e kore hoki te pauna tinihanga e pai.
24 Del SEÑOR son los pasos del hombre; ¿cómo, pues, entenderá el hombre su camino?
Na Ihowa nga haereerenga o te tangata: na ma te aha te tangata ka matau ai ki tona ara?
25 Lazo es al hombre el devorar lo santo, y andar pesquisando después de los votos.
Hei rore ki te tangata te oho noa ake ki te mea, He tapu! a, i muri i nga ki taurangi, kia uiui.
26 El rey sabio esparce los impíos; y sobre ellos hace rodar la rueda.
Ka titaritaria e te kingi whakaaro nui te hunga kino, a ka hurihia hoki e ia te wira patu witi ki runga ki a ratou.
27 Candela del SEÑOR es el aliento del hombre que escudriña lo secreto del vientre.
He rama na Ihowa te manawa o te tangata, e rapu ana i nga mea katoa i roto rawa i te kopu.
28 Clemencia y verdad guardan al rey; y con misericordia sustenta su trono.
Hei kaitiaki mo te kingi te atawhai me te pono; e tautokona ake ana hoki tona torona e te atawhai.
29 La gloria de los jóvenes es su fortaleza, y la hermosura de los viejos su vejez.
Ko te kororia o nga taitama ko to ratou kaha: a, ko te ataahua o nga kaumatua ko te upoko hina.
30 Las señales de las heridas pasadas son medicina para curar lo malo; y las vivas amonestaciones llegan a lo más secreto del vientre.
E tahia atu ana te kino e nga karawarawa o te patunga; a e tae rawa ana nga whiu ki nga wahi o roto rawa o te kopu.

< Proverbios 20 >