Proverbios 18
1 Segun su antojo busca el que se desvía; en toda doctrina se envolverá.
Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
2 No toma placer el loco en la inteligencia, sino en lo que descubre su corazón.
Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
3 Cuando viene el impío, viene también el menosprecio, y con el deshonrador la afrenta.
Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
4 Aguas profundas son las palabras de la boca del hombre; y arroyo revertiente, la fuente de la sabiduría.
Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
5 Tener respeto a la persona del impío, para hacer caer al justo de su derecho, no es bueno.
Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
6 Los labios del loco vienen con pleito; y su boca a plaga llama.
Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
7 La boca del loco es quebrantamiento para sí, y sus labios son lazos para su alma.
Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
8 Las palabras del chismoso parecen blandas, mas ellas descienden hasta lo íntimo del vientre.
Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
9 También el que es negligente en su obra es hermano del gran desolador.
Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
10 Torre fuerte es el nombre del SEÑOR; a él correrá el justo, y será levantado.
Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
11 Las riquezas del rico son la ciudad de su fortaleza, y como un muro alto en su imaginación.
Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
12 Antes del quebrantamiento se eleva el corazón del hombre, y antes de la honra es el abatimiento.
Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
13 El que responde palabra antes de oír, le es locura y oprobio.
Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
14 El espíritu del hombre soportará su enfermedad; mas ¿quién soportará al espíritu quebrantado?
Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
15 El corazón del entendido adquiere sabiduría; y el oído de los sabios busca la ciencia.
Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
16 El don del hombre le ensancha el camino, y le lleva delante de los grandes.
Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
17 El justo es el primero en su pleito; y su adversario viene, y le busca.
Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
18 La suerte pone fin a los pleitos, y desparte los fuertes.
Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
19 El hermano ofendido es más tenaz que una ciudad fuerte; y las contiendas de los hermanos son como cerrojos de alcázar.
Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
20 Del fruto de la boca del hombre se llenará su vientre; se saciará del producto de sus labios.
Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
21 La muerte y la vida están en poder de la lengua; y el que la ama comerá de sus frutos.
Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
22 El que halló esposa halló el bien, y alcanzó la benevolencia del SEÑOR.
Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
23 El pobre habla con ruegos; mas el rico responde durezas.
Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
24 El hombre que tiene amigos, ha de mostrarse amigo; y amigo hay más unido que un hermano.
Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
