< Proverbios 18 >
1 Segun su antojo busca el que se desvía; en toda doctrina se envolverá.
Vlastitoj požudi popušta onaj tko zastranjuje, i svađa se usprkos svakom razboru.
2 No toma placer el loco en la inteligencia, sino en lo que descubre su corazón.
Bezumnomu nije mio razum; stalo mu je dati srcu oduška.
3 Cuando viene el impío, viene también el menosprecio, y con el deshonrador la afrenta.
Kad dolazi opačina, dolazi i prezir i bruka sa sramotom.
4 Aguas profundas son las palabras de la boca del hombre; y arroyo revertiente, la fuente de la sabiduría.
Duboke su vode riječi iz usta nečijih, izvor mudrosti bujica što se razlijeva.
5 Tener respeto a la persona del impío, para hacer caer al justo de su derecho, no es bueno.
Ne valja se obazirati na opaku osobu, da se pravedniku nanese nepravda na sudu.
6 Los labios del loco vienen con pleito; y su boca a plaga llama.
Bezumnikove se usne upuštaju u svađu i njegova usta izazivlju udarce.
7 La boca del loco es quebrantamiento para sí, y sus labios son lazos para su alma.
Bezumnomu su propast vlastita usta i usne su mu zamka životu.
8 Las palabras del chismoso parecen blandas, mas ellas descienden hasta lo íntimo del vientre.
Klevetnikove su riječi kao poslastice: spuštaju se u dno utrobe.
9 También el que es negligente en su obra es hermano del gran desolador.
Tko je nemaran u svom poslu, brat je onomu koji rasipa.
10 Torre fuerte es el nombre del SEÑOR; a él correrá el justo, y será levantado.
Tvrda je kula ime Jahvino: njemu se pravednik utječe i nalazi utočišta.
11 Las riquezas del rico son la ciudad de su fortaleza, y como un muro alto en su imaginación.
Bogatstvo je bogatašu njegova tvrđava i kao visok zid u mašti njegovoj.
12 Antes del quebrantamiento se eleva el corazón del hombre, y antes de la honra es el abatimiento.
Pred slomom se oholi srce čovječje, a pred slavom ide poniznost.
13 El que responde palabra antes de oír, le es locura y oprobio.
Tko odgovara prije nego što sasluša, na ludost mu je i sramotu.
14 El espíritu del hombre soportará su enfermedad; mas ¿quién soportará al espíritu quebrantado?
Kad je čovjek bolestan, njegov ga duh podiže, a ubijen duh tko će podići?
15 El corazón del entendido adquiere sabiduría; y el oído de los sabios busca la ciencia.
Razumno srce stječe znanje i uho mudrih traži znanje.
16 El don del hombre le ensancha el camino, y le lleva delante de los grandes.
Dar čovjeku otvara put i vodi ga pred velikaše.
17 El justo es el primero en su pleito; y su adversario viene, y le busca.
Prvi je pravedan u svojoj parnici, a kad dođe njegov protivnik, opovrgne ga.
18 La suerte pone fin a los pleitos, y desparte los fuertes.
Ždrijeb poravna svađe, pa i među moćnicima odlučuje.
19 El hermano ofendido es más tenaz que una ciudad fuerte; y las contiendas de los hermanos son como cerrojos de alcázar.
Uvrijeđen brat jači je od tvrda grada i svađe su kao prijevornice na tvrđavi.
20 Del fruto de la boca del hombre se llenará su vientre; se saciará del producto de sus labios.
Svatko siti trbuh plodom usta svojih, nasićuje se rodom usana svojih.
21 La muerte y la vida están en poder de la lengua; y el que la ama comerá de sus frutos.
Smrt i život u vlasti su jeziku, a tko ga miluje, jede od ploda njegova.
22 El que halló esposa halló el bien, y alcanzó la benevolencia del SEÑOR.
Tko je našao ženu, našao je sreću i stekao milost od Jahve.
23 El pobre habla con ruegos; mas el rico responde durezas.
Ponizno moleći govori siromah, a grubo odgovara bogataš.
24 El hombre que tiene amigos, ha de mostrarse amigo; y amigo hay más unido que un hermano.
Ima prijatelja koji vode u propast, a ima i prijatelja privrženijih od brata.