Proverbios 15
1 La respuesta suave quita la ira; mas la palabra áspera hace subir el furor.
Η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν· αλλ' ο λυπηρός λόγος διεγείρει οργήν.
2 La lengua de los sabios adornará la sabiduría; mas la boca de los locos hablará locura.
Η γλώσσα των σοφών καλλωπίζει την γνώσιν· το στόμα δε των αφρόνων εξερεύγεται μωρίαν.
3 Los ojos del SEÑOR están en todo lugar, mirando a los malos y a los buenos.
Οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι εν παντί τόπω, παρατηρούντες κακούς και αγαθούς.
4 La sana lengua es árbol de vida; mas la perversidad en ella es una brecha en el espíritu.
Η υγιαίνουσα γλώσσα είναι δένδρον ζωής· η δε διεστραμμένη, σύντριψις εις το πνεύμα.
5 El loco menosprecia el castigo de su padre; mas el que guarda la corrección, saldrá cuerdo.
Ο άφρων καταφρονεί την διδασκαλίαν του πατρός αυτού· ο δε φυλάττων έλεγχον είναι φρόνιμος.
6 En la casa del justo hay gran provisión; pero turbación en los frutos del impío.
Εν τω οίκω του δικαίου είναι θησαυρός πολύς· εις δε το εισόδημα του ασεβούς διασκορπισμός.
7 Los labios de los sabios esparcen sabiduría; mas no así el corazón de los locos.
Τα χείλη των σοφών διαδίδουσι γνώσιν· αλλ' η καρδία των αφρόνων δεν είναι ούτως.
8 El sacrificio de los impíos es abominación al SEÑOR; mas la oración de los rectos es su gozo.
Η θυσία των ασεβών είναι βδέλυγμα εις τον Κύριον· αλλ' η δέησις των ευθέων ευπρόσδεκτος εις αυτόν.
9 Abominación es al SEÑOR el camino del impío; mas él ama al que sigue justicia.
Βδέλυγμα είναι εις τον Κύριον η οδός του ασεβούς· αγαπά δε τον θηρεύοντα την δικαιοσύνην.
10 El castigo es molesto al que deja el camino; mas el que aborreciere la corrección, morirá.
Η διδασκαλία είναι δυσάρεστος εις τον εγκαταλείποντα την οδόν· ο μισών τον έλεγχον θέλει τελευτήσει.
11 El infierno y la perdición están delante del SEÑOR; ¡cuánto más los corazones de los hombres! (Sheol h7585)
Ο άδης και η απώλεια είναι έμπροσθεν του Κυρίου· πόσω μάλλον αι καρδίαι των υιών των ανθρώπων; (Sheol h7585)
12 El burlador no ama al que le corrige; ni se allega a los sabios.
Ο χλευαστής δεν αγαπά τον ελέγχοντα αυτόν, ουδέ θέλει υπάγει προς τους σοφούς.
13 El corazón alegre hermosea el rostro; mas por el dolor de corazón el espíritu se abate.
Καρδία ευφραινομένη ιλαρύνει το πρόσωπον· υπό δε της λύπης της καρδίας καταθλίβεται το πνεύμα.
14 El corazón entendido busca la sabiduría; mas la boca de los locos pace locura.
Η καρδία του συνετού ζητεί γνώσιν· το δε στόμα των αφρόνων βόσκει μωρίαν.
15 Todos los días del pobre son trabajosos; mas el de buen corazón tiene un convite continuo.
Πάσαι αι ημέραι του τεθλιμμένου είναι κακαί· ο δε ευφραινόμενος την καρδίαν έχει ευωχίαν παντοτεινήν.
16 Mejor es lo poco con el temor del SEÑOR, que el gran tesoro donde hay turbación.
Καλήτερον το ολίγον εν φόβω Κυρίου, παρά θησαυροί πολλοί και ταραχή εν αυτοίς.
17 Mejor es la comida de legumbres donde hay amor, que de buey engordado donde hay odio.
Καλήτερον ξενισμός λαχάνων μετά αγάπης, παρά μόσχος σιτευτός μετά μίσους.
18 El hombre iracundo revolverá contiendas; mas el que tarde se enoja, apaciguará la rencilla.
Ο θυμώδης άνθρωπος διεγείρει μάχας· ο δε μακρόθυμος καταπαύει έριδας.
19 El camino del perezoso es como seto de espinos; mas la vereda de los rectos como una calzada.
Η οδός του οκνηρού είναι ως πεφραγμένη από ακάνθας· αλλ' η οδός των ευθέων είναι εξωμαλισμένη.
20 El hijo sabio alegra al padre; mas el hombre loco menosprecia a su madre.
Υιός σοφός ευφραίνει πατέρα· ο δε μωρός άνθρωπος καταφρονεί την μητέρα αυτού.
21 La locura es alegría al falto de entendimiento; mas el hombre entendido enderezará su caminar.
Η μωρία είναι χαρά εις τον ενδεή φρενών· ο δε συνετός άνθρωπος περιπατεί ορθώς.
22 Los pensamientos son frustrados donde no hay consejo; mas en la multitud de consejeros se afirman.
Όπου συμβούλιον δεν υπάρχει, οι σκοποί ματαιόνονται· εν δε τω πλήθει των συμβούλων στερεόνονται.
23 El hombre se alegra con la respuesta de su boca; y la palabra a su tiempo, ¡cuán buena es!
Χαρά εις τον άνθρωπον διά την απόκρισιν του στόματος αυτού, και λόγος εν καιρώ, πόσον καλός είναι.
24 El camino de la vida es cuesta arriba al entendido, para apartarse del infierno abajo. (Sheol h7585)
Η οδός της ζωής εις τον συνετόν είναι προς τα άνω, διά να εκκλίνη από του άδου κάτω. (Sheol h7585)
25 El SEÑOR asolará la casa de los soberbios; mas él afirmará la heredad de la viuda.
Ο Κύριος καταστρέφει τον οίκον των υπερηφάνων· στερεόνει δε το όριον της χήρας.
26 Abominación son al SEÑOR los pensamientos del malo; mas el hablar de los limpios es limpio.
Οι λογισμοί του πονηρού είναι βδέλυγμα εις τον Κύριον· των δε καθαρών οι λόγοι ευάρεστοι.
27 Alborota su casa el codicioso; mas el que aborrece las dádivas vivirá.
Ο δωρολήπτης ταράττει τον οίκον αυτού· αλλ' όστις μισεί τα δώρα θέλει ζήσει.
28 El corazón del justo piensa para responder; mas la boca de los impíos derrama malas cosas.
Η καρδία του δικαίου προμελετά διά να αποκριθή· το δε στόμα των ασεβών εξερεύγεται κακά.
29 Lejos está el SEÑOR de los impíos; mas él oye la oración de los justos.
Ο Κύριος είναι μακράν από των ασεβών· εισακούει δε της δεήσεως των δικαίων.
30 La luz de los ojos alegra el corazón; y la buena fama engorda los huesos.
Το φως των οφθαλμών ευφραίνει την καρδίαν· και η καλή φήμη παχύνει τα οστά.
31 La oreja que escucha la corrección de vida, entre los sabios morará.
Το ωτίον, το οποίον ακούει τον έλεγχον της ζωής, διατρίβει μεταξύ των σοφών.
32 El que tiene en poco el castigo, menosprecia su alma; mas el que escucha la corrección, tiene corazón entendido.
Όστις απωθεί την διδασκαλίαν, αποστρέφεται την ψυχήν αυτού· αλλ' όστις ακούει τον έλεγχον, αποκτά σύνεσιν.
33 El temor del SEÑOR es enseñanza de sabiduría; y delante de la honra está la humildad.
Ο φόβος του Κυρίου είναι διδασκαλία σοφίας· και η ταπείνωσις προπορεύεται της δόξης.
