< Proverbios 11 >

1 El peso falso abominación es al SEÑOR; mas la pesa cabal le agrada.
Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.
2 Cuando vino la soberbia, vino también la deshonra; mas con los humildes es la sabiduría.
Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.
3 La perfección de los rectos los encaminará; mas la perversidad de los pecadores los echará a perder.
Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.
4 No aprovecharán las riquezas en el día de la ira; mas la justicia librará de la muerte.
Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.
5 La justicia del perfecto enderezará su camino; mas el impío por su impiedad caerá.
Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.
6 La justicia de los rectos los librará; mas los pecadores en su pecado serán presos.
Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.
7 Cuando muere el hombre impío, perece su esperanza; y la esperanza de los malos perecerá.
Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.
8 El justo es librado de la tribulación; mas el impío entra en lugar suyo.
Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.
9 El hipócrita con la boca daña a su prójimo; mas los justos son librados con la sabiduría.
Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.
10 En el bien de los justos la ciudad se alegra; mas cuando los impíos perecen, hay fiestas.
Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.
11 Por la bendición de los rectos la ciudad será engrandecida; mas por la boca de los impíos ella será trastornada.
Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.
12 El que carece de entendimiento, menosprecia a su prójimo; mas el hombre prudente calla.
Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.
13 El que anda en chismes, descubre el secreto; mas el de espíritu fiel encubre la cosa.
Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.
14 Cuando faltaren la inteligencia, caerá el pueblo; mas en la multitud de consejeros hay salud.
Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.
15 Con ansiedad será afligido el que fiare al extraño; mas el que aborreciere las fianzas vivirá confiado.
Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.
16 La mujer graciosa tendrá honra; y los fuertes tendrán riquezas.
Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.
17 A su alma hace bien el hombre misericordioso; mas el cruel atormenta su carne.
Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.
18 El impío hace obra falsa; mas el que sembrare justicia, tendrá galardón firme.
Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.
19 Como la justicia es para vida, así el que sigue el mal es para su muerte.
Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.
20 Abominación son al SEÑOR los perversos de corazón; mas los perfectos de camino le son agradables.
Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.
21 Por más pactos que tenga hechos con la muerte, el malo no será absuelto; mas la simiente de los justos escapará.
Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.
22 Zarcillo de oro en la nariz del puerco es la mujer hermosa y apartada de razón.
Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.
23 El deseo de los justos solamente es bueno; mas la esperanza de los impíos es enojo.
Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.
24 Hay quienes reparten, y les es añadido más; y hay quienes retienen más de lo que es justo, mas vienen a pobreza.
Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.
25 El alma de bendición a los demás será engordada; y el que saciare, él también será saciado.
Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.
26 Al que retiene el grano, el pueblo lo maldecirá; mas bendición será sobre la cabeza del que vende.
Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.
27 El que madruga al bien, hallará favor; mas al que busca el mal, éste le vendrá.
Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.
28 El que confía en sus riquezas, caerá; mas los justos reverdecerán como ramos.
Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.
29 El que turba su casa heredará viento; y el loco será siervo del sabio de corazón.
Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.
30 El fruto del justo es árbol de vida; y el que gana almas, es sabio.
’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.
31 Ciertamente el justo será recompensado en la tierra; ¡cuánto más el impío y el pecador!
In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!

< Proverbios 11 >