< Abdías 1 >

1 Visión de Abdías. El Señor DIOS dijo así a Edom: Oído hemos el pregón del SEÑOR, y mensajero es enviado a los gentiles. Levantaos, y levantémonos contra ella en batalla.
Obadiya kɵrgǝn alamǝt kɵrünüx: — Rǝb Pǝrwǝrdigar Edom toƣruluⱪ mundaⱪ dǝydu: — (Biz Pǝrwǝrdigardin bu hǝwǝrni anglaxⱪa muyǝssǝr bolduⱪ) — «Bir ǝlqi ǝllǝr arisiƣa ǝwǝtildi; U: «Ornunglardin turunglar, biz uningƣa ⱪarxi jǝng ⱪilix üqün turayli!» — dǝp hǝwǝr beridu.
2 He aquí, pequeño te he hecho entre los gentiles; abatido serás tú en gran manera.
Mana, Mǝn seni ǝllǝr arisida kiqik ⱪildim; Sǝn [ǝllǝr arisida] ⱪattiⱪ kǝmsitilgǝn hǝlⱪ bolisǝn!
3 La soberbia de tu corazón te ha engañado, tú que moras en las hendiduras de las peñas, en tu altísima morada; que dices en tu corazón: ¿Quién me derribará a tierra?
Ⱨǝy tik ⱪiyaning yeriⱪliri iqidǝ turƣuqi, Turalƣusi yuⱪiri bolƣuqi, Kɵnglüngdǝ: «Kim meni yǝrgǝ qüxürǝlisun?!» degüqi, Kɵnglüngdiki tǝkǝbburluⱪ ɵzüngni aldap ⱪoydi!
4 Si te encaramares como águila, y si entre las estrellas pusieres tu nido, de ahí te derribaré, dijo el SEÑOR.
Sǝn bürküttǝk ɵzüngni yuⱪiri kɵtürsǝngmu, Qanggangni yultuzlar arisiƣa tizsangmu, Mǝn xu yǝrdin seni qüxürüwetimǝn, — dǝydu Pǝrwǝrdigar.
5 ¿Entraron por ventura ladrones a ti, o robadores de noche? (¡Cómo has sido destruido!) ¿No hurtaran lo que les bastaba? Pues si entraran a ti vendimiadores, aun dejaran algún rebusco.
Bulangqilar ⱪexingƣa kǝlsimu, Oƣrilar keqilǝp yeningƣa kirsimu, (Ⱨǝy, xunqǝ üzüp taxlinisǝn!) Ular ɵzlirigǝ quxluⱪla oƣrilaytti ǝmǝsmu? Üzüm üzgüqilǝr yeningƣa kǝlsimu, azraⱪ wasanglarni ⱪalduridu ǝmǝsmu?
6 ¡Cómo fueron escudriñadas las cosas de Esaú! Sus cosas escondidas fueron muy buscadas.
Biraⱪ Əsawning tǝǝlluⱪati ⱪandaⱪ ahturuldi! Uning yoxurun bayliⱪliri ⱪandaⱪ tepip qiⱪildi!
7 Hasta el término te hicieron llegar todos tus aliados; te han engañado los varones de tu paz, prevalecieron contra ti; los que comían tu pan, pusieron la llaga debajo de ti; no hay en ello entendimiento.
Barliⱪ ittipaⱪdaxliring seni qegrayingƣiqǝ ⱨǝydiwetidu; Sǝn bilǝn inaⱪ ɵtkǝnlǝr seni aldap, üstüngdin ƣǝlibǝ ⱪilidu; Neningni yegǝnlǝr sanga ⱪiltaⱪ ⱪuridu; [Sǝn] dǝrwǝⱪǝ yorutulmiƣandursǝn!
8 ¿No haré que perezcan en aquel día, dijo el SEÑOR, los sabios de Edom, y la prudencia del monte de Esaú?
Mǝn xu küni, — dǝydu Pǝrwǝrdigar, — Edomdin danixmǝnlǝrni, Əsawdin ǝⱪil-parasǝtni yoⱪatmamdimǝn?
9 Y tus valientes, oh Temán, serán amedrentados; porque todo hombre será talado del monte de Esaú por el estrago.
Xuning bilǝn palwanliring parakǝndǝ bolidu, i Teman, Xuning bilǝn Əsawning teƣidiki ⱨǝrbir adǝm ⱪirƣinqiliⱪta ⱪǝtl ⱪilinidu.
10 Por tu violencia en contra de tu hermano Jacob te cubrirá vergüenza, y serás talado para siempre.
Ukang Yaⱪupⱪa ⱪilƣan zulum-zorawanliⱪing tüpǝylidin, Iza-aⱨanǝt seni ⱪaplaydu; Sǝn mǝnggügǝ üzüp taxlinisǝn.
11 El día que estando tú delante, llevaban extraños cautivo su ejército, y los extraños entraban por sus puertas, y echaban suertes sobre Jerusalén, tú también eras como uno de ellos.
Sǝn bir qǝttǝ [pǝrwasiz] ⱪarap turƣan küni, Yǝni yaⱪa yurttikilǝr [buradiringning] mülkini bulap kǝtkǝn küni, Taipilǝr uning dǝrwaziliridin kirip Yerusalem üstigǝ qǝk taxliƣan küni, Sǝn ularning bir ǝzasiƣa ohxax bolƣansǝn.
12 Pues no debiste tú estar mirando en el día de tu hermano, el día en que fue extrañado; no te habías de alegrar de los hijos de Judá en el día que se perdieron, ni habías de ensanchar tu boca en el día de la angustia;
Biraⱪ ⱪerindixingning apǝtlik künigǝ pǝrwasiz ⱪarap turmasliⱪing kerǝk idi, Yǝⱨudaning balilirining ⱨalakǝt künidǝ huxal bolup kǝtmǝsliking kerǝk idi; Külpǝtlik künidǝ aƣzingni yoƣan ⱪilmasliⱪing kerǝk idi;
13 ni habías de entrar por la puerta de mi pueblo en el día de su quebrantamiento; ni habías tú tampoco de haber mirado su mal el día de su quebrantamiento, ni habían de echar mano a sus bienes el día de su quebrantamiento.
Ɵz hǝlⱪimni apǝt basⱪan künidǝ, ularning dǝrwazisiƣa kirmǝsliking kerǝk idi; Ularni apǝt basⱪan künidǝ ularning dǝrd-ǝlǝmigǝ erǝnsiz ⱪarap turmasliⱪing kerǝk idi, Apǝt basⱪan künidǝ ⱪolungni mal-mülkigǝ sozmasliⱪing kerǝk idi;
14 Ni habías de pararte en las encrucijadas, para matar a los que de ellos escapasen; ni habías de entregar los que quedaban en el día de angustia.
Sǝn xǝⱨǝrdin ⱪeqip ⱪutulƣanlarni üzüp taxlax üqün aqa yolda turmasliⱪing kerǝk idi; Külpǝt basⱪan künidǝ uningdin ⱪutulup ⱪalƣanlarni düxmǝngǝ tapxurmasliⱪing kerǝk idi.
15 Porque el día del SEÑOR está cercano sobre todos los gentiles; como tú hiciste se hará contigo; tu galardón volverá sobre tu cabeza.
Qünki Pǝrwǝrdigarning küni barliⱪ ǝllǝr üstigǝ qüxüxkǝ yeⱪin ⱪalƣandur; Sening baxⱪilarƣa ⱪilƣiningdǝk, sangimu xundaⱪ ⱪilinidu; Sanga tegixlik jaza ɵz bexingƣa qüxidu;
16 De la manera que vosotros bebisteis en mi santo monte, beberán, todos los gentiles de continuo; beberán, y engullirán, y serán como si no hubieran sido.
Qünki sǝn Ɵz muⱪǝddǝs teƣimda [ƣǝzipimni] iqkiningdǝk, Barliⱪ ǝllǝrmu xundaⱪ tohtawsiz iqidu; Bǝrⱨǝⱪ, ular iqidu, yutidu, Andin ular ⱨeq mǝwjut ǝmǝstǝk yoⱪap ketidu.
17 Mas en el Monte de Sion habrá salvamento, y será santidad, y la casa de Jacob, poseerá sus posesiones.
Biraⱪ Zion teƣi üstidǝ panaⱨ-ⱪutⱪuzulux bolidu, Taƣ pak-muⱪǝddǝs bolidu; Yaⱪup jǝmǝtining tǝǝlluⱪatliri ɵzigǝ tǝwǝ bolidu;
18 Y la casa de Jacob será fuego, y la casa de José será llama, y la casa de Esaú estopa, y los quemarán, y los consumirán; ni aun resto quedará en la casa de Esaú, porque el SEÑOR lo habló.
Wǝ Yaⱪup jǝmǝti ot, Yüsüp jǝmǝti yalⱪun, Əsaw jǝmǝti ularƣa pahal bolidu; [Ot wǝ yalⱪun] Əsaw jǝmǝti iqidǝ yeⱪilip, ularni yutup ketidu; Əsaw jǝmǝtidin ⱨeqbirsi ⱪalmaydu; Qünki Pǝrwǝrdigar xundaⱪ sɵz ⱪilƣan.
19 Y los del mediodía poseerán el monte de Esaú, y los llanos de los palestinos; poseerán también los campos de Efraín, y los campos de Samaria; y Benjamín a Galaad.
[Yǝⱨudaning] jǝnubidikilǝr Əsawning teƣiƣa igǝ bolidu; Xǝfǝlaⱨ tüzlǝnglikidikilǝr Filistiylǝrning zeminiƣa igǝ bolidu, Bǝrⱨǝⱪ, ular Əfraimning dalasi ⱨǝm Samariyǝning dalasiƣa igǝ bolidu; Binyamin Gileadⱪa igǝ bolidu;
20 Y los cautivos de este ejército de los hijos de Israel poseerán lo de los cananeos hasta Sarepta; y los cautivos de Jerusalén, que estarán en Sefarad, poseerán las ciudades del mediodía.
Sürgün bolƣanlardin ⱪelip ⱪalƣan Israillardin tǝrkib tapⱪan bu ⱪoxun Ⱪanaandikilǝrgǝ tǝwǝ bolƣan zeminƣa Zarǝfatⱪiqǝ igǝ bolidu; Sǝfaradta sürgündǝ turƣan Yerusalemdikilǝr bolsa jǝnubtiki xǝⱨǝrlǝrgǝ igǝ bolidu.
21 Y vendrán salvadores al Monte de Sion para juzgar al monte de Esaú; y el Reino será del SEÑOR.
Andin Zion teƣi üstigǝ ⱪutⱪuzƣuqilar qiⱪidu, Ular Əsaw teƣi üstidin ⱨɵküm süridu; Xuning bilǝn padixaⱨliⱪ Pǝrwǝrdigarƣa tǝwǝ bolidu!

< Abdías 1 >