San Mateo 20

1 Porque el Reino de los cielos es semejante a un hombre, padre de familia, que salió por la mañana a contratar obreros para su viña.

ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಮ್ ಏತಾದೃಶಾ ಕೇನಚಿದ್ ಗೃಹಸ್ಯೇನ ಸಮಂ, ಯೋಽತಿಪ್ರಭಾತೇ ನಿಜದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರೇ ಕೃಷಕಾನ್ ನಿಯೋಕ್ತುಂ ಗತವಾನ್|

2 Y habiéndose concertado con los obreros en un denario al día, los envió a su viña.

ಪಶ್ಚಾತ್ ತೈಃ ಸಾಕಂ ದಿನೈಕಭೃತಿಂ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಾಂಶಂ ನಿರೂಪ್ಯ ತಾನ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಪ್ರೇರಯಾಮಾಸ|

3 Y saliendo cerca de la hora tercera, vio otros que estaban en la plaza ociosos;

ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರಹರೈಕವೇಲಾಯಾಂ ಗತ್ವಾ ಹಟ್ಟೇ ಕತಿಪಯಾನ್ ನಿಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಾನವದತ್,

4 Y les dijo: Id también vosotros a mi viña, y os daré lo que fuere justo. Y ellos fueron.

ಯೂಯಮಪಿ ಮಮ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಯಾತ, ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಹಂ ಯೋಗ್ಯಭೃತಿಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ, ತತಸ್ತೇ ವವ್ರಜುಃ|

5 Salió otra vez cerca de las horas sexta y novena, e hizo lo mismo.

ಪುನಶ್ಚ ಸ ದ್ವಿತೀಯತೃತೀಯಯೋಃ ಪ್ರಹರಯೋ ರ್ಬಹಿ ರ್ಗತ್ವಾ ತಥೈವ ಕೃತವಾನ್|

6 Y saliendo cerca de la hora undécima, halló otros que estaban ociosos; y les dijo: ¿Por qué estáis aquí todo el día ociosos?

ತತೋ ದಣ್ಡದ್ವಯಾವಶಿಷ್ಟಾಯಾಂ ವೇಲಾಯಾಂ ಬಹಿ ರ್ಗತ್ವಾಪರಾನ್ ಕತಿಪಯಜನಾನ್ ನಿಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ಪೃಷ್ಟವಾನ್, ಯೂಯಂ ಕಿಮರ್ಥಮ್ ಅತ್ರ ಸರ್ವ್ವಂ ದಿನಂ ನಿಷ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣಸ್ತಿಷ್ಠಥ?

7 Le dicen: Porque nadie nos ha contratado. Les dijo: Id también vosotros a la viña, y recibiréis lo que fuere justo.

ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಅಸ್ಮಾನ್ ನ ಕೋಪಿ ಕರ್ಮಮಣಿ ನಿಯುಂಕ್ತೇ| ತದಾನೀಂ ಸ ಕಥಿತವಾನ್, ಯೂಯಮಪಿ ಮಮ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ಯಾತ, ತೇನ ಯೋಗ್ಯಾಂ ಭೃತಿಂ ಲಪ್ಸ್ಯಥ|

8 Y cuando fue la tarde del día, el señor de la viña dijo a su mayordomo: Llama a los obreros y págales el jornal, comenzando desde los postreros hasta los primeros.

ತದನನ್ತರಂ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಸಏವ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಪತಿರಧ್ಯಕ್ಷಂ ಗದಿವಾನ್, ಕೃಷಕಾನ್ ಆಹೂಯ ಶೇಷಜನಮಾರಭ್ಯ ಪ್ರಥಮಂ ಯಾವತ್ ತೇಭ್ಯೋ ಭೃತಿಂ ದೇಹಿ|

9 Y viniendo los que habían ido cerca de la hora undécima, recibieron cada uno un denario.

ತೇನ ಯೇ ದಣ್ಡದ್ವಯಾವಸ್ಥಿತೇ ಸಮಾಯಾತಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಏಕೈಕೋ ಜನೋ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಾಂಶಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತ್|

10 Y viniendo también los primeros, pensaron que habían de recibir más; pero también ellos recibieron cada uno un denario.

ತದಾನೀಂ ಪ್ರಥಮನಿಯುಕ್ತಾ ಜನಾ ಆಗತ್ಯಾನುಮಿತವನ್ತೋ ವಯಮಧಿಕಂ ಪ್ರಪ್ಸ್ಯಾಮಃ, ಕಿನ್ತು ತೈರಪಿ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಾಂಶೋಽಲಾಭಿ|

11 Y tomándolo, murmuraban contra el padre de la familia,

ತತಸ್ತೇ ತಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತೇನ ಕ್ಷೇತ್ರಪತಿನಾ ಸಾಕಂ ವಾಗ್ಯುದ್ಧಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಃ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ,

12 Diciendo: Estos postreros sólo han trabajado una hora, y los has hecho iguales a nosotros, que hemos llevado la carga y el calor del día.

ವಯಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ದಿನಂ ತಾಪಕ್ಲೇಶೌ ಸೋಢವನ್ತಃ, ಕಿನ್ತು ಪಶ್ಚಾತಾಯಾ ಸೇ ಜನಾ ದಣ್ಡದ್ವಯಮಾತ್ರಂ ಪರಿಶ್ರಾನ್ತವನ್ತಸ್ತೇಽಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಮಾನಾಂಶಾಃ ಕೃತಾಃ|

13 Y él respondiendo, dijo a uno de ellos: Amigo, no te hago agravio; ¿no te concertaste conmigo por un denario?

ತತಃ ಸ ತೇಷಾಮೇಕಂ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಹೇ ವತ್ಸ, ಮಯಾ ತ್ವಾಂ ಪ್ರತಿ ಕೋಪ್ಯನ್ಯಾಯೋ ನ ಕೃತಃ ಕಿಂ ತ್ವಯಾ ಮತ್ಸಮಕ್ಷಂ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಾಂಶೋ ನಾಙ್ಗೀಕೃತಃ?

14 Toma lo que es tuyo, y vete; pero quiero dar a este postrero, como a ti.

ತಸ್ಮಾತ್ ತವ ಯತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯಂ ತದಾದಾಯ ಯಾಹಿ, ತುಭ್ಯಂ ಯತಿ, ಪಶ್ಚಾತೀಯನಿಯುಕ್ತಲೋಕಾಯಾಪಿ ತತಿ ದಾತುಮಿಚ್ಛಾಮಿ|

15 ¿No me es lícito a mí hacer lo que quiero en mis cosas? o ¿es malo tu ojo, porque yo soy bueno?

ಸ್ವೇಚ್ಛಯಾ ನಿಜದ್ರವ್ಯವ್ಯವಹರಣಂ ಕಿಂ ಮಯಾ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ಮಮ ದಾತೃತ್ವಾತ್ ತ್ವಯಾ ಕಿಮ್ ಈರ್ಷ್ಯಾದೃಷ್ಟಿಃ ಕ್ರಿಯತೇ?

16 Así los primeros serán postreros, y los postreros primeros; porque muchos son llamados, mas pocos escogidos.

ಇತ್ಥಮ್ ಅಗ್ರೀಯಲೋಕಾಃ ಪಶ್ಚತೀಯಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಪಶ್ಚಾತೀಯಜನಾಶ್ಚಗ್ರೀಯಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಅಹೂತಾ ಬಹವಃ ಕಿನ್ತ್ವಲ್ಪೇ ಮನೋಭಿಲಷಿತಾಃ|

17 Y subiendo Jesús a Jerusalén, tomó sus doce discípulos aparte en el camino, y les dijo:

ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಗಚ್ಛನ್ ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯೇ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಏಕಾನ್ತೇ ವಭಾಷೇ,

18 He aquí subimos a Jerusalén, y el Hijo del hombre será entregado a los príncipes de los sacerdotes y a los escribas, y le condenarán a muerte;

ಪಶ್ಯ ವಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಯಾಮಃ, ತತ್ರ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಧ್ಯಾಪಕಾನಾಂ ಕರೇಷು ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಃ ಸಮರ್ಪಿಷ್ಯತೇ;

19 y le entregarán a los gentiles para que le escarnezcan, y azoten, y cuelguen en un madero; mas al tercer día resucitará.

ತೇ ಚ ತಂ ಹನ್ತುಮಾಜ್ಞಾಪ್ಯ ತಿರಸ್ಕೃತ್ಯ ವೇತ್ರೇಣ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಂ ಕ್ರುಶೇ ಧಾತಯಿತುಞ್ಚಾನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸ ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾಪಿಷ್ಯತೇ|

20 Entonces se llegó a él la madre de los hijos de Zebedeo con sus hijos, adorando, y pidiéndole algo.

ತದಾನೀಂ ಸಿವದೀಯಸ್ಯ ನಾರೀ ಸ್ವಪುತ್ರಾವಾದಾಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಏತ್ಯ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಕಞ್ಚನಾನುಗ್ರಹಂ ತಂ ಯಯಾಚೇ|

21 Y él le dijo: ¿Qué quieres? Ella le dijo: Di que se sienten estos dos hijos míos, el uno a tu mano derecha, y el otro a tu izquierda, en tu Reino.

ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯಾಚಸೇ? ತತಃ ಸಾ ಬಭಾಷೇ, ಭವತೋ ರಾಜತ್ವೇ ಮಮಾನಯೋಃ ಸುತಯೋರೇಕಂ ಭವದ್ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ದ್ವಿತೀಯಂ ವಾಮಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತು|

22 Entonces Jesús respondiendo, dijo: No sabéis lo que pedís; ¿podéis beber el vaso que yo tengo de beber, y ser bautizados del bautismo de que yo soy bautizado? Y ellos le dicen: Podemos.

ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಯದ್ ಯಾಚ್ಯತೇ, ತನ್ನ ಬುಧ್ಯತೇ, ಅಹಂ ಯೇನ ಕಂಸೇನ ಪಾಸ್ಯಾಮಿ ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಂ ತೇನ ಪಾತುಂ ಶಕ್ಯತೇ? ಅಹಞ್ಚ ಯೇನ ಮಜ್ಜೇನೇನ ಮಜ್ಜಿಷ್ಯೇ, ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಂ ತೇನ ಮಜ್ಜಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ? ತೇ ಜಗದುಃ ಶಕ್ಯತೇ|

23 Y él les dice: A la verdad mi vaso beberéis, y del bautismo de que yo soy bautizado, seréis bautizados; mas el sentaros a mi mano derecha y a mi izquierda, no es mío darlo, sino a los que está aparejado por mi Padre.

ತದಾ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಯುವಾಂ ಮಮ ಕಂಸೇನಾವಶ್ಯಂ ಪಾಸ್ಯಥಃ, ಮಮ ಮಜ್ಜನೇನ ಚ ಯುವಾಮಪಿ ಮಜ್ಜಿಷ್ಯೇಥೇ, ಕಿನ್ತು ಯೇಷಾಂ ಕೃತೇ ಮತ್ತಾತೇನ ನಿರೂಪಿತಮ್ ಇದಂ ತಾನ್ ವಿಹಾಯಾನ್ಯಂ ಕಮಪಿ ಮದ್ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ವಾಮಪಾರ್ಶ್ವೇ ಚ ಸಮುಪವೇಶಯಿತುಂ ಮಮಾಧಿಕಾರೋ ನಾಸ್ತಿ|

24 Cuando los diez oyeron esto, se enojaron con los dos hermanos.

ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾನ್ಯೇ ದಶಶಿಷ್ಯಾಸ್ತೌ ಭ್ರಾತರೌ ಪ್ರತಿ ಚುಕುಪುಃ|

25 Entonces Jesús llamándolos, dijo: Ya sabéis que los príncipes de los gentiles se enseñorean sobre ellos, y los que son grandes ejercen sobre ellos potestad.

ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಃ ಸ್ವಸಮೀಪಂ ತಾನಾಹೂಯ ಜಗಾದ, ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ನರಪತಯಸ್ತಾನ್ ಅಧಿಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ, ಯೇ ತು ಮಹಾನ್ತಸ್ತೇ ತಾನ್ ಶಾಸತಿ, ಇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ|

26 Mas entre vosotros no será así; sino el que quisiere entre vosotros hacerse grande, será vuestro servidor;

ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ನ ತಥಾ ಭವೇತ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಮಹಾನ್ ಬುಭೂಷತಿ, ಸ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸೇವೇತ;

27 Y el que quisiere entre vosotros ser el primero, será vuestro siervo;

ಯಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಮುಖ್ಯೋ ಬುಭೂಷತಿ, ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ದಾಸೋ ಭವೇತ್|

28 como el Hijo del hombre no vino para ser servido, sino para servir, y para dar su vida en rescate por muchos.

ಇತ್ಥಂ ಮನುಜಪುತ್ರಃ ಸೇವ್ಯೋ ಭವಿತುಂ ನಹಿ, ಕಿನ್ತು ಸೇವಿತುಂ ಬಹೂನಾಂ ಪರಿತ್ರಾಣಮೂಲ್ಯಾರ್ಥಂ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ದಾತುಞ್ಚಾಗತಃ|

29 Entonces saliendo ellos de Jericó, le seguía gran multitud.

ಅನನ್ತರಂ ಯಿರೀಹೋನಗರಾತ್ ತೇಷಾಂ ಬಹಿರ್ಗಮನಸಮಯೇ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ವವ್ರಜುಃ|

30 Y he aquí dos ciegos sentados junto al camino, cuando oyeron que Jesús pasaba, clamaron, diciendo: Señor, Hijo de David, ten misericordia de nosotros.

ಅಪರಂ ವರ್ತ್ಮಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪವಿಶನ್ತೌ ದ್ವಾವನ್ಧೌ ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಯೀಶೋ ರ್ಗಮನಂ ನಿಶಮ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಆವಯೋ ರ್ದಯಾಂ ವಿಧೇಹಿ|

31 Y la multitud les reñía para que callasen; pero ellos clamaban más, diciendo: Señor, Hijo de David, ten misericordia de nosotros.

ತತೋ ಲೋಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತುಷ್ಣೀಮ್ಭವತಮಿತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತೌ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ; ತಥಾಪಿ ತೌ ಪುನರುಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಆವಾಂ ದಯಸ್ವ|

32 Y parándose Jesús, los llamó, y dijo: ¿Qué queréis que haga por vosotros?

ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಃ ಸ್ಥಗಿತಃ ಸನ್ ತಾವಾಹೂಯ ಭಾಷಿತವಾನ್, ಯುವಯೋಃ ಕೃತೇ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತರ್ವ್ಯಂ? ಯುವಾಂ ಕಿಂ ಕಾಮಯೇಥೇ?

33 Ellos le dicen: Señor, que sean abiertos nuestros ojos.

ತದಾ ತಾವುಕ್ತವನ್ತೌ, ಪ್ರಭೋ ನೇತ್ರಾಣಿ ನೌ ಪ್ರಸನ್ನಾನಿ ಭವೇಯುಃ|

34 Entonces Jesús, teniendo misericordia de ellos, les tocó los ojos, y luego sus ojos recibieron la vista; y le siguieron.

ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತೌ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಮನ್ನಃ ಸನ್ ತಯೋ ರ್ನೇತ್ರಾಣಿ ಪಸ್ಪರ್ಶ, ತೇನೈವ ತೌ ಸುವೀಕ್ಷಾಞ್ಚಕ್ರಾತೇ ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಜಗ್ಮುತುಶ್ಚ|