< San Mateo 12 >

1 En aquel tiempo iba Jesús por los sembrados en día de sábado; y sus discípulos tenían hambre, y comenzaron a coger espigas, y a comer.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ਼੍ਸ੍ਯਮਧ੍ਯੇਨ ਗੱਛਤਿ, ਤਦਾ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾ ਬੁਭੁਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ਼੍ਸ੍ਯਮਞ੍ਜਰੀਸ਼੍ਛਤ੍ਵਾ ਛਿਤ੍ਵਾ ਖਾਦਿਤੁਮਾਰਭਨ੍ਤ|
2 Y viéndolo los fariseos, le dijeron: He aquí tus discípulos hacen lo que no es lícito hacer en sábado.
ਤਦ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਜਗਦੁਃ, ਪਸ਼੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਦੇਵ ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|
3 Y él les dijo: ¿No habéis leído qué hizo David, teniendo él hambre y los que con él estaban;
ਸ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਵਦਤ, ਦਾਯੂਦ੍ ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਨਸ਼੍ਚ ਬੁਭੁਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਾਪਾਠਿ?
4 cómo entró en la Casa de Dios, y comió los panes de la proposición, que no le era lícito comer, ni a los que estaban con él, sino sólo a los sacerdotes?
ਯੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨੀਯਾਃ ਪੂਪਾਃ ਯਾਜਕਾਨ੍ ਵਿਨਾ ਤਸ੍ਯ ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਮਨੁਜਾਨਾਞ੍ਚਾਭੋਜਨੀਯਾਸ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਾਵਾਸੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇਨ ਤੇਨ ਭੁਕ੍ਤਾਃ|
5 O ¿no habéis leído en la ley, que los sábados en el Templo los sacerdotes profanan el sábado, y son sin culpa?
ਅਨ੍ਯੱਚ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੀਯੰ ਨਿਯਮੰ ਲਙ੍ਵਨ੍ਤੋਪਿ ਯਾਜਕਾ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮਧ੍ਯੇ ਕਿਮਿਦਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਪਠਿਤੰ?
6 Pues os digo que uno mayor que el Templo está aquí.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਮਨ੍ਦਿਰਾਦਪਿ ਗਰੀਯਾਨ੍ ਏਕ ਆਸ੍ਤੇ|
7 Mas si supieseis qué es: Misericordia quiero y no sacrificio, no condenarías a los inocentes:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਯਾਯਾਂ ਮੇ ਯਥਾ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰ੍ਨ ਤਥਾ ਯਜ੍ਞਕਰ੍ੰਮਣਿ| ਏਤਦ੍ਵਚਨਸ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਯਦਿ ਯੁਯਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਸਿਸ਼਼੍ਟ ਤਰ੍ਹਿ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣੋ ਨਾਕਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟ|
8 Porque Señor aún del sábado, es el Hijo del hombre.
ਅਨ੍ਯੱਚ ਮਨੁਜਸੁਤੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਸ੍ਯਾਪਿ ਪਤਿਰਾਸ੍ਤੇ|
9 Y partiendo de allí, vino a la sinagoga de ellos.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਜਨਭਵਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਤਦਾਨੀਮ੍ ਏਕਃ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਕਰਾਮਯਵਾਨ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
10 Y he aquí había allí un hombre que tenía una mano seca; y le preguntaron, diciendo: ¿Es lícito curar en sábado?, por acusarle.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਪਵਦਿਤੁੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਃ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨਿਰਾਮਯਤ੍ਵੰ ਕਰਣੀਯੰ ਨ ਵਾ?
11 Y él les dijo: ¿Qué hombre habrá de vosotros, que tenga una oveja, y si cayere ésta en una fosa en sábado, no le eche mano, y la levante?
ਤੇਨ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਯਦਿ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਅਵਿ ਰ੍ਗਰ੍ੱਤੇ ਪਤਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਯਸ੍ਤੰ ਘ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨ ਤੋਲਯਤਿ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਮਨੁਜੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕ ਆਸ੍ਤੇ?
12 Pues ¿cuánto más vale un hombre que una oveja? Así que, lícito es en los sábados hacer bien.
ਅਵੇ ਰ੍ਮਾਨਵਃ ਕਿੰ ਨਹਿ ਸ਼੍ਰੇਯਾਨ੍? ਅਤੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਹਿਤਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|
13 Entonces dijo a aquel hombre: Extiende tu mano. Y él la extendió, y fue restituida sana como la otra.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਤੰ ਮਾਨਵੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰਯ; ਤੇਨ ਕਰੇ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤੇ ਸੋਨ੍ਯਕਰਵਤ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
14 Y salidos los fariseos, tuvieron consejo contra él para destruirle.
ਤਦਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਬਹਿਰ੍ਭੂਯ ਕਥੰ ਤੰ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤਿ ਕੁਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਚਕ੍ਰੁਃ|
15 Mas sabiéndolo Jesús, se apartó de allí; y le siguieron grandes multitudes, y sanaba a todos.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਨਾਨ੍ਤਰੰ ਗਤਵਾਨ੍; ਅਨ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਬਹੁਨਰੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਤਾਨ੍ ਸ ਨਿਰਾਮਯਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍,
16 Y él les encargaba rigurosamente que no le descubriesen;
ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨ ਪਰਿਚਾਯਯਤ|
17 para que se cumpliese lo que estaba dicho por el profeta Isaías, que dijo:
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਮ ਪ੍ਰੀਯੋ ਮਨੋਨੀਤੋ ਮਨਸਸ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਕਾਰਕਃ| ਮਦੀਯਃ ਸੇਵਕੋ ਯਸ੍ਤੁ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਤੰ ਸਮੀਕ੍ਸ਼਼ਤਾਂ| ਤਸ੍ਯੋਪਰਿ ਸ੍ਵਕੀਯਾਤ੍ਮਾ ਮਯਾ ਸੰਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| ਤੇਨਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ਜਾਤੇਸ਼਼ੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਸੰਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ|
18 He aquí mi siervo, al cual he escogido; mi Amado, en el cual se agrada mi alma; pondré mi Espíritu sobre él y a los gentiles anunciará juicio.
ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਵਿਰੋਧੰ ਸ ਵਿਵਾਦਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਨ ਚ ਰਾਜਪਥੇ ਤੇਨ ਵਚਨੰ ਸ਼੍ਰਾਵਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 No contenderá, ni voceará; ni nadie oirá en las calles su voz.
ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਚਲਿਤਾ ਯਾਵਤ੍ ਨਹਿ ਤੇਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| ਤਾਵਤ੍ ਨਲੋ ਵਿਦੀਰ੍ਣੋ(ਅ)ਪਿ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਨਹਿ ਤੇਨ ਚ| ਤਥਾ ਸਧੂਮਵਰ੍ੱਤਿਞ੍ਚ ਨ ਸ ਨਿਰ੍ੱਵਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
20 La caña cascada no quebrará, y el pábilo que humea no apagará, hasta que saque a victoria el juicio.
ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੰਨਾਮ੍ਨਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਜਾਃ|
21 Y en su Nombre esperarán los gentiles.
ਯਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ ਵਚਨਾਨਿ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਨ੍ਯਾਸਨ੍, ਤਾਨਿ ਸਫਲਾਨ੍ਯਭਵਨ੍|
22 Entonces fue traído a él un endemoniado, ciego y mudo, y le sanó; de tal manera, que el ciego y mudo hablaba y veía.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਲੋਕੈ ਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨੀਤੋ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾਨ੍ਧਮੂਕੈਕਮਨੁਜਸ੍ਤੇਨ ਸ੍ਵਸ੍ਥੀਕ੍ਰੁʼਤਃ, ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਨ੍ਧੋ ਮੂਕੋ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਕ੍ਤੁਞ੍ਚਾਰਬ੍ਧਵਾਨ੍|
23 Y las multitudes estaban fuera de sí, y decían: ¿Es éste aquel Hijo de David?
ਅਨੇਨ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ੍ਮਿਤਾਃ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਏਸ਼਼ਃ ਕਿੰ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨੋ ਨਹਿ?
24 Mas los Fariseos, oyéndolo, decían: Este no echa fuera los demonios, sino por Beelzebú, príncipe de los demonios.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ੍ਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਗਦਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਬਾਲ੍ਸਿਬੂਬ੍ਨਾਮ੍ਨੋ ਭੂਤਰਾਜਸ੍ਯ ਸਾਹਾੱਯੰ ਵਿਨਾ ਨਾਯੰ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤਿ|
25 Y Jesús, como sabía los pensamientos de ellos, les dijo: Todo reino dividido contra sí mismo, es desolado; y toda ciudad o casa dividida contra sí misma, no permanecerá.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਇਤਿ ਮਾਨਸੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਤਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਨ ਰਾਜ੍ਯੰ ਯਦਿ ਸ੍ਵਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਭਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ ਉੱਛਿਦ੍ਯਤੇ; ਯੱਚ ਕਿਞ੍ਚਨ ਨਗਰੰ ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਸ੍ਵਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਵਿਭਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
26 Y si Satanás echa fuera a Satanás, contra sí mismo está dividido; ¿cómo, pues, permanecerá su reino?
ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ਼ਯਤਾਨੋ ਯਦਿ ਸ਼ਯਤਾਨੰ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਭਵਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ?
27 Y si yo por Beelzebú echo fuera los demonios, ¿vuestros hijos por quién los echan? Por tanto, ellos serán vuestros jueces.
ਅਹਞ੍ਚ ਯਦਿ ਬਾਲ੍ਸਿਬੂਬਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਕੇਨ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤਿ? ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਤਦ੍ਵਿਚਾਰਯਿਤਾਰਸ੍ਤ ਏਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
28 Y si por el Espíritu de Dios yo echo fuera los demonios, ciertamente ha llegado a vosotros el Reino de Dios.
ਕਿਨ੍ਤਵਹੰ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ਮਨਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਿ, ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧਿਮਾਗਤਵਤ੍|
29 Porque, ¿cómo puede alguno entrar en la casa del hombre fuerte, y saquear sus alhajas, si primero no prendiere al hombre fuerte; y entonces saqueará su casa?
ਅਨ੍ਯਞ੍ਚ ਕੋਪਿ ਬਲਵਨ੍ਤ ਜਨੰ ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਨ ਬਦ੍ੱਵਾ ਕੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤੱਦ੍ਰਵ੍ਯਾਦਿ ਲੋਠਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਦੀਯਗ੍ਰੁʼਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਦਿ ਲੋਠਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
30 El que no es conmigo, contra mí es; y el que conmigo no coge, derrama.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਮ ਸ੍ਵਪਕ੍ਸ਼਼ੀਯੋ ਨਹਿ ਸ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੀਯ ਆਸ੍ਤੇ, ਯਸ਼੍ਚ ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਨ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਸ ਵਿਕਿਰਤਿ|
31 Por tanto os digo: Todo pecado y blasfemia será perdonado a los hombres; mas la blasfemia contra el Espíritu no será perdonada a los hombres.
ਅਤਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਪਾਪਾਨਾਂ ਨਿਨ੍ਦਾਯਾਸ਼੍ਚ ਮਰ੍ਸ਼਼ਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ ਵਿਰੁੱਧਨਿਨ੍ਦਾਯਾ ਮਰ੍ਸ਼਼ਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
32 Y cualquiera que hablare contra el Hijo del hombre, le será perdonado; mas cualquiera que hablare contra el Espíritu Santo, no le será perdonado, ni en este siglo, ni en el venidero. (aiōn g165)
ਯੋ ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ, ਤਸ੍ਯਾਪਰਾਧਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਨੇਹਲੋਕੇ ਨ ਪ੍ਰੇਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯਾਪਰਾਧਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ| (aiōn g165)
33 O haced el árbol bueno, y su fruto bueno, o haced el árbol podrido, y su fruto podrido; porque por el fruto es conocido el árbol.
ਪਾਦਪੰ ਯਦਿ ਭਦ੍ਰੰ ਵਦਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਫਲਮਪਿ ਸਾਧੁ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ, ਯਦਿ ਚ ਪਾਦਪੰ ਅਸਾਧੁੰ ਵਦਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਫਲਮਪ੍ਯਸਾਧੁ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ; ਯਤਃ ਸ੍ਵੀਯਸ੍ਵੀਯਫਲੇਨ ਪਾਦਪਃ ਪਰਿਚੀਯਤੇ|
34 Generación de víboras, ¿cómo podéis hablar bien, siendo malos? Porque de la abundancia del corazón habla la boca.
ਰੇ ਭੁਜਗਵੰਸ਼ਾ ਯੂਯਮਸਾਧਵਃ ਸਨ੍ਤਃ ਕਥੰ ਸਾਧੁ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ? ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਸ੍ਯ ਪੂਰ੍ਣਭਾਵਾਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਵਦਨਾਦ੍ ਵਚੋ ਨਿਰ੍ਗੱਛਤਿ|
35 El hombre bueno del buen tesoro del corazón saca buenas cosas; y el hombre malo del mal tesoro saca malas cosas.
ਤੇਨ ਸਾਧੁਰ੍ਮਾਨਵੋ(ਅ)ਨ੍ਤਃਕਰਣਰੂਪਾਤ੍ ਸਾਧੁਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰਾਤ੍ ਸਾਧੁ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਨਿਰ੍ਗਮਯਤਿ, ਅਸਾਧੁਰ੍ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਤ੍ਵਸਾਧੁਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰਾਦ੍ ਅਸਾਧੁਵਸ੍ਤੂਨਿ ਨਿਰ੍ਗਮਯਤਿ|
36 Mas yo os digo, que toda palabra ociosa que hablaren los hombres, de ella darán cuenta en el día del juicio;
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਮਨੁਜਾ ਯਾਵਨ੍ਤ੍ਯਾਲਸ੍ਯਵਚਾਂਸਿ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਤਦੁੱਤਰਮਵਸ਼੍ਯੰ ਦਾਤਵ੍ਯੰ,
37 porque por tus palabras serás justificado, y por tus palabras serás condenado.
ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵੀਯਵਚੋਭਿ ਰ੍ਨਿਰਪਰਾਧਃ ਸ੍ਵੀਯਵਚੋਭਿਸ਼੍ਚ ਸਾਪਰਾਧੋ ਗਣਿਸ਼਼੍ਯਸੇ|
38 Entonces respondiendo algunos de los escribas y de los fariseos, diciendo: Maestro, deseamos ver de ti señal.
ਤਦਾਨੀਂ ਕਤਿਪਯਾ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਜਗਦੁਃ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਵਯੰ ਭਵੱਤਃ ਕਿਞ੍ਚਨ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਦਿਦ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਾਮਃ|
39 Y él respondió, y les dijo: La generación mala y adúltera demanda señal; mas señal no le será dada, sino la señal de Jonás profeta.
ਤਦਾ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਦੁਸ਼਼੍ਟੋ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰੀ ਚ ਵੰਸ਼ੋ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਯੂਨਸੋ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਵਿਹਾਯਾਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਤੇ ਨ ਪ੍ਰਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
40 Porque como estuvo Jonás en el vientre de la ballena tres días y tres noches, así estará el Hijo del hombre en el corazón de la tierra tres días y tres noches.
ਯਤੋ ਯੂਨਮ੍ ਯਥਾ ਤ੍ਰ੍ਯਹੋਰਾਤ੍ਰੰ ਬ੍ਰੁʼਹਨ੍ਮੀਨਸ੍ਯ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਾਵਾਸੀਤ੍, ਤਥਾ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਤ੍ਰ੍ਯਹੋਰਾਤ੍ਰੰ ਮੇਦਿਨ੍ਯਾ ਮਧ੍ਯੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
41 Los hombres de Nínive se levantarán en el juicio con esta generación, y la condenarán; porque ellos se arrepintieron a la predicación de Jonás; y he aquí más que Jonás en este lugar.
ਅਪਰੰ ਨੀਨਿਵੀਯਾ ਮਾਨਵਾ ਵਿਚਾਰਦਿਨ ਏਤਦ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਸ੍ਮਾੱਤੇ ਯੂਨਸ ਉਪਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਮਨਾਂਸਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਤ੍ਰ ਯੂਨਸੋਪਿ ਗੁਰੁਤਰ ਏਕ ਆਸ੍ਤੇ|
42 La reina del austro se levantará en el juicio con esta generación, y la condenará; porque vino de los fines de la tierra para oír la sabiduría de Salomón; y he aquí más que Salomón en este lugar.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਦੇਸ਼ੀਯਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਵਿਚਾਰਦਿਨ ਏਤਦ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਮੁੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤਃ ਸਾ ਰਾਜ੍ਞੀ ਸੁਲੇਮਨੋ ਵਿਦ੍ਯਾਯਾਃ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਃ ਸੀਮ੍ਨ ਆਗੱਛਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਲੇਮਨੋਪਿ ਗੁਰੁਤਰ ਏਕੋ ਜਨੋ(ਅ)ਤ੍ਰ ਆਸ੍ਤੇ|
43 Cuando el espíritu inmundo ha salido del hombre, anda por lugares secos, buscando reposo, y no lo halla.
ਅਪਰੰ ਮਨੁਜਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਤੋ (ਅ)ਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤਃ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਸ੍ਥਾਨੇਨ ਗਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਲਭਮਾਨਃ ਸ ਵਕ੍ਤਿ, ਯਸ੍ਮਾ; ਨਿਕੇਤਨਾਦ੍ ਆਗਮੰ, ਤਦੇਵ ਵੇਸ਼੍ਮ ਪਕਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਾਮਿ|
44 Entonces dice: Me volveré a mi casa de donde salí; y cuando viene, la halla desocupada, barrida y adornada.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਤ੍ ਸ਼ੂਨ੍ਯੰ ਮਾਰ੍ੱਜਿਤੰ ਸ਼ੋਭਿਤਞ੍ਚ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਸ੍ਵਤੋਪਿ ਦੁਸ਼਼੍ਟਤਰਾਨ੍ ਅਨ੍ਯਸਪ੍ਤਭੂਤਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕਰੋਤਿ|
45 Entonces va, y toma consigo otros siete espíritus peores que él, y entrados, moran allí; y son peores las postrimerías del tal hombre que las primeras. Así también acontecerá a esta generación mala.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਨਿਵਸਨ੍ਤਿ, ਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਮਨੁਜਸ੍ਯ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਸ਼ਾ ਪੂਰ੍ੱਵਦਸ਼ਾਤੋਤੀਵਾਸ਼ੁਭਾ ਭਵਤਿ, ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੁਸ਼਼੍ਟਵੰਸ਼੍ਯਾਨਾਮਪਿ ਤਥੈਵ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
46 Y estando él aún hablando a la multitud, he aquí su madre y sus hermanos estaban fuera, que le querían hablar.
ਮਾਨਵੇਭ੍ਯ ਏਤਾਸਾਂ ਕਥਨਾਂ ਕਥਨਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਸਹਜਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਕਾਞ੍ਚਿਤ੍ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਨ੍ਤੋ ਬਹਿਰੇਵ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
47 Y le dijo uno: He aquí tu madre y tus hermanos están fuera, que te quieren hablar.
ਤਤਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਜਨਨੀ ਸਹਜਾਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਕੰ ਕਾਞ੍ਚਨ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਕਾਮਯਮਾਨਾ ਬਹਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|
48 Y respondiendo él al que le decía esto, dijo: ¿Quién es mi madre y quiénes son mis hermanos?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਮਮ ਕਾ ਜਨਨੀ? ਕੇ ਵਾ ਮਮ ਸਹਜਾਃ?
49 Y extendiendo su mano hacia sus discípulos, dijo: He aquí mi madre y mis hermanos.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯ ਮਮ ਜਨਨੀ ਮਮ ਸਹਜਾਸ਼੍ਚੈਤੇ;
50 Porque todo aquel que hiciere la voluntad de mi Padre que está en los cielos, ese es mi hermano, y hermana, y madre.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰਿਸ਼਼੍ਟੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰੁਤੇ, ਸਏਵ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭਗਿਨੀ ਜਨਨੀ ਚ|

< San Mateo 12 >