< Marcos 7 >

1 Y se juntaron a él fariseos, y algunos de los escribas, que habían venido de Jerusalén;
Ek din, Jerusalem pora aha Pharisee aru kunba likha manu khan Tai logote joma hoise.
2 los cuales, viendo a algunos de sus discípulos comer pan con manos comunes, es a decir, no lavadas, los condenaban.
Aru taikhan Jisu laga chela khan kunba ke hath nadhulai kene bhaat khai thaka dikhise.
3 (Porque los fariseos y todos los judíos, teniendo la tradición de los ancianos, si muchas veces no se lavan las manos, no comen.
-Kelemane Pharisee aru Yehudi khan purana niyom ke mani thakisele, taikhan hath nadhui kene eku bhi nakhai.
4 Y volviendo de la plaza, si no se lavaren, no comen. Y muchas otras cosas hay, que tomaron para guardar, como las lavaduras de los vasos de beber, y de los jarros, y de los vasos de metal, y de los lechos.)
Jitia taikhan bajar jaga pora ahe, hath nadhui kene eku bhi nakhai, aru tineka bisi kotha ase: jun to taikhan mani thake, gilas, thali, tamba laga borton, dhua aru sapha kora.-
5 Y le preguntaron los fariseos y los escribas: ¿Por qué tus discípulos no andan conforme a la tradición de los ancianos, sino que comen pan con manos sin lavar?
Titia Pharisee aru niyom likha manu khan Jisu ke hudise, “Kile Apuni laga chela khan poila laga niyom namani kene choli thake, aru hath nadholai kene roti khai thake?”
6 Y respondiendo él, les dijo: Hipócritas, bien profetizó de vosotros Isaías, como está escrito: Este pueblo con los labios me honra, Mas su corazón lejos está de mí.
Jisu taikhan ke jowab dise, “Isaiah he tumi kopoti khan laga kotha bhabobani thik koise. Tai eneka likhise, ‘Eitu khan mukh pora to Moike sonman kore, Kintu taikhan mon to Moi pora dur thake.
7 Y en vano me honran, enseñando como doctrinas, mandamientos de hombres.
Aru taikhan misa-misi te Moike aradhana kori thake, Kelemane manu para bona niyom loi sikhai thake.’
8 Porque dejando el mandamiento de Dios, tenéis la tradición de los hombres: las lavaduras de los jarros y de los vasos de beber; y hacéis muchas cosas semejantes a éstas.
Kelemane tumikhan Isor diya niyom chari kene manu bona niyom he mani thake.”
9 Les decía también: Bien; invalidáis el mandamiento de Dios para guardar vuestra tradición.
Tai taikhan ke koise, “Tumikhan manu he bona niyom mani kene, Isor diya bhal niyom khan chari dise.
10 Porque Moisés dijo: Honra a tu padre y a tu madre, y: El que maldijera al padre o a la madre, morirá irremisiblemente.
Kelemane Moses koisele, ‘Tumi laga baba aru ama ke Sonman koribi,’ aru, ‘Jun tai nijor baba, ama ke biya kobo, tai ji hoile bhi moribo.’
11 Y vosotros decís: Basta si dijere un hombre al padre o a la madre: Todo Corbán (quiere decir, don mío a Dios) todo aquello con que pudiera valerte;
Kintu tumikhan koi, ‘Jodi ekjon tai nijor baba, ama ke koi, “Moi pora tumi ki modot pabole ase, etu sob Isor pora Corban dise’” - motlob, ‘Isor ke di dise’.
12 y no le dejáis hacer más por su padre o por su madre,
Aru tumikhan etu manu ke tai baba aru ama ke eku bhi modot kori bole nadiye.
13 invalidando la palabra de Dios con vuestra tradición que disteis; y muchas cosas hacéis semejantes a éstas.
Aru tumikhan Isor laga kotha biya kori thake tumikhan niyom pora. Aru bisi mili thaka nisena kaam kori thake.
14 Y llamando a toda la multitud, les dijo: Oídme todos, y entended.
Aru titia Jisu pora manu khan ke Tai usorte mati anikena koise, “Ami laga kotha huni bhi, aru bujhi lobi.
15 Nada hay fuera del hombre que entre en él, que le pueda contaminar; mas lo que sale de él, aquello es lo que contamina al hombre.
Eneka jinis to nai, bahar pora manu bhithor te jai kene letera kori diya, kintu ji jinis bhitor pora ulai etu he taike letera kori diye.
16 Si alguno tiene oídos para oír, oiga.
Jodi kunba huni bole kan ase, taike hunibo dibi.
17 Y dejando la multitud y entrándose en casa, le preguntaron sus discípulos sobre la parábola.
Jitia Tai bhir majot pora ulaikene ghor bhitor te ahise, taikhan Taike etu dristanto laga motlob hudise.
18 Y les dijo: ¿También vosotros estáis así sin entendimiento? ¿No entendéis que todo lo de fuera que entra en el hombre, no le puede contaminar?
Aru Tai taikhan ke koise, “Kile tumikhan bhi eneka nabuja ase? Bahar pora manu laga bhitor te ki jai etu pora manu ke letera nakore.
19 Porque no entra en su corazón, sino en el vientre, y sale el hombre a la secreta, y purga todas las viandas.
Kelemane etu tai mon para nohoi, kintu mukh pora pet te jai kene aru latrine te ulai jai, kele koile sob kha luwa to sapha ase.”
20 Pero decía, que lo que del hombre sale, aquello contamina al hombre.
Aru Jisu eneka koi thakise, “Ki mon pora ulai, etu he manu ke letera kore.
21 Porque de dentro, del corazón de los hombres, salen los malos pensamientos, los adulterios, las fornicaciones, los homicidios,
Kelemane manu laga mon pora biya bhabona, bebichari, chor kora aru morai diya,
22 los hurtos, las avaricias, las maldades, el engaño, las desvergüenzas, el ojo maligno, las injurias, la soberbia, la insensatez.
lalos, biya kaam kora, thogai diya, biya niyom thaka, suku jola, hinsa kora, dimag napuncha kaam kora, aru phutani kora.
23 Todas estas maldades de dentro salen, y contaminan al hombre.
Etu sob biya bostu mon pora ahi manu ke letera kori diye.”
24 Y levantándose de allí, se fue a los términos de Tiro y de Sidón; y entrando en casa, quiso que nadie lo supiese; mas no pudo ser escondido.
Ta te pora Tai uthi kene Tyre aru Sidon laga desh phale jaise. Aru ekta ghor te jaise, aru kunke bhi janibo nadibo bhabisele, kintu Tai Iukabole para nai.
25 Porque una mujer, cuya hija tenía un espíritu inmundo, luego que oyó de él, vino y se echó a sus pies.
Kintu ta te ekjon mahila jun laga chutu swali ke dusto atma pora dhurikena thakise, etu mahila Jisu laga kotha hunise, aru ahi Tai laga theng te giri jaise.
26 Y la mujer era griega, sirofenicia de nación; y le rogaba que echase fuera de su hija al demonio.
Aru etu mahila Yunani aru Syrophoenicia jaga laga asele, aru tai swali pora bhoot ulai dibi koi kene Jisu ke binti korise.
27 Más Jesús le dijo: Deja primero saciarse los hijos, porque no es bien tomar el pan de los hijos y echarlo a los perrillos.
Kintu Jisu taike koise, “Poila, bacha ke khabole dibi. Kelemane bacha laga roti loi kene kutta khan ke diya thik nohoi.”
28 Y respondió ella, y le dijo: Sí, Señor; pero aun los perrillos debajo de la mesa, comen de las migajas de los hijos.
Aru tai jowab dikene koise “Hoi, Probhu, kintu kutta bhi bacha khan laga roti tukra mez nichete giri thaka khabole pai.”
29 Entonces le dice: Por esta palabra, ve; el demonio ha salido de tu hija.
Titia Tai taike koise, “Etu kotha karone tumi, jabi, bhoot tumi laga swali pora ulai jaise.”
30 Cuando fue a su casa, halló que el demonio había salido, y a la hija echada sobre la cama.
Aru tai jitia ghor te ahise, tai swali bisna te ghumai thaka aru bhoot ulai jai kene thaka pai loise.
31 Volviendo a salir de los términos de Tiro, vino por Sidón al mar de Galilea, por mitad de los términos de Decápolis.
Titia Tai aru bhi Sidon laga desh pora ulai Decapolis laga desh te hoi Galilee nodi phale ahi jaise.
32 Y le traen un sordo y tartamudo, y le ruegan que le ponga la mano encima.
Titia kunba ekjon kaan benga aru kotha bhal pora kobo napara jon thakise, Tai laga hath tai uporte rakhi dibi koi kene binti korise.
33 Tomándole aparte de la multitud, metió sus dedos en las orejas de él, y escupiendo, tocó su lengua (con la saliva);
Aru Tai taike bisi thaka manu pora alag loijai kene tai laga kan te anguli ghusai dise, aru thuk dikene tai jiba te chui dise.
34 y mirando al cielo, gimió, y dijo: Efata: que es decir: Sé abierto.
Titia Tai sorgo phale saise aru jor pora awaj dikene koise, “Ephphatha!” -Motlob ase “Khuli jabi!”
35 Luego fueron abiertos sus oídos, y fue desatada la ligadura de su lengua, y hablaba bien.
Titia joldi tai kan khuli jaise, aru tai jiba bandi thaka bhi khuli jaise, aru tai sapha pora kotha kori bole parise.
36 Y les mandó que no lo dijesen a nadie; pero cuanto más les mandaba, tanto más y más lo divulgaban.
Titia Tai taikhan ke etu kunke bhi nokobi koi mana kori dise kintu jiman taikhan ke mana kore, iman taikhan bisi kobole hoi jaise.
37 Y en gran manera se maravillaban, diciendo: Bien lo ha hecho todo; hace a los sordos oír, y a los mudos hablar.
Aru taikhan bisi asurit hoi ekjon majot te koi thakise, “Tai jiman bhi korise sob thik korise. Tai kan nahuna ke bhi huni bole dise, aru kobo napara ke bhi kotha kobole takot dise.”

< Marcos 7 >